ΔΕΗ: Η χώρα δεν κινδυνεύει από ενεργειακή ανεπάρκεια

ΔΕΗ: Η χώρα δεν κινδυνεύει από ενεργειακή ανεπάρκεια

Τις απόψεις της ΔΕΗ για την πληρέστερη και αντικειμενική ενημέρωση των αναγνωστών σχετικά με τον κίνδυνο ενεργειακής ανεπάρκειας από πρόωρη οικονομική απόσυρση μονάδων εκφράζει ο διευθυντής Ρυθμιστικών Θεμάτων της ΔΕΗ, Ανδρέας Μηταφίδης.

Σε απάντησή του, με αφορμή σχετικό άρθρο του κ. Γ. Φιντικάκη για το θέμα, ο κ. Μηταφίδης σημειώνει ότι η χώρα δεν κινδυνεύει φέτος από ενεργειακή ανεπάρκεια. Αυτό είναι βέβαιο. «Επίσης τα έσοδα των μονάδων φυσικού αερίου στο εννεάμηνο του 2017 είναι υψηλά και η αντιστάθμιση του όποιου κινδύνου μέσω της χρήσης των προθεσμιακών προϊόντων (ΝΟΜΕ) δεν δικαιολογεί τη διαρκή μεμψιμοιρία κάποιων», σημειώνει ο ίδιος.

Αναλυτικά, αναφέρει στην απάντησή του: 

«Αναφερόμενοι στο άρθρο του κ. Γ. Φιντικάκη με τίτλο «Κίνδυνος ενεργειακής ανεπάρκειας από πρόωρη οικονομική απόσυρση μονάδων»,  που αναρτήσατε στις 10.11.2017 θα θέλαμε να σας παραθέσουμε τα παρακάτω, που αντανακλούν τις απόψεις της ΔΕΗ, όπως αυτές εκφράστηκαν τόσο στην διαβούλευση στην οποία αναφέρεται η εν λόγω ανάρτηση, όσο και στις κατά καιρούς διαβουλεύσεις για το ίδιο θέμα, για την πληρέστερη και αντικειμενική ενημέρωση των αναγνωστών.

Η ικανοποίηση της ζήτησης στο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας, ιστορικά στηριζόταν σε ένα χαρτοφυλάκιο πηγών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας διαφοροποιημένης τεχνολογίας, καθώς και στις διασυνοριακές συναλλαγές μέσω των διασυνδετικών γραμμών που συνδέουν το εγχώριο σύστημα με τα συστήματα των άλλων χωρών. Η διαφοροποίηση των τεχνολογιών ήταν πάντοτε απαραίτητη για να είναι δυνατή η βέλτιστη τεχνικοοικονομική αξιοποίηση όλων των πρόσφορων πηγών καυσίμου, για τη θωράκιση της χώρας από κάθε πιθανή δυσκολία είτε οικονομικής είτε γεωπολιτικής φύσης. Η διαφοροποίηση των τεχνολογιών επίσης εξυπηρετούσε και τις ποικίλες τεχνικές απαιτήσεις του ηλεκτρικού συστήματος αλλά και τις σταδιακά εμφανιζόμενες θεσμικές και ρυθμιστικές περιβαλλοντικές απαιτήσεις. Οι βασικές πηγές που εξυπηρετούσαν όλες τις παραπάνω ανάγκες ήταν ο λιγνίτης, το νερό, το φυσικό αέριο και οι εισαγωγές ηλεκτρικές ενέργειας.

Οι σύγχρονες περιβαλλοντικές δεσμεύσεις της χώρας, επέβαλαν τη σταδιακή διαφοροποίηση της σύνθεσης αυτού του μίγματος πηγών με τη σταδιακή υποχώρηση του μεριδίου του λιγνίτη, την αύξηση του μεριδίου του φυσικού αερίου και των ανανεώσιμων πηγών. Ταυτόχρονα, η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η σταδιακή εισαγωγή ανταγωνισμού κυρίως στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, διαφοροποίησε το ιδιοκτησιακό καθεστώς του μίγματος. Το ενδιαφέρον των ιδιωτών παραγωγών εστιάστηκε κυρίως στο φυσικό αέριο και φυσικά στις ανανεώσιμες πηγές όπου το καθεστώς των επιδοτήσεων αποτελούσε σημαντικό κίνητρο.

