Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Ο Πρωθυπουργός χαράζει τις πολιτικές, οι τεχνοκράτες τις εφαρμόζουν, οι θεσμικοί σύμβουλοι τις υποστηρίζουν και τις εκπροσωπούν στα διεθνή φόρα.
Σε όλες τις φυσιολογικές χώρες του πλανήτη έτσι λειτουργεί η κυβέρνηση.
Όταν ο Πρωθυπουργός λέει ότι κεντρικό τμήμα της οικονομικής του πολιτικής είναι η αλλαγή του στόχου για τα ασφυχτικά δημοσιονομικά πλεονάσματα του 3,5% των επόμενων τριών ετών, είναι απολύτως φυσιολογικό ο Κεντρικός Τραπεζίτης της χώρας να δηλώνει ότι «θα σταθεί αρωγός στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ο απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος ώστε η κυβέρνηση να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις».
Όταν η κυβέρνηση σχεδιάζει ένα γενναίο πρόγραμμα εξόδου στις αγορές για να αντικαταστήσει τον θεσμικό δανεισμό με ιδιωτικό και να επιστρέψει η ομαλότητα στη χώρα, είναι απολύτως φυσιολογικό ο Κεντρικός Τραπεζίτης να εισηγείται την πλήρη και καθολική άρση των κεφαλαιακών ελέγχων που υπονομεύουν την αξιοπιστία της οικονομίας.
Αφύσικη και αδικαιολόγητη ήταν η εχθρότητα και το μίσος που έτρεφε το Μέγαρο Μαξίμου, τα τελευταία 4 χρόνια εναντίον του Γιάννη Στουρνάρα, του μοναδικού ανθρώπου που υποστήριξε τα εθνικά δίκαια στην Φρανκφούρτη, όταν η Κυβέρνηση Τσίπρα επιχειρούσε τις ανόητες μανούβρες, με την δήθεν «σκληρή διαπραγμάτευση» που κατέληξε στο τρίτο και στο τέταρτο Μνημόνιο.
Μέσα σε μία βδομάδα, η Ελλάδα επέστρεψε θριαμβευτικά στην κανονικότητα. Η Τρόικα επισκέπτεται την χώρα και δεν θα απομονώνεται σε κάποιο ξενοδοχείο ή ένα αποκλεισμένο δημόσιο κτήριο, αλλά θα συζητά ελεύθερα, φιλικά και δημιουργικά με τους υπουργούς.
Τα τεχνικά κλιμάκια έρχονται για τους αναγκαίους ελέγχους και δεν βρίσκουν τα γραφεία των υπουργών κλειστά ούτε όμως τους υποδέχονται σε κάποιο ξενοδοχείο δουλικοί υπουργοί που ενδιαφέρονται μόνο για τη δημόσια εικόνα τους και τους «αυριανούς τίτλους των εφημερίδων».
Στο συνέδριο του Economist έρχονται οι κορυφαίοι των θεσμών και θα μιλήσουν με τους υπουργούς. Προφανώς θα υπάρξουν και αντιθέσεις, αντιρρήσεις, αμφιβολίες ή παρατηρήσεις. Η Ελλάδα χρωστά το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία του πλανήτη. Είναι υποχρεωμένη όχι μόνον να ζει με αυτή την πραγματικότητα αλλά κυρίως να εκμεταλλευτεί αυτό το «ειδικό καθεστώς» για να βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών με νέες επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας και νέους σύγχρονους θεσμούς που εγγυώνται ένα καλύτερο αύριο για το μέλλον αυτής της χώρας…
