Του Νικήτα Παπαντωνίου- Καρτάλη
Η κυβέρνηση μέσα σε κλίμα προεκλογικό έβγαλε από το σεντούκι τα γνωστά «δωράκια» θέτοντας σε αμφισβήτηση την τήρηση του προϋπολογισμού και τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας.
Αποτέλεσμα των προεκλογικών δώρων είναι ότι οι δεσμεύσεις της χώρας για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ, να μπαίνουν πάλι στο μικροσκόπιο και βασικές παράμετροι που έχουν συνυπολογιστεί για την βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους να κινδυνεύουν με αναθεώρηση επί τα χείρω.
Ο άγραφος νόμος του παλαιού κομματικού συστήματος βρήκε εφαρμογή επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ και τα μαθηματικά και τα λογιστικά του κρατικού προϋπολογισμού πήγαν περίπατο. Ημίμετρα παρουσιάστηκαν ως η υπέρτατη παροχή προς τους δοκιμαζόμενους πολίτες, χωρίς όμως αυτά να βοηθούν την ελληνική οικονομία, αφού αυτό που προσφέρεται επί της ουσίας είναι κυρίως μία αύξηση στην κατανάλωση (ΦΠΑ εστίασης) και λιγότερο στο μέτωπο της παραγωγής μέσω της όποιας μείωσης του ενεργειακού κόστους.
Η Ελληνική κυβέρνηση μέσα σε ένα κλίμα αμφισβήτησης της πολιτικής της και καθώς κλυδωνίζεται από της «ελιστίστικες» βόλτες του πρωθυπουργού στα νερά του Ιονίου πελάγους με θαλαμηγούς εφοπλιστών, προσπάθησε να κάνει μία προεκλογική ρελάνς με κάποιες επιλεκτικές φοροελαφρύνσεις οι οποίες κοστολογήθηκαν πάνω από 1,1 δις ευρώ και περιλαμβάνουν:
-μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και τα τρόφιμα (όχι στα ροφήματα) στο 13% από το 24%,
-μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια (ηλεκτρισμός και φυσικό αέριο) στο 6% από το 13%.
Ο λογαριασμός είναι πολύ μεγάλος και με δεδομένο ότι κυβέρνηση και θεσμοί έχουν συμφωνήσει μεγάλα πλεονάσματα, η επίτευξη τέτοιων στόχων τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Με δεδομένο ότι το ΑΕΠ της χώρας πλησιάζει τα 190 δισ. ευρώ η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων φτάνει τα 6,5 δις ευρώ και φυσικά ο προεκλογικός λογαριασμός των 1,1+ δισεκατομμυρίων ευρώ είναι ένα πολύ υψηλό νούμερο.
Οι αγορές έχουν αντιδράσει καθώς το spread του Ελληνικού ομολόγου σκαρφάλωσε στο 3,57% ενώ το χρηματιστήριο αξιών Αθηνών βρίσκεται λίγο πάνω από τις 720 μονάδες έχοντας υποστεί μία μεγάλη καθίζηση τις τελευταίες ημέρες.
Η κυβέρνηση για να λειάνει την αντίδραση των αγορών δήλωσε ότι από τα 31 δισεκατομμύρια ευρώ μαξιλάρι θα διαθέσει περίπου 5,5 από αυτά σε έναν ειδικό λογαριασμό για να μειώσει το ρίσκο της μη τήρησης των συμφωνηθέντων μέχρι το τέλος του βασικού προγράμματος που περιλαμβάνει τα πλεονάσματα του 3,5%.
Δηλαδή βρήκε ένα λογιστικό τέχνασμα για να κάνει το πλεόνασμα 2,5% το χρόνο για να μπορεί να ισχυρίζεται ότι θα μοιράσει προκαταβολικά χρήματά τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι θα έχει.
Οικονομολόγοι τονίζουν ότι άλλο πράγμα είναι το πρωτογενές ισοζύγιο εσόδων και εξόδων και άλλο πράγμα τα ταμειακό διαθέσιμο του κράτους. Αυτό δηλαδή που τονίζουν είναι ότι τα πλεονάσματα δεν λειτουργούν μόνο ως μέσω μείωσης του χρέους και τακτοποίησης των δημόσιων οικονομικών αλλά και της αλλαγής «φιλοσοφίας» και του μοντέλου λειτουργίας της Ελληνικής οικονομίας όπου μέσα από αυτά τα πλεονάσματα (και όχι την υπέρβασή τους) η Ελληνική οικονομία θα αρχίσει να παράγει προϊόντα και υπηρεσίες που θα αυξήσουν το εμπορικό ισοζύγιο και θα το «γυρίσουν» σε θετικό πρόσημο. Οι ίδιοι κύκλοι άλλωστε τονίζουν ότι η Ελλάδα έχει υποστεί τρομακτικές θυσίες και είναι επικίνδυνο ακόμη και άδικο να διακινδυνεύει μία κυβέρνηση το μέλλον της χώρας για ψηφοθηρικούς λόγους.
