Του Απόστολου Σκουμπούρη
Ούτε θηριώδεις προϋπολογισμούς χρειαζόμαστε, ούτε φαραωνικές υποδομές, ούτε φωτογραφικές διατάξεις. Χρειαζόμαστε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων τέτοιο που να αντέχουν τα οικονομικά της χώρας. Αυτά μεταξύ άλλων τόνισε χθες στην ομιλία του στο 23ο Συνέδριο του Economist o διευθύνων σύμβουλος της ΑΚΤΩΡ Αλέξανδρος Εξάρχου.
Μιλώντας στην ενότητα Greece''s Infrastructure Strategy for the Next Decade στηλίτευσε όλα τα κακώς κείμενα που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια ισοπεδώνοντας έναν κλάδο απολύτου ζωτικής σημασίας για την οικονομία, την κοινωνία και τις ευρύτερες υποδομές της χώρας, ενώ κατέθεσε και τις προτάσεις του για το πως θα γυρίσουμε σελίδα.
Ο επικεφαλής της μεγαλύτερης κατασκευαστικής εταιρείας της Ελλάδας και μίας εκ των κορυφαίων στη ΝΑ Ευρώπη, τόνισε πως η ιστορία του κατασκευαστικού κλάδου την τελευταία 20ετία είναι ένα παράδειγμα ακραίου παραλογισμού.
Από τον οργασμό των μεγάλων έργων της πρώτης δεκαετίας του 2000 και τα θηριώδη (ίσως και υπερβολικά) προγράμματα δημοσίων επενδύσεων, περάσαμε στο άλλο άκρο της σκληρής λιτότητας και της συρρίκνωσης κάθε αναπτυξιακής διαδικασίας.
Όμως, χωρίς σύγχρονες υποδομές, χωρίς δρόμους, τρένα, λιμάνια και αεροδρόμια ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει.
Σ'' αυτό το σημείο ο κ. Εξάρχου υπενθύμισε πως η Ελλάδα μεταμορφώθηκε με έργα όπως το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, το Μετρό της Αθήνας, η Αττική Οδός, η Εγνατία, η Ολυμπία Οδός, ο Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου, ο Αυτοκινητόδρομος Μορέας κ.α.».
Η υπεραξία του κατασκευαστικού τομέα
Σημείωσε πως πέρα από τα ορατά οφέλη, τα μεγάλα έργα υποδομών δημιούργησαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, φέρνοντας μεγάλα οφέλη σε όλη την «αλυσίδα» που εμπλέκεται, όπως τις τσιμεντοβιομηχανίες, τις μεταλλευτικές και μεταλλουργικές επιχειρήσεις, ενώ τελικά βελτίωσε το εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.
Τόνισε πως σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, κάθε ευρώ που δαπανάται για κατασκευαστικά έργα αυξάνει το ΑΕΠ κατά 1,8 ευρώ, ενώ για κάθε 1 εκατ. ευρώ που δαπανάται στον κατασκευαστικό τομέα, δημιουργούνται ή υποστηρίζονται 44,5 θέσεις εργασίας σ'' όλη την εμπλεκόμενη «αλυσίδα».
Ο κ. Εξάρχου τόνισε πως για το 2019 από εθνικούς πόρους έχουν υπολογιστεί μόλις 204 εκατ. ευρώ για τον τομέα υποδομών, καθώς από τα 1,8 δισ. ευρώ του συνολικού προϋπολογισμού στον κλάδο, τα 1,6 δισ. ευρώ είναι από προγράμματα της Ε.Ε.!
Η... καταστροφή του ευρύτερου κατασκευαστικού κλάδου έφερε αφανισμό των μικρότερων τεχνικών εταιρειών, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό ευρύτερα, ενώ οι καλύτεροι μηχανικοί οδηγήθηκαν στο εξωτερικό,
Οι ιδεοληψίες των τελευταίων ετών
Ιδιαίτερα καυστικός ήταν ο ισχυρός άντρας της ΑΚΤΩΡ για την κατάσταση που επικράτησε τα τελευταία χρόνια, σημειώνοντας πως «για να ικανοποιηθεί ένα ιδεοληπτικό κομματικό ακροατήριο κατακερματίστηκαν έργα ζωτικής σημασίας, όπως ο αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος, ένα έργο αναγκαίο από κάθε άποψη, που η απουσία του κοστίζει όχι μόνο οικονομικά, αλλά και σε ανθρώπινες ζωές».
Τόνισε πως το δημόσιο επέλεξε να «σπάσει» το έργο σε πολλά τμήματα, πιστεύοντας έτσι ότι θα δώσει ευκαιρίες και σε μικρότερες εταιρείες να συμμετάσχουν, ενώ στη συνέχεια επιλέχθηκε η χαμηλότερη οικονομική προσφορά, χωρίς να υπάρχει έλεγχος φερεγγυότητας ή έλεγχος δυνατότητας της εκάστοτε εταιρείας να υλοποιήσει το έργο.
Μάλιστα, επισήμανε ότι όταν τέτοιες τακτικές εφαρμόζονται ακόμη και σε μεγάλα και κομβικά έργα, όπως το Μετρό Θεσσαλονίκης, τότε φτάνουμε στη γνωστή τραγωδία των τεράστιων, πρωτοφανών καθυστερήσεων τόσα χρόνια. Και στο τέλος, καλούνται οι εταιρείες που έχουν το οικονομικό και επιχειρησιακό εκτόπισμα να ολοκληρώσουν το έργο, όπως και γίνεται τώρα.
Παρόμοιες παράλογες τακτικές επικράτησαν και στο κομβικό έργο της Κρήτης, το Βόρειο Οδικό Άξονα (ΒΟΑΚ), το οποίο δημοπρατήθηκε πριν «κλειδώσει» η οριστική χάραξή του και άρα το τεχνικό του αντικείμενο! Πρόκειται για πολιτικές αποφάσεις που πληρώνουν με τη ζωή τους άνθρωποι καθημερινά, τόνισε ο κ. Εξάρχου, αναφερόμενος στα εκατοντάδες τροχαία δυστυχήματα στην Κρήτη.
Ισορροπία – Ρεαλισμός – Δικαιοσύνη
Εντύπωση έκανε το κλείσιμο της ομιλίας του κ. Εξάρχου, ο οποίος επισήμανε ο κλάδος πλέον δεν χρειάζεται θηριώδεις προϋπολογισμούς, ούτε φαραωνικές υποδομές, ούτε φωτογραφικές διατάξεις, αλλά ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα επενδύσεων, συμβατό με τις δυνατότητες της χώρας.
Μάλιστα, οριοθέτησε στο τρίπτυχο Ισορροπία – Ρεαλισμός – Δικαιοσύνη, τα στοιχεία που χρειάζεται ο κλάδος υποδομών για να βγει εκ νέου μπροστά και να «τραβήξει» τη χώρα στην ανάπτυξη.
