Του Κώστα Σκρέκα
Διαισθάνομαι ότι όσοι έχουν αντιληφθεί τον καταιγισμό των ανακοινώσεων το τελευταίο χρονικό διάστημα αναφορικά με τη ΔΕΗ, και αναλογίζονται τις ανυπολόγιστες συνέπειες που ένα στραβοπάτημα της βασικής εταιρείας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, θα είχε στην καθημερινότητά τους, πιθανότατα να έχουν βρεθεί σε ένα δίλημμα.
Από την μια πλευρά η αντιπολίτευση κρούει επιτακτικά τον κώδωνα του κινδύνου και ζητά να αναληφθούν άμεσα δράσεις από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της ΔΕΗ.
Από την άλλη πλευρά, ο αρμόδιος υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος της σημερινής κυβέρνησης, ο τρίτος κατά σειρά μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διαβεβαιώνει πως η ΔΕΗ είναι απολύτως βιώσιμη και κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση για λογιστικές αλχημείες και λαθροχειρίες στην ανάγνωση των δεδομένων, ενώ επισημαίνει ότι έχει περιοριστεί ο δανεισμός της επιχείρησης.
Μάλιστα για να ισχυροποιήσει το επιχείρημα της βιωσιμότητας, σε συνέντευξη που έδωσε πριν λίγες ημέρες στην ΕΦΣΥΝ ο κ. Σταθάκης εξηγεί ότι: «το βασικό μέγεθος για την εκτίμηση της βιωσιμότητας μιας επιχείρησης είναι ο δείκτης EBITDA που περιγράφει πόσα μπαίνουν και βγαίνουν από το ταμείο, χωρίς να ληφθούν υπόψη ο δανεισμός, οι φόροι, οι αποσβέσεις και άλλα. Αυτό το κριτήριο βιωσιμότητας χρησιμοποιεί και ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων».
Είναι τελικά αλήθεια αυτό που αναφέρει ο σημερινός υπουργός και υπερβολική η αντιπολίτευση ή πράγματι η ΔΕΗ έχει φθάσει στα πρόθυρα μας οριακής οικονομικής κατάστασης που αν συνεχιστεί κινδυνεύει με ολικό "black out", με ανυπολόγιστες συνέπειες για ολόκληρη την οικονομία της χώρας;
Αναφέρω μερικά ενδεικτικά στοιχεία από τις επίσημες παρουσιάσεις που έχει δημοσιεύσει η ΔΕΗ και έχουν αναρτηθεί στη επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας και ελπίζω οι αναγνώστες να καταλάβουν.
Το 2014 το λειτουργικό περιθώριο EBITDA του ομίλου της ΔΕΗ ήταν 1,45 δισεκατομμύρια ευρώ (προ προβλέψεων για επισφάλειες), το καθαρό χρέος ήταν 4,99 δισεκατομμύρια ευρώ και η χρηματιστηριακή αξία στις 6/10/2014 ήταν 1,91 δισεκατομμύρια ευρώ, με τιμή της μετοχής στα 8,25 ευρώ.
Όλα τα τελευταία συνέβαιναν σε μια περίοδο με έντονους προβληματισμούς για την εκλογή ή όχι του Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον κ. Τσίπρα να «προσκαλεί» τον κόσμο στο κίνημα του «δεν πληρώνω» και να προαναγγέλλει ότι «θα χτυπάει το ταμπούρλο και θα χορεύουν οι αγορές».
Το 2017 μόλις τρία χρόνια μετά, το το λειτουργικό περιθώριο EBITDA του ομίλου της ΔΕΗ βούλιαξε στα 0,52 δισεκατομμύρια ευρώ (προ προβλέψεων για επισφάλειες και προ έκτακτων και μη επαναλαμβανόμενων εσόδων για ΥΚΩ προηγούμενων ετών), το καθαρό χρέος μειώθηκε στα 3,95 δισεκατομμύρια ευρώ, και η χρηματιστηριακή αξία προχθές στις 5/10/2018 οδηγήθηκε σχεδόν στο μηδενισμό, στα μόλις 0,29 δισεκατομμύρια ευρώ, με τιμή της μετοχής στο 1,25 ευρώ.
Δηλαδή για γίνει πιο κατανοητό μέσα σε μόλις τρία χρόνια το λειτουργικό περιθώριο της ΔΕΗ μειώθηκε κατά 64% και η χρηματιστηριακή της αξία κατά 84%. Το καθαρό χρέος της εταιρείας πράγματι μειώθηκε κατά σχεδόν 0, 9 δισ ευρώ, αλλά θα πρέπει κάποιος να ενημερώσει τον αρμόδιο υπουργό ότι το βασικό μέγεθος για την εκτίμηση της βιωσιμότητας μιας επιχείρησης δεν είναι το καθαρό χρέος αλλά η αναλογία καθαρού χρέους προς EBITDA.
Και η αναλογία Χρέος / EBITDA της ΔΕΗ από 3,5 φορές που ήταν το 2014 εκτινάχθηκε στις 7,5 φορές το 2017. Δηλαδή η ΔΕΗ το 2017 είχε καθαρό χρέος 7,5 φορές το λειτουργικό της περιθώριο (EBITDA). Που σημαίνει ότι η εταιρεία έχει φθάσει ήδη στα όρια της οικονομικής της βιωσιμότητας. Και αν ο αρμόδιος υπουργός και η διορισμένη από αυτόν διοίκηση της εταιρείας συνεχίσουν να, αδιαφορούν θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για ότι θα ακολουθήσει.
Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που η μετοχή γκρεμίζεται και όχι τα δήθεν επιχειρηματικά συμφέροντα ή η δήθεν σπέκουλα της αντιπολίτευσης. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και η ανικανότητα της κυβέρνησης κολοσσιαία.
Αντί να απειλεί ότι θα μοιράσει μηνύσεις, ας ασχοληθεί με τη διάσωση της εταιρείας.
Η Νέα Δημοκρατία από την άλλη έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα, ότι δεν θα αφήσει τη ΔΕΗ να καταρρεύσει και θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να εξασφαλίσει τη βιώσιμη λειτουργία της εταιρείας, προς όφελος των εργαζομένων των τοπικών κοινωνιών, αλλά και ολόκληρης της ελληνικής οικονομίας.
*Ο κ. Κώστας Σκρέκας είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας
