Πολύ ταχύτερη αποκλιμάκωση χρέους σε σχέση με αυτή που είχε… υποσχεθεί μέσω του προγράμματος σταθερότητας θα παρουσιάσει η Ελλάδα στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2023. Στις 3 Οκτωβρίου κατατίθεται το προσχέδιο στη Βουλή και μια ημέρα αργότερα θα έρθουν στην Αθήνα οι εκπρόσωποι των θεσμών στο πλαίσιο της τελευταίας αξιολόγησης που θα οδηγήσει και στην εκταμίευση της επόμενης και τελευταίας δόσης των κερδών που έχουν παραχθεί από τα ομόλογα (ANFAs και SMPs).
Ποιο θα είναι το μήνυμα που θα εκπέμψει το οικονομικό επιτελείο -και το οποίο ενδιαφέρονται να ακούσουν οι αγορές; Ότι το χρέος θα διατηρηθεί στο τέλος του 2022 κάτω από το 170% του ΑΕΠ για να μειωθεί ακόμη περισσότερο στο τέλος του 2023 κάτω από το 165%. Η αύξηση της απόδοσης των ελληνικών ομολόγων έχει προκαλέσει προβληματισμό όσον αφορά στο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.
Ωστόσο, το γεγονός ότι το ελληνικό χρέος τοκίζεται με σταθερό επιτόκιο και ότι οι αποπληρωμές χρέους που πρέπει να γίνουν την επόμενη χρονιά δεν είναι μεγάλες (υπολείπονται των 10 δις. ευρώ και μπορούν ξεκάθαρα να αποπληρωθούν από τα ταμειακά διαθέσιμα) αναμένεται ότι θα συγκρατήσει το ονομαστικό ύψος του χρέους και την επόμενη χρονιά στα 360 δις. ευρώ από περίπου 355 δις. ευρώ που αναμένεται να κλείσει στο τέλος του 2022.
Αναλογικά με το ΑΕΠ, η αναλογία θα φτάσει κάτω από το 170% φέτος και κάτω από το 165% του χρόνου καθώς τη… δουλειά θα κάνει ο πληθωρισμός. Εκτός από την πραγματική αύξηση του ΑΕΠ κατά περίπου 6% φέτος (5,3% η επίσημη πρόβλεψη) και κατά 2% του χρόνου, θα υπάρχει ένας πληθωρισμός ο οποίος θα φτάσει στο 9% φέτος και στο 3% (τουλάχιστον) του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι ο παρονομαστής του κλάσματος (δηλαδή το ΑΕΠ) θα ανέλθει στα 210 δις. ευρώ φέτος και τουλάχιστον στα 220 δις. ευρώ του χρόνου.
Δεδομένου ότι οι προβλέψεις για τη μεταβολή του ΑΕΠ για φέτος και του χρόνου αλλά και για την πορεία του ΑΕΠ χαρακτηρίζονται ως συντηρητικές, το ενδιαφέρον εστιάζεται και στο τι θα γίνει τελικώς με την εγγραφή στο χρέος των εγγυήσεων που έχουν δοθεί από το ελληνικό δημόσιο κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Με τον υπάρχοντα κανονισμό της Eurostat, τα ποσά των εγγυήσεων δεν εγγράφονται ως χρέος. Η συζήτηση για το αν πρέπει να αλλάξει ο κανονισμός συνεχίζεται αλλά τώρα υπάρχει το πρόβλημα «Ιταλία».
Θα θέλει η Ευρώπη να στείλει μήνυμα στις αγορές ότι το ιταλικό χρέος είναι ακόμη μεγαλύτερο συγκριτικά με αυτό που φαίνεται σήμερα; Για την Ελλάδα, η εγγραφή των εγγυήσεων θα σημαίνει αύξηση της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ κατά περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες. Και πάλι όμως θα πρόκειται για μια ονομαστική αύξηση που δεν θα παράγει οικονομικό αποτέλεσμα καθώς οι τόκοι δεν θα επηρεάζονται.
