Του Γιώργου Δασκαλόπουλου
Πιέσεις, ίσως πιο ισχυρές κι απ αυτές που οδήγησαν τον περασμένο Δεκέμβριο στο «κατέβασμα» του διακόπτη της Χαλυβουργικής από τη ΔΕΗ ασκούνται το τελευταίο διάστημα στην οικογένεια του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου. Οι πιέσεις προέρχονται αυτή τη φορά από τις πιστώτριες τράπεζες της ιστορικής βιομηχανίας, οι οποίες διακαώς επιθυμούν να απαλλαγούν από τα 400 εκατ. ευρώ που έχουν εγγεγραμμένα στα χαρτοφυλάκιά τους και τα οποία έχουν “κοκκινίσει”. Και προφανής τους στόχος είναι να κινητοποιήσουν τον μεγαλομέτοχο να προχωρήσει -εάν όντως έχει τέτοια πρόθεση- στην εφαρμογή του σχεδίου (που επανήλθε το τελευταίο διάστημα) για τη διάσωσης της βιομηχανίας, βάζοντας όμως και “το χέρι στην τσέπη”. Διαφορετικά δεν αποκλείουν να κινηθούν στην οδό που ακολούθησαν και στην περίπτωση της Χαλυβουργίας της οικογένειας Μάνεση.
Επίσημη τοποθέτηση δεν υπάρχει από την πλευρά των τραπεζών, οι οποίες επίσης δεν είναι (επίσης επίσημα) ενήμερες και για το σχέδιο της Χαλυβουργικής. Το πρόβλημα όμως είναι μεγάλο, με τα 400 εκατ. ευρώ των δανείων της επιχείρησης που έχουν καταστεί μη εξυπηρετούμενα καθώς η εταιρεία σταμάτησε να τα αποπληρώνει από τα τέλη του 2016. Η Εθνική Τράπεζα είναι ο κύριος πιστωτής της Χαλυβουργικής με δανεισμό που φτάνει τα 250 εκατ. ευρώ. Άλλα 135 εκατ. ευρώ είναι τα δάνεια της εταιρείας στην Τράπεζα Πειραιώς, ενώ ο δανεισμός από την Eurobank και την Alpha Bank βρίσκεται στο επίπεδο των 20 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες τόσο η Πειραιώς, όσο και η Alpha έχουν ήδη καταγγείλει τα δάνεια τους και εξετάζουν το επόμενο βήμα που δεν μπορεί να είναι άλλο από την έκδοση διαταγής πληρωμής με απώτερο στόχο την πώληση των δανείων σε ενδιαφερόμενους. Εάν, όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες, στην ίδια κατεύθυνση κινηθεί και η Εθνική, τότε ο κλοιός “σφίγγει” για την ιδιοκτησία του ομίλου. Και οι τράπεζες, οι οποίες πιέζονται σοβαρά από τις εποπτικές αρχές, πλέον δεν αστειεύονται, όπως φάνηκε και από την περίπτωση της Χαλυβουργίας. Για την επιχείρηση με τα κόκκινα δάνεια των 300 εκατ. ευρώ, η Eurobank κινήθηκε πιο γρήγορα βγάζοντας στο σφυρί το δικό της δανειακό πακέτο το οποίο εξαγόρασε πρόσφατα η HIG. Με την κίνηση αυτή το αμερικανικό fund έγινε μέρος της εξίσωσης για την επόμενη μέρα στη Χαλυβουργία.
Το περιβάλλον πίεσης αναμένεται πολύ σύντομα να “αναδείξει” και τις προθέσεις της οικογένειας Αγγελόπουλου. Με τους τόνους της ενδοοικογενειακής σύρραξης για την τύχη της εταιρείας να έχουν πλέον “πέσει”, το ερώτημα είναι κατα πόσον θα “βγει μπροστά” το περιβόητο σχέδιο που παρουσιάστηκε στην Γενική Συνέλευση της 4ης Ιουλίου και προβλέπει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της τάξης των 70 εκατ. ευρώ, επαναλειτουργία της μονάδας και την εφαρμογή ενός νέου business plan, ως κεντρική προϋπόθεση για μια προσπάθεια ρύθμισης των δανείων.
