Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται πλέον η κυβέρνηση, όχι μόνο λόγω του αδιεξόδου και της καταστροφικής πολιτικής που έχει ακολουθήσει στο προσφυγικό, αλλά και των αδέξιων χειρισμών της στη διαπραγμάτευση που έχουν «ναρκοθετήσει» το μέλλον της οικονομίας, της κοινωνίας και της χώρας.
Και επειδή σχέδιο ούτε για την οικονομία υπάρχει, όπως δεν υπήρξε και για το προσφυγικό όπως παραδέχθηκε και ο πρωθυπουργός που δήλωσε ότι η χώρα ήταν απροετοίμαστη και τώρα επί της ουσίας κρεμόμαστε από τις διαθέσεις και τις ορέξεις της Τουρκίας, γι αυτό και η διαπραγμάτευση εξακολουθεί να βρίσκεται στον «αέρα».
Και όσο κι αν υποστηρίζουν στην κυβέρνηση ότι δεν συνδέουν το προσφυγικό με την αξιολόγηση, πλέον είναι το μόνο που εύχονται να λάβουν πραγματικά υπόψη τους οι εταίροι μας, προκειμένου να μας λυπηθούν και να μας πετάξουν ένα κομμάτι ψωμί, υπό το φόβο, όπως παλαιότερα το είχε θέσει και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, να γεμίσουμε την Ευρώπη τζιχαντιστές.
Υπό την «απειλή» λοιπόν των… τζιχαντιστών των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προσπαθεί η ευρωπαϊκή τρόικα (ESM, EKT και Κομισιόν) να κάμψει τις αντιρρήσεις του ΔΝΤ όσον αφορά το ύψος του δημοσιονομικού κενού, το οποίο τοποθετεί άνω των 3,5 δισ. ευρώ.
Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ, στη Βελγική πρωτεύουσα, δείπνο εργασίας για την Ελλάδα αλλά … χωρίς την Ελλάδα, αφού σε αυτό συμμετείχαν ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Poul Thomsen, ο επικεφαλής του Euro Working Group, Thomas Wieser, καθώς και κορυφαία στελέχη του Eurogroup και του ESM και στενοί συνεργάτες του Jeroen Dijsselbloem και του Klaus Regling.
Ανεξάρτητα όμως από την όποια γεφύρωση των διαφορών, το «κενό», είτε αρέσει στην κυβέρνηση είτε όχι, υπάρχει καθώς και η Κομισιόν τονίζει την ανάγκη πρόσθετων μέτρων πέριξ των 2 δισ. ευρώ και όχι μόνο 1 δισ. ευρώ που επιθυμεί ο κυβερνητικός συνασπισμός.
Το πρόβλημα επομένως για την κυβερνητική συμμαχία δεν είναι μόνο το ΔΝΤ, όμως το Ταμείο είναι ο «μεγάλος εχθρός» και για αποκλειστικά εσωτερική κατανάλωση θέλουν να το ...πόπολο να πιστέψει ότι πέταξαν στη θάλασσα τους κατακτητές, όπως «σκίζουν» και τις… γάτες Ιμαλαίων.
Τους υπόλοιπους άλλωστε από το group των δανειστών, ακόμη και ο πρωθυπουργός τους θεωρεί πλέον δεδομένους και ότι τους έχει στο «τσεπάκι» του, αφού πιστεύει ακράδαντα ότι θα τα «βρει» στο «λογαριασμό» υπό την «απειλή» και της προσφυγικής βόμβας που μπορεί να τινάξει την Ευρώπη στον αέρα.
Γι αυτό άλλωστε και τις τελευταίες ώρες το οικονομικό επιτελείο έχει ξεκινήσει έναν ακόμη αγώνα δρόμου για να ρίξει πολιτικές «γέφυρες» και να αυξήσει τις πιέσεις προς το Ταμείο.
Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αναμένεται να θέσει το θέμα και στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, με στόχο να βρει ευήκοα ώτα και να συνάψει πολιτικές συμμαχίες, με την ελπίδα να ανοίξει ο δρόμος για το δεύτερο κύκλο της διαπραγμάτευσης και την πολυπόθητη αξιολόγηση.