Ο σχεδιασμός της αγοράς όλα αυτά τα χρόνια δεν προσέφερε ένα αποτελεσματικό και ισορροπημένο πλαίσιο αποζημίωσης των λοιπών τεχνολογιών μονάδων παραγωγής εκτός των μονάδων ΑΠΕ, ώστε όλοι οι επενδυτές (ΔΕΗ και ιδιώτες) να έχουν σαφή προοπτική τόσο για τη διατήρηση των εν λειτουργία επενδύσεων, όσο και για το σχεδιασμό των νέων επενδύσεων που είναι απαραίτητες για την ενδυνάμωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.

Όλος ο σχεδιασμός αναλώθηκε στην κατάστρωση πρόσκαιρων μεταβατικών μηχανισμών. Οι ιδιώτες παραγωγοί έδειξαν και δείχνουν την προτίμησή τους στα πρόσκαιρα και ίδια οφέλη των εν λόγω μηχανισμών πιέζοντας για τη διατήρησή τους, παραβλέποντας τις στρεβλώσεις που αυτοί επιφέρουν, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την προώθηση του σχεδιασμού και την υλοποίηση όλων εκείνων των μέτρων που θα αποπνέουν εμπιστοσύνη και μακρόχρονη προοπτική από τη λειτουργία της αγοράς.  Και ο υπό διαβούλευση νέος μηχανισμός έχει ευκαιριακό χαρακτήρα.  Άραγε το μόνο πρόβλημα είναι αν η οροφή του μηχανισμού πρέπει να είναι 25.000 € ή 75.000 € ή αν καθώς ο μηχανισμός αφορά στην ευελιξία πρέπει να πληρωθούν περισσότερο τα νερά, χωρίς να μειωθεί  το ύψος της αποζημίωσης των φυσικών αερίων;

  • Πού είναι η προοπτική για τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης; (άντληση, μπαταρίες)
  • Πού είναι η προοπτική για τη διαχείριση της ζήτησης;
  • Πού είναι η προοπτική για τους λιγνίτες και μάλιστα ενόψει της αποεπένδυσης του 40% από τη ΔΕΗ;

Ο παραπάνω κατάλογος δυστυχώς δεν τελειώνει σε αυτά τα περιεχόμενα.

Όχι η χώρα δεν κινδυνεύει φέτος από ενεργειακή ανεπάρκεια. Αυτό είναι βέβαιο. Επίσης τα έσοδα των μονάδων φυσικού αερίου στο εννεάμηνο του 2017 είναι υψηλά και η αντιστάθμιση του όποιου κινδύνου μέσω της χρήσης των προθεσμιακών προϊόντων (ΝΟΜΕ) δεν δικαιολογεί τη διαρκή μεμψιμοιρία κάποιων.

Είναι καιρός όμως να ασχοληθούμε όλοι με την ουσία:

  • Να σχεδιάσουμε το μέλλον με γνώμονα την αξιοποίηση τεχνολογιών που δημιουργούν προστιθέμενη αξία σε όλη την αλυσίδα αξίας από την κατασκευή έως τη λειτουργία τους για τη χώρα (μεγάλοι - μικροί ΥΗΣ, αντλησιοταμίευση, ανεμογεννήτριες, Φ/Β, μετρητικές διατάξεις, τεχνολογίες βελτίωσης της καύσης του άνθρακα κ.α.).
  • Να εκσυγχρονίσουμε τις υποδομές για να προωθήσουμε τον εξηλεκτρισμό περισσότερων ανθρώπινων δραστηριοτήτων για να συμβάλουμε στη βελτίωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της χώρας (μπαταρίες, θέρμανση, μεταφορές, διαχείριση απορριμμάτων κ.α.) .
  • Να οργανώσουμε τις αγορές με τρόπο που θα προσελκύει δραστηριότητες που θα εμπλέξουν τη βιομηχανική μας παραγωγή στην έρευνα και την παραγωγή της νέας τεχνολογίας για την τόνωση του εθνικού μας εισοδήματος (μοντέλο στόχος σύμφωνο με τις άλλες ευρωπαϊκές αγορές, χρηματιστήριο ενέργειας, σύζευξη αγορών κ.α.)».