Του Απόστολου Σκουμπούρη
Αιφνιδιάζοντας όλη την αγορά η μετοχή της ΔΕΗ πρωταγωνιστεί τη νέα χρονιά στο ελληνικό χρηματιστήριο, έχοντας κέρδη άνω του 55% τον Ιανουάριο, ενώ χθες ο τίτλος έκλεισε στα 3,30 ευρώ με άνοδο 12,63%. Παράλληλα, από το χαμηλό της 6ης Δεκεμβρίου του 2017 και τα 1,75 ευρώ, η μετοχή ενισχύεται κοντά στο 90%, φτάνοντας χθες στην αποτίμηση των 765 εκατ. ευρώ.
Για κάποιους, αυτή η... μυθική «κούρσα» του τίτλου είναι έκπληξη, για κάποιους άλλους είναι απλώς εξορθολογισμός και μερική, πολύ μικρή τακτοποίηση της πρότερης στρέβλωσης. Μιας ιστορικής στρέβλωσης που είχε οδηγήσει τη μεγαλύτερη Επιχείρηση της ΝΑ Ευρώπης κοντά στο αδιέξοδο! Επιχείρηση – μονοπώλιο έως προ λίγων ετών, με παρουσία σχεδόν σε κάθε σπίτι και κάθε νοικοκυριό της χώρας, έφτασε να οδηγηθεί στο «φλερτ» με το αδιέξοδο! Ιστορική στρέβλωση ασφαλώς. Όπως ιστορική στρέβλωση ήταν το γεγονός ότι τα EBITDA ήταν... διπλάσια από την κεφαλαιοποίηση στο ταμπλό!
Μια σειρά από λόγους, όπως η αυστηροποίηση της αδικαιολόγητα χαλαρής έως προ λίγων μηνών πολιτικής για τους συστημικούς κακοπληρωτές, η δημόσια πρόταση για το ομόλογο που έγινε την περασμένη Παρασκευή, η επικείμενη πώληση λιγνιτικών μονάδων αλλά και η εξωστρέφεια και η αναζήτηση διεθνών partners για έργα του εξωτερικού, είναι οι παράγοντες που αλλάζουν το momentum στη ΔΕΗ.
Τα ερωτήματα για τις (διαχρονικές) ευθύνες της πολιτείας έναντι των κάκιστων πολιτικών αναφορικά με τη ΔΕΗ, πολλά και καίρια. Η Επιχείρηση, δημιουργήθηκε με το… αίμα και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, γιγαντώθηκε μέσα στην κοινωνία, πρόσφερε (και προσφέρει) τα μέγιστα ακόμη και στην πιο απομακρυσμένη περιοχή της χώρας. Άρα, το λιγότερο που έχει να κάνει η πολιτεία, είναι να προστατέψει αυτή την δημόσια περιουσία...
Καίρια ερωτήματα
Γίνεται οι ανταγωνιστές να δικαιούνται να κόβουν την παροχή (ρεύματος ή αερίου) ενώ η ΔΕΗ να κάνει κοινωνική πολιτική – με τις διαταγές της κυβέρνησης - «σκοτώνοντας» στην ουσία κάθε δυνατότητα εσόδου και κάθε διαπραγματευτικό της ατού;
Ανέκαθεν το κράτος (και κάθε κυβέρνηση) έκανε κοινωνική πολιτική μέσω της ΔΕΗ, ενώ τη χρησιμοποιούσε ως μέσο πολιτικών εξυπηρετήσεων με «τυφλούς» διορισμούς, «παρκάρισμα» στη διοίκησή της ανθρώπων που είχαν αποτύχει στην επανεκλογή τους στη Βουλή κ.α.
Και όλα αυτά, μολονότι η ΔΕΗ εισήχθη στο χρηματιστήριο από το 2001, άρα της... ζητούνταν να «παίξει» με όρους χρηματιστηριακούς, να φέρνει ικανή κερδοφορία και ό,τι ευλόγως συνεπάγεται, για μια επιχείρηση που μπαίνει σε χρηματιστηριακή αγορά και επιβάλλεται να λογοδοτεί στους μετόχους της.
Μόνο που η ΔΕΗ, βρίσκονταν και βρίσκεται σε απολύτως... ερμαφρόδιτη κατάσταση. Τέτοια που όμοιά της ίσως δεν υπάρχει ούτε διεθνώς.
