Η ναυτιλία και ο επιχειρηματικός κόσμος που αντιπροσωπεύει προσφέρεται για παραγωγικές συνεργασίες με πολλούς χώρους που εντάσσονται στα υπουργεία Οικονομικής Ανάπτυξης, Δημοσίων Έργων, Συγκοινωνιών, Βιομηχανίας, Εργασίας και βέβαια Παιδείας όπου ήδη αναφερθήκαμε. Οι δυνατότητες στους τομείς αυτούς, με σωστό σχεδιασμό, πολιτική βούληση και επενδυτικές συνεργασίες, θα μπορούσαν εύκολα να ξεπεράσουν περιφερειακές βαθμίδες αξιολόγησης και να προσφέρουν τα μέγιστα στην εθνική ανάπτυξη.
Ο πολυδιάστατος άξονας Σητείας-Αλεξανδρούπολης-Μπουργκάς-Βαλκανίων θα λειτουργήσει εξ ανάγκης και μέσω Θεσσαλονίκης, Σύρου, Περάματος αλλά και μέσω Κύπρου προς ανατολάς, καθώς και με Δυτικούς προσανατολισμούς όπως η Πύλος και τα Ιόνια νησιά.
Οι Μεσογειακές δυνατότητες που ήδη διαγράφονται και ήδη ζητούν να εκφραστούν παραγωγικά σίγουρα θα σκοντάψουν στους ακατέργαστους υφάλους της ελληνικής δημόσιας διοίκησης: συνεργασίες υπουργείων όπως αυτά που προανέφερα ενέχουν γραφειοκρατικά αδιέξοδα, αντιπαλότητες συμφερόντων, δικαιοδοσιών και νομικών εμποδίων. Εξ αποστάσεως φαίνονται μάλλον ακατόρθωτες.
Δεν επεκτείνομαι σε συγκεκριμένες προτάσεις γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Βεβαίως, η πολιτική βούληση θα προσφέρει το sine qua non στις δυσεπίλυτες αυτές εξισώσεις. Η εξάλειψη γραφειοκρατικών εμποδίων και η ιντερνετική απλοποίηση αποφάσεων θα συμβάλει στην πραγματοποίησή τους. Αλλά περισσότερο από όλα θα συμβάλει η φωτισμένη πρωτοβουλία και η κοινωνική προσφορά υπουργών της νέας κυβέρνησης που θα αποφασίσουν να συνεργαστούν αποτελεσματικά, με ειλικρίνεια και διαφάνεια, για να χαράξουν νέους δρόμους προόδου.
Το μεταρρυθμιστικό έργο της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν μπορεί να συνίσταται μόνο σε καινοτόμες ιδέες – θα πρέπει παράλληλα να αναλώνεται σε καινοτόμες συνεργατικές πρωτοβουλίες. Το επιτελικό κράτος δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στον περίβολο του Μαξίμου – πρέπει να λειτουργεί στο εύρος της κυβερνητικής δραστηριότητας και να παράγει κοινωνικό έργο. Τα υπουργεία και οι υπουργοί τους πρέπει να συνεργάζονται.
Ο διεθνώς αναγνωρισμένος πρωταρχικός ρόλος της ελληνικής ναυτιλίας, ο καθοριστικός ρόλος που έχει επιτύχει σε παγκόσμιο επίπεδο, η επάξια συμμετοχή της σε όλα τα διεθνή fora και ιδαίτερα στον ΙΜΟ, η ύπαρξη εξαιρετικά έμπειρων στελεχών και ειδημόνων προσφέρουν στο ΥΕΝ πολλαπλά εφαλτήρια δραστηριοτήτων, συνεργασιών, οικονομικής ανάπτυξης, παγκόσμιας αναγνώρισης.
Δεδομένων των σημερινών γεωπολιτικών συνθηκών, χώρες της Δυτικής Αφρικής και Λατινικής Αμερικής προσφέρονται σαν βάσεις ναυτιλιακής ανάπτυξης στις εκατέρωθεν ακτές του Ατλαντικού. Αναγνωρίζοντας και τους δύο δρόμους προόδου, το ΥΕΝ καλείται να διαδραματίσει τον εθνικό ρόλο και να ενθαρρύνει πολλαπλές αναρτήσεις και ειρηνικές προελάσεις της ελληνικής σημαίας στους χώρους της διεθνούς ναυτιλίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι άμεσα η ωκεανοπόρος ναυτιλία θα αναγκαστεί να πρωτοστατήσει μέσω του ΙΜΟ, του ΟΗΕ αλλά και μεγάλων οργανισμών της Ε.Ε. στην «πράσινη ενέργεια» και στην περιβαλλοντολογική ανάπτυξη. Η χώρα μας ήδη καλείται να συμβάλει στην δημιουργία μιας εμπεριστατωμένης ευρωπαϊκής/ελληνικής πολιτικής η οποία να ανταποκρίνεται στις πρώτες ανάγκες της παγκόσμιας ναυτιλίας. Όχι μόνον από πλευράς καυσίμων ναυσιπλοΐας αλλά και ναυπηγήσεων/τεχνικών προδιαγραφών.
Η ναυτιλία μας πλεονεκτεί και σε αριθμούς πλοίων και σε χωρητικότητα [60% των χωρών τής Ε.Ε., 21% τής παγκοσμίου!], αλλά επίσης διαθέτει ισχυρές παρουσίες όχι μόνο στα πλοία ξηρού φορτίου και στα πετρελαιοφόρα διαφόρων τύπων, αλλά και στα πλοία υγροποιημένων και χημικών φορτίων [LNG, LPG ChemCarriers]. Αυτό επιτρέπει την δοκιμαστική κατανάλωση πειραματικών μεθόδων και καυσίμων τα οποία αποδίδουν αναλόγως μηχανικών δεδομένων και κλιματικών συνθηκών.
Ήδη μέθοδοι, καύσιμα, αποδόσεις, ενεργειακά κατάλοιπα και κόστη καταγράφονται λεπτομερώς και διεξοδικά από τις πλοιοκτησίες. Το ΥΕΝ πρέπει να προστατεύσει και να διευκολύνει τις ερευνητικές αυτές προσπάθειες, όπως πρέπει και να συντονίσει την συναγωνιστική παρουσίασή τους στους διεθνείς οργανισμούς.
Εφόσον η χώρα μας καταστεί πράγματι Μεσογειακός ενεργειακός κόμβος, η ελληνική ναυτιλία θα ήταν απαραίτητο να διεκδικήσει την διεθνή πρωτοκαθεδρία εφόσον διαθέτει τα μέσα, την τεχνογνωσία και τις υποδομές.
* Ο Μιχάλης Μόσχος είναι ιδρυτής της Levant Maritime Co. Ltd, αντιπροσώπευσε την Ελλ. Ναυτιλία στο ΝΑΤΟ (1984 - 1992)
