Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Αφού ξεπέρασε την πρώτη μεγάλη έκπληξη, από τις επίμονες ερωτήσεις των Ελλήνων δημοσιογράφων για ένα και μόνο συγκεκριμένο θέμα, ο πρώην Πρωθυπουργός της Τσεχικής Δημοκρατίας κατάλαβε ότι στη συζήτηση περί λειτουργίας Ιδιωτικών Πανεπιστημίων διατηρεί σαφές πλεονέκτημα.
Πριν λίγες μέρες ήρθε στην Αθήνα, ο Γιαν Φίσερ πρώην πρωθυπουργός της Τσεχίας για να παραστεί στην τελετή αποφοίτησης σπουδαστών ενός ιδιωτικού κολεγίου.
Με ειλικρινή απορία ο Τσέχος πολιτικός απαντούσε στην καταιγίδα των ερωτήσεων Ελλήνων δημοσιογράφων που ήθελαν να μάθουν πως… επιβίωσε… η Τσεχική δημοκρατία από την ανταγωνιστική συνύπαρξη ιδιωτικών και δημόσιων πανεπιστημίων και ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτής της συνύπαρξης στην αγορά εργασίας….
«Για την επιλογή ενός εργαζόμενου, το πτυχίο δημοσίου ή ιδιωτικού ΑΕΙ δεν αποτελεί κριτήριο» προσπαθούσε να εξηγήσει ο Jan Fischer. «Αυτό που μετρά είναι το περιεχόμενο του εκπαιδευτικού προγράμματος, οι εμπειρίες που απέκτησε ο φοιτητής και η φήμη που έχει η κάθε σχολή για το επίπεδο του διδακτικού της προσωπικού».
Εδώ και δύο δεκαετίες λειτουργούν στην Τσεχία ιδιωτικά πανεπιστήμια χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις από τους καθηγητές και τους διδάσκοντες στα Δημόσια Πανεπιστήμια ούτε από τα πολιτικά κόμματα.
«Μοναδικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης ήταν το ύψος των διδάκτρων και οι διαδικασίες αξιολόγησης της ποιότητας των σπουδών σε όλα τα πανεπιστήμια» συνέχισε υπομονετικά ο Τσέχος πολιτικός στους εμβρόντητους δημοσιογράφους που δεν περίμεναν τόσο μεγάλες δόσεις ρεαλισμού από έναν εκπρόσωπο χώρας του πρώην σοσιαλιστικού παραδείσου.
Από το 2000 και μετά στην Τσεχία λειτουργούν 35 ιδιωτικά πανεπιστήμια και 25 δημόσια. «Είναι πολύ σημαντικό για τη δομή της οικονομίας μας να είναι η ανώτατη εκπαίδευση άμεσα συνδεδεμένη με την παραγωγική αλυσίδα»
Μικρή ασήμαντη (;) λεπτομέρεια: Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, από τον Ιανουάριο του 2016 η Τσεχία των 10,5 εκατ. κατοίκων, έχει τον χαμηλότερο δείκτη ανεργίας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το φθινόπωρο του 2018 η ανεργία είχε μειωθεί στο 2,3%.
Στην πράξη η Τσεχική δημοκρατία λειτουργεί σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης.
Οι επιχειρήσεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να προσλάβουν υπαλλήλους με τα καλύτερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα. Το «χαρτί» της σχολής ελάχιστη σημασία έχει. Η ποιότητα των σπουδών και οι ικανότητες των εργαζόμενου κάνουν τη διαφορά…
Γι΄αυτό άλλωστε τα πανεπιστήμια της Τσεχίας ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να προσφέρουν το καλύτερο «πακέτο» γνώσεων εμπειριών και προετοιμασίας των σπουδαστών τους για την 4η βιομηχανική επανάσταση…
