Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα έχει συμφωνήσει από τον Ιούλιο του 2015 στην επίτευξη του δύσκολου στόχου της διατήρησης πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ για 10 χρόνια, χρησιμοποιεί η γερμανική πλευρά για να μην ξεκινήσει τη συζήτηση που μπορεί να καταλήξει στη μείωσή του.
Σύμφωνα με πηγή του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που επικαλείται η Καθημερινή, δεν πρέπει να υπάρξει συζήτηση που θα προσδιορίσει το μεσοπρόθεσμο διάστημα στο οποίο πρέπει η Ελλάδα να διατηρήσει τον υψηλό στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, καθώς αυτό έχει συμφωνηθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Δηλαδή των αρχηγών κρατών-μελών.
Η ίδια πηγή αναφέρει στην Καθημερινή ότι τον Ιούλιο του 2015, κατά τη διάρκεια της γνωστής Συνόδου Κορυφής (στην οποία συμφωνήθηκε το τρίτο μνημόνιο), μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα, στο προσχέδιο της συμφωνίας αναφερόταν ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ θα διατηρηθεί για 10 χρόνια. Ωστόσο, ύστερα από αίτημα του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου, στο τελικό κείμενο αντικαταστάθηκαν τα «10 χρόνια» με τη λέξη «μεσοπρόθεσμα». Για τη γερμανική πλευρά, όμως, αυτό ήταν απλώς μια αλλαγή λέξεων και όχι ουσίας.
Στο πλαίσιο αυτό, μόνο τυχαία δεν είναι η επαναφορά του ζητήματος από τη γερμανική εφημερίδα Suddeutsche Zeitung (SZ). «Ενώ η γερμανική κυβέρνηση πιέζει να παραταθεί για άλλα δέκα χρόνια το πρωτογενές πλεόνασμα που συμφωνήθηκε μέχρι το 2018, η Γαλλία και η Ιταλία βλέπουν σε αυτό κίνδυνο για την πολιτική και οικονομική σταθερότητα της χώρας και αντ' αυτού επιθυμούν την προώθηση συζητήσεων για την ελάφρυνση του χρέους», ανέφερε χθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας. Και προσθέτει πως «επειδή η Γερμανία είναι διατεθειμένη να συζητήσει για ελάφρυνση του χρέους μετά το 2018, ζητεί από τώρα να αποφασιστούν δεσμευτικά μακροχρόνιοι δημοσιονομικοί στόχοι. Μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%. Αυτόν τον στόχο θέλει η Γερμανία να τον επιβάλει για άλλα δέκα χρόνια, κάτι που το Ταμείο θεωρεί μη ρεαλιστικό, όπως κι ένα μεγάλο τμήμα του Eurogroup».
Μάλιστα, η SZ επισημαίνει πως και από κύκλους της Ε.Ε. εκτιμάται ότι οικονομικά δεν έχει νόημα η διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ για 10 χρόνια, γιατί θα οδηγούσε σε «στραγγαλισμό της ανάπτυξης». Αντιθέτως, στο άρθρο της εφημερίδας αναφέρεται ότι ο αυτόματος μηχανισμός λήψης μέτρων (γνωστός ως «κόφτης» δαπανών) θα μπορούσε να παραταθεί για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν εφαρμόζει τους όρους του προγράμματος. Κατά τη SZ, μία τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να δώσει μεγαλύτερη βεβαιότητα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Υπενθυμίζεται ότι ο «κόφτης» των δαπανών παύει να ισχύει μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, στα μέσα του 2018.