Η ΔΕΗ χρησιμοποιήθηκε ως εισπρακτικός μηχανισμός (βλέπε ΕΕΤΗΔΕ και ΕΝΦΙΑ), ενώ εδώ και δεκαετίες έχει «φορτωθεί» να χρεώνει και το κόμιστρο για την ΕΡΤ αλλά και τα δημοτικά τέλη! Θα ήταν αρκετά μικρότερο, σχεδόν στο μισό, το… κόμιστρο της ΔΕΗ αν ήταν απαλλαγμένο από τις πρόσθετες, τρίτες χρεώσεις!
Αυτό, είναι εξαιρετικά σοβαρό γεγονός, δεδομένου ότι η... κουλτούρα των κακοπληρωτών διογκώθηκε και λόγω των ιδιαίτερα υψηλών λογαριασμών της ΔΕΗ (που είχε «προίκα» ΕΡΤ, Δήμο κ.λπ.). Είναι ασφαλώς πιο βατός ένας λογαριασμός για ένα νοικοκυριό 40 ή 45 ευρώ... καθαρό ρεύμα και εντελώς διαφορετικό να έρχεται 80 ή 90 ευρώ, μαζί με τις έτερες χρεώσεις.
Άλλωστε, δεν υπήρχε ούτε υπάρχει επιλογή να μπορεί κάποιος να πληρώνει μόνο το ρεύμα και να μην πληρώνει π.χ. τις κρατήσεις για την ΕΡΤ, παρ'' ότι πιθανόν να το έπραττε αν μπορούσε. Ακόμη και εάν είναι κλειστό ένα διαμέρισμα πάλι μπαίνουν οι υπέρ τρίτων χρεώσεις!
Η ΔΕΗ λοιπόν παλεύει να κρατηθεί μέσα σ' ένα αφιλόξενο περιβάλλον που την υποχρεώνουν να πουλήσει μονάδες, να διώξει από πάνω της μερίδια ώστε να μην έχει δεσπόζουσα θέση, να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ενώ είναι «εμποτισμένη» με τις βαθύτερες αρρώστιες του δημοσίου και της κομματοκρατίας! Και μέσα σ' όλα αυτά, να πρέπει να φέρνει και κέρδη, τη στιγμή που έχει κάποια δισ. ανεξόφλητους λογαριασμούς!
Η αυστηροποίηση στους απλήρωτους λογαριασμούς έφερε αποτέλεσμα
Το μεγαλύτερο – μακράν – πρόβλημα της ΔΕΗ όλα τα τελευταία χρόνια είναι οι απλήρωτοι λογαριασμοί και η γενικότερη «κουλτούρα» της κρίσης που... επιδότησε τέτοιες συμπεριφορές, ακόμη και από νοικοκυριά που μπορούσαν να ανταποκριθούν.
Η Επιχείρηση έφτασε να έχει επισφάλειες από απλήρωτους λογαριασμούς έως 2,5 δισ. ευρώ! Δική της η ευθύνη που... ξεχείλωσε τόσο η ιστορία, όμως υπήρχε η πολιτική «καθοδήγηση».
Και η ΔΕΠΑ που διαχειρίζεται το αέριο θεωρείται κοινωφελής υπηρεσία, όμως εκεί υπάρχουν πολιτικές που διακόπτεται η παροχή, σε περιπτώσεις κακοπληρωτών. Αντιθέτως, στη ΔΕΗ είχε δημιουργηθεί ένα καθεστώς τεράστιας ανεκτικότητας, που παρ'' ότι στοχεύει στην ανακούφιση των αδύναμων, εντούτοις δημιουργεί κατά σύστημα κακοπληρωτές, όπως δήμους, επιχειρήσεις (δημόσιες και ιδιωτικές) και άλλους.
