Ο Έβαλντ Νοβότνι, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσε ότι περιμένει η ανάπτυξη της οικονομίας στην ευρωζώνη να είναι ισχυρότερη κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2019, ανοίγοντας τον δρόμο για την εξομάλυνση της νομισματικής της πολιτικής για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και τον τερματισμό της χαλάρωσης, γράφει στο σημερινό της φύλλο η Nikkei.
Το ενδεχόμενο να βαθύνουν περαιτέρω τα αρνητικά επιτόκια δεν είναι κάτι που συζητείται στην ΕΚΤ, διαβεβαίωσε εξάλλου ο Νοβότνι, επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Αυστρίας, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη στην ιαπωνική οικονομική καθημερινή εφημερίδα.
Ακόμη, ο Έβαλντ Νοβότνι τόνισε πως οι αγορές παρερμήνευσαν πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, εκλαμβάνοντας τα σχόλια που έκανε ως ένδειξη πως η χαλαρή νομισματική πολιτικής της θα παραστεί.
Ο Ντράγκι είπε τον περασμένο μήνα ότι η ΕΚΤ θα εξετάσει τη λήψη μέτρων για να αμβλύνει τις συνέπειες για τις τράπεζες από το αρνητικό της επιτόκιο τοποθετήσεων, σχόλιο που οδήγησε αρκετούς παίκτες να συμπεράνουν πως η πολιτική χαλάρωσης θα συνεχιστεί για καιρό, με δεδομένη την ασθενική οικονομική ανάπτυξη στην ευρωζώνη.
«Δεν ήταν αυτό [το μήνυμα] που θέλαμε να δώσουμε», εξήγησε ο Νοβότνι στη συνέντευξή του στη Νικέι, προσθέτοντας πως θα ήταν πρόωρο να συζητηθεί το πώς θα αντιδράσει η ΕΚΤ εάν η ανάπτυξη στην ευρωζώνη επιβραδυνθεί κι άλλο, αφού τα επόμενα βήματα «εξαρτώνται από τα οικονομικά δεδομένα».
Ο Νοβότνι, που είναι γνωστό πως επικρίνει την πολιτική χαλάρωσης που άσκησε η ΕΚΤ, δήλωσε πως περιμένει η ανάπτυξη στην ευρωζώνη να επιταχυνθεί το β΄ εξάμηνο, αλλά συμπλήρωσε πως ότι εάν η πρόβλεψη αυτή δεν επαληθευτεί, το κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα θα πρέπει να εξετάσει τι θα κάνει. Η συνέχιση της ποσοτικής χαλάρωσης είναι δυνατή από τεχνική άποψη, είπε.
Για τον Νοβότνι, το ενδεχόμενο να εφαρμοστεί όριο στα επιτόκια μακροπρόθεσμα, όπως αυτό που εφαρμόζει η Ιαπωνία, είναι αδιανόητο, τόνισε στη συνέντευξή του στη Νικέι.
Η ΕΚΤ ανέβαλε ήδη την πρώτη της αύξηση του κατευθυντήριου επιτοκίου της μετά το τέλος της οικονομικής κρίσης. Αλλά, με την ασθενική ζήτηση από το εξωτερικό να πλήττει ισχυρές εξαγωγικές οικονομίες από αυτή της Γερμανίας, της ατμομηχανής της ευρωπαϊκής οικονομίας, ο θεσμός δέχεται πιέσεις για να ενισχυθεί η ανάπτυξη, παρότι η εργαλειοθήκη της είναι πια περιορισμένη.
