Η ώρα που η Άγκελα Μέρκελ θα ολοκληρώσει τη 16 χρονη θητεία της έφτασε. Δεν μπορεί να αρνηθεί κάποιος ότι δεν άφησε το αποτύπωμά της στη γερμανική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτική σκηνή. Αφήνοντας και κάποιους προβληματισμούς, για την πολύχρονη θητεία της. Ηγέτης ή ικανή διαχειρίστρια; Άνθρωπος ισορροπιών ή εκσυγχρονίστρια; Πόσο τη βοήθησε η μεταρρυθμιστική ατζέντα Σρέντερ στην πολιτική της;
Το σίγουρο είναι ότι θα εγκαταλείψει την πολιτική σκηνή έχοντας πολύ υψηλή δημοτικότητα. Δεν είναι τυχαίο. Πολλά μεγέθη της ισχυρότερης της οικονομίας της Ευρώπης συνηγορούν ότι επιτελέστηκε ένα οικονομικό θαύμα. Το ΑΕΠ της χώρας από 2,85 τρις ευρώ το 2005 σκαρφάλωσε στα 3,80 τρις ευρώ το 2020 αντιπροσωπεύοντας το 3,37% της παγκόσμιας οικονομίας.
Το κατά κεφαλή ΑΕΠ όλα αυτά τα χρόνια αυξήθηκε με διπλάσιο ρυθμό από ότι άλλες προηγμένες χώρες του Δυτικού Κόσμου. Τη Γαλλία, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά. Οι έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν το 70% των Γερμανών είναι ευχαριστημένοι από την οικονομική τους κατάσταση. Σε αυτό συνετέλεσαν οι ευκαιρίες απασχόλησης σε γυναίκες και μεγαλύτερες ηλικίες (65-69 ετών) παρά το γεγονός της υποδοχής πολλών προσφύγων.
Ωστόσο, πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές ομονοούν στη διαπίστωση ότι η Μέρκελ εφάρμοσε τη μεταρρυθμιστική ατζέντα Σρέντερ διαχειριζόμενη ικανοποιητικά ένα οικονομικό μοτίβο που ήδη ωθούσε τη Γερμανία σε επίπεδο παγκόσμιου παίκτη. Η αλήθεια είναι ότι και θεσμικά η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ήδη προχωρήσει, θέτοντας τα θεμέλια της οικονομικής της διακυβέρνησης. Στον τομέα της Γερμανικής μεταποίησης, που πλέον αντιπροσωπεύει το 40% του συνόλου της Ευρωζώνης, η σύνδεση με την Κίνα είναι εξαιρετικά υψηλή. Η εξάρτησή της ανέβηκε κατά 2,5 φορές σε σχέση με το 2005.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα στην οικονομία, είναι η πολυεπίπεδη αύξηση της απασχόλησης σε κοινωνικές ομάδες «δύσκολες» όπως οι γυναίκες, οι άνω των 65, οι πρόσφυγες. Ο ρυθμός δημιουργίας θέσεων εργασίας ήταν εντυπωσιακός με τη Γερμανία να διαθέτει σήμερα το υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό μεταξύ των χωρών της G7. Παρ΄ όλα αυτά απαιτείται βελτίωση στην ποιότητα των θέσεων με πολλές ακόμα να παραμένουν χαμηλά αμειβόμενες. Επισημαίνουμε ότι και στην κρίση του 2009, κατηύθυνε μέσω του προγράμματος Kurzarbeit ένα σχέδιο ασφάλισης για ανέργους, πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Όμως τι άφησε για το μέλλον η καγκελάριος, ποιο είναι το πολιτικό και οικονομικό πρόταγμα για τις επόμενες γενιές; Μετά το πυρηνικό ατύχημα το 2011 στην Ιαπωνία, η χώρα στράφηκε στις ανανεώσιμες πηγές με σταδιακή κατάργηση του λιγνίτη έως το 2035 αλλά η χώρα εξακολουθεί να υστερεί έναντι άλλων χωρών. Σημαντικός τομέας που δεν έλαβε την απαραίτητη προσοχή είναι και η έλλειψη επενδύσεων όσον αφορά την ψηφιακή οικονομία , στην οποία η Γερμανία υστερεί δεδομένου του μεγέθους της σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γι αυτό τον λόγο οι διάδοχοι πολιτικοί τονίζουν την ανάγκη για επενδύσεις στον προεκλογικό τους αγώνα. Η χώρα παραμένει πλούσια ,αλλά υστερεί σε όραμα που θα την καθοδηγήσει στην επόμενη δεκαετία.
Κάνοντας την αυτοκριτική της όσον αφορά το Ελληνικό θέμα η καγκελάριος παραδέχτηκε ότι «πίεσε πολύ» τους Έλληνες , παραδοχή που αναδεικνύει ότι η διαχείρισή της δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, παρά το γεγονός ότι αποτελούσε τον πιο ήπιο πόλο του συστήματος με τον Σόιμπλε να παίζει το ρόλο του κακού.
Η καταγραφή μιας τέτοιας μεγάλης προσωπικότητας, απαιτεί απόσταση χρόνου για να βρει την θέση της στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική ιστορία. Ίσως στους Έλληνες αφήσει μια πιο συμπαθή εικόνα με την πάροδο του χρόνου δεδομένου και της «απολογίας» της για την Ελληνική κρίση. Όπως και να έχει η μεγάλη διαδρομή, απαιτεί συνέχεια οράματος και εκσυγχρονισμού για την ίδια την Γερμανία και κατά συνέπεια για όλη την Ευρώπη.