Στα assets της Χαλυβουργικής οι εγκαταστάσεις και τα ακίνητα του ομίλου που κατά την εταιρεία αντιστοιχούν στο ύψος των δανείων. Για τις τράπεζες όμως, τα ακίνητα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα (πολεοδομικά ως επί το πλείστον) που περιορίζουν την αξία τους από το επίπεδο των 290 εκατ. ευρώ στο οποίο είχαν εσωτερικά αποτιμηθεί το 2015. Επιπλέον, και ο εξοπλισμός που αντίστοιχα αποτιμάται σε 135 εκατ. ευρώ, θεωρείται από την αγορά ξεπερασμένος. Ίσως, αναφέρουν πηγές που γνωρίζουν καλά το θέμα της Χαλυβουργικής, μεγαλύτερο ενδιαφέρον να παρουσιάζει η άδεια παραγωγής ρεύματος που έχει πάρει από το 2014 η βιομηχανία και παραμένει “εν υπνώσει”.
Τα ερωτήματα είναι πολλά:
Πρώτο και κύριο, εάν τα 70 εκατ. ευρώ αρκούν για μια συμφωνία με τις τράπεζες και κυρίως εάν επαρκούν για την αναβίωση της βιομηχανίας που παραμένει “σβηστή” εδώ και επτά μήνες, ενώ και τα τελευταία χρόνια υπολειτουργούσε.
Δεύτερο, εάν το business plan που ακόμη παραμένει ανεπίσημο -και κατά πληροφορίες είναι ένα κείμενο αρχών και προτάσεων- δίνει αξιόπιστες επιχειρηματικές λύσεις για την επόμενη ημέρα σε έναν κλάδο που βρίσκεται σε συρρίκνωση.
Και τρίτον, εάν η εμφύλια διαμάχη (μεταξύ πατρός και υιών Αγγελόπουλων) που σόκαρε την κοινή γνώμη τους περασμένους μήνες με ανταλλαγή αγωγών και επιστολών σε ασυνήθιστο ύφος, δεν επανέλθει κάποια στιγμή στο προσκήνιο με επιπτώσεις στους σχεδιασμούς της εταιρείας. Το ερώτημα παραμένει σοβαρό μια και οι γιοί του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου έχουν κινηθεί νομικά εναντίον του, αμφισβητώντας την επάρκειά του να διοικήσει...
Σε κάθε περίπτωση η “μπάλα” βρίσκεται στο “γήπεδο” του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου, ο οποίος άλλωστε έχει δηλώσει πως είναι και ο μοναδικός χρηματοδότης της Χαλυβουργικής. Ο ίδιος,από το 2014, έχει βάλει στην εταιρεία 10 εκατ. Ευρώ υπό μορφή ΑΜΚ. Το ζητούμενο είναι πως θα κινηθεί, αλλά και το πότε.
Οι τράπεζες, φέρονται μεν να αποκλείουν προς το παρόν την εφαρμογή αναγκαστικών μέτρων εκτέλεσης που θα άνοιγε το δρόμο για τον πλειστηριασμό των εγκαταστάσεων, αλλά βρίσκονται κοντά σε διαδικασίες πώλησης των δανείων της Χαλυβουργικής. Μια εξέλιξη, που εφόσον γινόταν πραγματικότητα θα έπαιρνε την όποια πρωτοβουλία κινήσεων από τα χέρια του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου. Την ίδια στιγμή, στρατηγικός επενδυτής δεν υπάρχει με τα σημερινά δεδομένα και οι όποιες πληροφορίες είχαν διαρρεύσει στην κατεύθυνση αυτή το τελευταίο διάστημα, διαψεύσθηκαν.
Τα γεγονότα οδηγούν ως μόνη επιλογή για τον ιδιοκτήτη να προχωρήσει στην ΑΜΚ. Μια κίνηση που κατά τις πληροφορίες και οι τράπεζες θα ερμηνεύσουν ως ενέργεια καλών προθέσεων για τη συνέχεια.
Άλλωστε, εκτός από τις τράπεζες, για τη Χαλυβουργική πιέζει και ο χρόνος. Η είσοδος του HIG στο κάδρο των εξελίξεων της Χαλυβουργίας, μπορεί ακόμη να μην έχει φέρει εξελίξεις, αλλά οι ενδείξεις συνηγορούν ότι κάτι τέτοιο είναι “κοντά”. Και σε μια τέτοια περίπτωση, η Χαλυβουργία, που παραμένει ενεργός βιομηχανία θα αποκτήσει ισχυρότερο momentum για την επόμενη ημέρα, αφήνοντας την μονάδα της Ελευσίνας με τα... φουγάρα σβηστά.
Φωτογραφία: Intimenews.gr