Σε κάθε περίπτωση δεδομένο πρέπει να θεωρείται ότι την τρέχουσα εβδομάδα το κουαρτέτο δεν επιστρέφει ενώ, εκ των πραγμάτων, στην καλύτερη περίπτωση θα προσγειωθεί στην Αθήνα περί τα τέλη του πρώτου δεκαπενθημέρου, οπότε και θα απομένει μόνο μια εβδομάδα με δέκα ημέρες για να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση, πριν το Πάσχα των Καθολικών.
Σε διαφορετική περίπτωση και αν υπάρξουν νέες καθυστερήσεις «χαθήκαμε», σύμφωνα και με τον υπουργό Ανάπτυξης Γιώργο Σταθάκη ο οποίος ενώ μέχρι πρότινος υποστήριζε ότι όλα βαίνουν καλώς, προφανώς τον έζωσαν τα φίδια, και άρχισε να ασπάζεται τις απόψεις Τσακαλώτου.
Βέβαια υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο η πρώτη αξιολόγηση να κλείσει επί τη αφήξει του κουαρτέτου, εάν φυσικά έχει αποφασιστεί σε ανώτατο επίπεδο να διαχωριστεί ο ρόλος του ΔΝΤ, γεγονός που θα σημαίνει πάντως ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους του Ταμείου και σίγουρα πιο σκληρές, με περισσότερες απαιτήσεις και μέτρα.
Νέα μέτρα... έτσι και αλλιώς
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, το ΔΝΤ έχει καταστήσει σαφές ότι προϋπόθεση για τη συμφωνία είναι να κλείσει ο «λογαριασμός» για την τριετία 2016 – 2018, κυρίως όσον αφορά το Ασφαλιστικό, καθώς επίσης και για μετά το 2022 οπότε και αυξάνονται σημαντικά οι χρηματοδοτικές ανάγκες για το χρέος και την χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού.
Ένας «λογαριασμός» που ουδείς γνωρίζει πώς μπορεί τελικά να κλείσει αφού το Ταμείο θεωρεί ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι απαιτούνται πρόσθετα μέτρα ύψους 4% - 5% του ΑΕΠ, ενώ η κυβέρνηση τοποθετεί το κενό στο 1,7% του ΑΕΠ και η Κομισιόν, πιο κοντά στην Αθήνα, στο 1,8% του ΑΕΠ.
Βασική αιτία των διαφορετικών προσεγγίσεων αποτελεί και η πορεία της οικονομίας το 2015, αφού η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα 0,2% του ΑΕΠ και μικρή ύφεση, «γραμμή» την οποία συμμερίζεται όπως όλα δείχνουν και η Κομισιόν, αλλά το Ταμείο επιμένει για πρωτογενές έλλειμμα 0,6% και ύφεση 2%.
Αν τελικά δεν επιτευχθεί ο στόχος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για παράλληλη συμπόρευση του ΔΝΤ, με ένα ξεχωριστό πρόγραμμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τότε ο μόνος δρόμος προσέγγισης οδηγεί στις προβλέψεις του ΔΝΤ.
Στην καλύτερη δε περίπτωση και αν δεν πέσουν στο «κενό» οι πιέσεις του αμερικανού υπουργού Οικονομικών Jack Lew προς την επικεφαλής του Ταμείου Christine Lagarde, τότε οι δυο πλευρές θα συναντηθούν κάπου στη… μέση.
Άρα, τα νέα μέτρα και οι πρόσθετες επιβαρύνσεις για όλους ανεξαιρέτως πρέπει να θεωρούνται δεδομένες.
Επομένως προ των πυλών βρίσκονται και πάλι νέες μειώσεις στις συντάξεις, χαμηλότερα το πλαφόν για κύριες και πολλαπλές, «μαχαίρι» σε εφάπαξ και επικουρικές, καθώς επίσης και νέα βάρη για τους «πλούσιους» που δηλώνουν σε ετήσια βάση εισοδήματα άνω των 25.000 – 30.000 ευρώ.
