Η ηλιακή ακτινοβολία που προσπίπτει σε κάθε τετραγωνικό μέτρο γης, ισοδυναμεί με ένα βαρέλι πετρελαίου. Κατ’ αντιστοιχία, η ηλιακή ακτινοβολία που φτάνει συνολικά στη χώρα μας κάθε χρόνο ισοδυναμεί με 132 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Θεωρώντας τιμή πετρελαίου τα 90 δολάρια το βαρέλι, η ισοδύναμη αξία αυτής της ηλιακής ενέργειας είναι 12 τρισεκατομμύρια ευρώ! Ναι, 12 τρις ευρώ κάθε χρόνο.
Δηλαδή 60 φορές περίπου το ΑΕΠ της χώρας. Και το καλό είναι πως το κοίτασμα αυτό βρίσκεται παντού, δεν ρυπαίνει, δεν αμφισβητείται και δεν διεκδικείται από κανέναν και είναι στη διάθεση όλων, ισχυρών και αδύναμων οικονομικά.
Μα, θα αντιτείνει κανείς, δεν είναι εκμεταλλεύσιμη όλη αυτή η ενέργεια. Σωστά, μόνο που είναι τόσο άφθονη, που αν εκμεταλλευτούμε ένα μικρό κλάσμα της, μπορούμε να έχουμε ενεργειακή αυτάρκεια και αυτονομία.
Αξιοποιώντας μόλις το ένα χιλιοστό αυτής της ακτινοβολίας, η ισοδύναμη ενέργεια που προκύπτει είναι και πάλι μεγαλύτερη από τις συνολικές ανάγκες της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια. Φυσικά, η τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε πολύ περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία και σε συνδυασμό με μονάδες αποθήκευσης να έχουμε καθαρή ενέργεια μέρα και νύχτα.
Σε αντιδιαστολή, μια πρόσφατη και μάλλον αισιόδοξη εκτίμηση για τα εν δυνάμει κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη χώρα μας, κάνει λόγο για αναμενόμενα έσοδα για το ελληνικό κράτος περί τα 6 δις σε βάθος 20ετίας από ένα κοίτασμα 100 εκατ. βαρελιών, αν και εφόσον βρεθούν φυσικά και είναι και συμφέρουσα η αξιοποίησή τους.
Πέραν όμως του θεμελιώδους ερωτήματος για το αν πράγματι η χώρα διαθέτει αξιοποιήσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, υπάρχει και ένα παράλληλο ζήτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί. Στο πιο αισιόδοξο σενάριο, αν υπάρχουν κοιτάσματα, αυτά θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της χώρας προς το τέλος της δεκαετίας.
Μόνο που δεν σχεδιάζουμε και δεν βαδίζουμε εν κενώ. Μη ξεχνάμε ότι το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα θα προβλέπει διείσδυση 80% των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή ως το 2030 και 100% λίγα χρόνια μετά. Και ας μη λησμονούμε τη διεθνή τάση για «εξηλεκτρισμό των πάντων», από τη θέρμανση (με αντλίες θερμότητας, φωτοβολταϊκά και ηλιοθερμικά) ως τις μεταφορές (όπου η ηλεκτροκίνηση απειλεί με εξοβελισμό τους κινητήρες εσωτερικής καύσης ως το 2035). Η φύση μας προίκισε με πολλούς πόρους. Αρκεί να ψάξουμε για τα σωστά «κοιτάσματα».
O Στέλιος Ψωμάς είναι Σύμβουλος σε θέματα Ενέργειας και Περιβάλλοντος