Πρόσφατα, με αφορμή ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΛΑΕ Ν. Χουντή, ο ΔΕΔΔΗΕ έδωσε στοιχεία από τα οποία εξάγονται πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Συγκεκριμένα, τους πρώτους δέκα μήνες του 2017, καταγράφηκε μεγάλος αριθμός αποκοπών μετρητών, όμως αντίστοιχα μεγάλος ήταν και ο αριθμός των επανασυνδέσεων. Τι συνέβη; Η αλλαγή πολιτικής από την πλευρά της ΔΕΗ που άρχισε να κόβει το ρεύμα σε όσους χρωστούσαν λογαριασμούς 1.000 ευρώ ή περισσότερο, οδήγησε μεγάλο αριθμό πελατών να αλλάξουν τακτική.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τους πρώτους δέκα μήνες του 2017 έγιναν 204.000 διακοπές. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι εξ αυτών, οι 159.000 μετρητές επανασυνδέθηκαν, κατόπιν διακανονισμού.
Δηλαδή οι επανασυνδέσεις αντιστοιχούν στο 77,9%, των αποκοπών. Τουτέστιν, ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό πελατών της ΔΕΗ, μόλις κόπηκε το ρεύμα, προσήλθε και τακτοποίησε ή ρύθμισε την οφειλή του προκειμένου να επανασυνδεθεί.
Χωρίς καμιά διάθεση υπεραπλούστευσης, τα στοιχεία δείχνουν το μέγεθος της κουλτούρας των στρατηγικών κακοπληρωτών.
Παράλληλα, βγαίνει στην επιφάνεια και η κάκιστη πρότερη πολιτική της αδράνειας και της έλλειψης βούλησης των μηχανισμών της ΔΕΗ για είσπραξη των οφειλομένων, των οποίων η διαρκής διόγκωσή τους, κόντεψε να τινάξει στον αέρα την Επιχείρηση.
Ηλίας Ζαχαράκης: Ακόμη πολύ υποτιμημένη η ΔΕΗ
Έχει ενδιαφέρον η άποψη του διευθύνοντος συμβούλου της Fast Finance ΑΧΕΠΕΥ Ηλία Ζαχαράκη που έχει ασχοληθεί διεξοδικά με τη ΔΕΗ, ως επιχείρηση, ως μετοχή και ως γενικότερο asset.
Ο ίδιος τονίζει στο Liberal ότι η ΔΕΗ σταδιακά «καθαρίζει» από πολλά βαρίδια ενώ η μετοχή – παρά το ράλι «παραμένει ακραία υποτιμημένη».
Αναφορικά με τη δημόσια πρόταση για το ομόλογο ο κ. Ζαχαράκης σημειώνει ότι «οι προσφορές των αγοραστών είναι ήδη πάνω από την έκδοση του ομολόγου, και αυτό δείχνει το ισχυρό αγοραστικό κύμα που υπάρχει». Ο ίδιος τονίζει ότι παράγοντες που ωθούν το ράλι της ΔΕΗ είναι η δημόσια πρόταση για το ομόλογο που δείχνει τη διάθεση της διοίκησης να τακτοποιήσει τη χρηματοοικονομική κατάσταση της Επιχείρησης, οι αυστηρότερες πολιτικές έναντι των συστημικών κακοπληρωτών, η επικείμενη πώληση λιγνιτικών μονάδων, αλλά και η εξωστρέφεια και το “ψάξιμο” συνεργιών στο εξωτερικό».
Τονίζει επίσης πως «ακόμη και μετά το ράλι, η ΔΕΗ αποτιμάται μόλις στα 765 εκατ. ευρώ! Εξαιρετικά μικρή κεφαλαιοποίηση για μια Επιχείρηση με τέτοιο εκτόπισμα και τέτοια assets»!
Παράλληλα, θυμίζει ότι «η αντίστοιχη Πορτογαλική «ΔΕΗ» προ λίγων ετών πουλήθηκε έναντι περίπου 20 δισ. ευρώ! Ποιος μπορεί να αποτιμήσει πλήρως τη ΔΕΗ; Πόσο αποτιμάται το σύνολο του δικτύου της. Πρόκειται για το πλέον υποτιμημένο χαρτί του Χ.Α.», τονίζει ο κ. Ζαχαράκης.
Τέλος, ρόλο ως φαίνεται στο ράλι του τίτλου παίζει το γεγονός ότι το fund Lansdowne είχε «χτίσει» σημαντικές θέσεις short στη μετοχή, έως και κοντά στο 1%, οπότε πιθανότατα τώρα οδηγείται σε αναδίπλωση και αλλαγή θέσεων, ανατροφοδοτώντας τη δυναμική της ανόδου...
Διαβάστε ακόμη:
