Πρόκειται για μία ιδιαίτερα επικίνδυνη ασθένεια που συναντάται στη Συγγρού. Αν δεν μπορείς να μαχαιρώσεις τον αντίπαλο κοιτώντας τον στα μάτια, τότε αγκάλιασε τον και σπρώξε με χάρη το μαχαίρι στην πλάτη του. Η Καμαρίλα, λοιπόν, είναι η ασθένεια που φέρνει πιο κοντά τον θύτη με το θύμα και κάνει το θύμα εύκολο στόχο…

Στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι αν περάσουν το ασφαλιστικό από την Βουλή θα μπορέσουν στην συνέχεια να αναδιοργανωθούν και να υποδεχτούν την… ανάπτυξη. Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.

Ο συνδυασμός πολιτικών όπως ο επιπόλαιος Έλληνας, που εκλέχθηκε με θηριώδη ψέματα, και ο αλαζόνας Σόιμπλε, κινδυνεύει να τινάξει την Ευρωζώνη στον αέρα.

Μπορεί σήμερα να αναφερόμαστε με πιο ήπιους χαρακτηρισμούς στο φαινόμενο αυτό, όπως \\\"κρατισμός\\\" η \\\"κεντρικός σχεδιασμός\\\" , όμως είναι καλό να θυμόμαστε πως ονομαζόταν αυτά τα συστήματα μερικές δεκαετίες πριν.

Αυτά και άλλα πολλά μέσα σε μία εβδομάδα μόνο. Κι ύστερα μου λες ότι είναι στραβός ο γιαλός. Μα αυτό δε γίνεται, αφού η Γη είναι επίπεδη και αλφαδιά. Το είπε κι ο ράπερ. Τέλος.

Ακόμα και αν όλες οι ναυτικές δυνάμεις της χώρας επιχειρούσαν να ελέγξουν τα θαλάσσια σύνορά μας, αυτό θα ήταν ανέφικτο. Το λέει η αντικειμενική πραγματικότητα την οποία γνωρίζουν οι περισσότεροι στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και αλλού. Έχουν περάσει πολλά καλοκαίρια στα νησιά μας.

Κάποιοι που δεν τα καταλαβαίνουν αυτά και θέλουν ιδεολογικά χαρακώματα και ταμπέλες, κατηγορούν το Ποτάμι ότι είναι «απολιτίκ». Το Ποτάμι είναι όντως απολιτίκ αν μιλάμε με όρους του 19ου αιώνα...

Η κυβέρνηση Κάμερον αποφάσισε αιφνιδιαστικά να σταματήσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της Lloyds Bank. Καθώς η Αγγλία διαθέτει την πλέον σύγχρονη στην Ευρώπη, σε θέματα Χρηματοοικονομικών, οικονομία, η απόφαση αυτή δημιουργεί ένα προηγούμενο. Είναι, όμως, επωφελές για την Ελλάδα;

Οι διαπλεκόμενοι καναλάρχες απέκτησαν τις τηλεοπτικές τους άδειες επί Οικουμενικής, όταν υπουργός επί των οικονομικών ήταν και ο νυν υπουργός Οικονομικών κ. Δραγασάκης και Δικαιοσύνης ο αριστερός υπουργός της καρδιάς μας Φώτης Κουβέλης. Οι άδειες, βέβαια, ήταν προσωρινές. Και τι δεν είναι προσωρινό σε αυτή την χώρα; Τα χρέη! Και το πολιτικό παίγνιο!

Η κάμερα ζουμάρει στα πρόσωπα. Και στα δεκάδες σηκωμένα χέρια ανθρώπων που προσπαθούν ν\\' αρπάξουν μια σακούλα με λαχανικά και φρούτα. Αδηφάγα, ο φακός αποτυπώνει το θέαμα. Γράφει ο Γιάννης Παντελάκης.

Οι Πωλήσεις της πρωτοπόρου εταιρείας τεχνολογίας Apple αναμένεται να μειωθούν κατά το 2016, για πρώτη φορά κατά τα τελευταία 13 έτη. Τι όμως ακριβώς σημαίνει αυτό για όλους μας; Η πρώτη υπόθεση είναι ότι η εταιρεία χάνει έδαφος στην αγορά, από ανταγωνίστριες εταιρείες. Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα;

Υποτίθεται ότι οι δομές που έχουν συγκροτηθεί για να παρέχουν συγκεκριμένες υπηρεσίες στους πολίτες οφείλουν να έχουν αποκλειστική τους μέριμνα την καλύτερη και αποδοτικότερη εξυπηρέτηση εκείνων που έχουν ταχθεί να «υπηρετούν». Στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά αυτό συμβαίνει.

Στη Βουλή, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να κάνει έναν διαχωρισμό μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Οι διαφοροποιήσεις αυτές, σύμφωνα με τον ίδιο, έχουν ιδεολογικό πρόσημο. Ο χαρακτηρισμός προς τον αντίπαλο που κάνει σαφή αυτόν τον διαχωρισμό περιέχεται στη φράση «ακραία φιλελεύθερος» που του απηύθυνε με αφορμή τις τοποθετήσεις Μητσοτάκη για την ιδιωτική ασφάλιση ή τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος.

«Ακόμη μυρίζει αίμα εδώ. Και όλα τα μυρωδικά της Αραβίας δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπλύνουν τούτο το χεράκι…» Η λαίδη Macbeth θα συμβολίζει αιωνίως τη συντριβή του μυαλού από το βάρος μιας αποτρόπαιης πράξης. Το κρίμα βάφει ανεξίτηλα τη συνείδηση, την ίδια που είχε νομιμοποιήσει το κακό και το διέπραξε. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ή τα μέσα τον σκοπό;

Οι Δανοί θα πιάνουν στα σύνορα τους κάθε αιτούντα πολιτικό άσυλο και θα του αρπάζουν τιμαλφή και χρήματα. Φανταζόμαστε ότι δεν θα φτάσουν μέχρι του σημείου να αναζητούν ψήγματα χρυσού στα δόντια των δυστυχών. Κι ο Βέλγος ζητάει να φτιάξουμε στην Αθήνα ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για 400.000 ψυχές. Συγγνώμη, αλλά δεν θέλω να είμαι σε αυτή την Ευρώπη...

Σε ασφυκτική πίεση βρίσκεται το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η Ευρώπη έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως εξιλαστήριο θύμα των δικών της αδιέξοδων επιλογών στο προσφυγικό. Δυστυχώς, ο αρμόδιος επίτροπος κ. Αβραμόπουλος δεν μας φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμος σε αυτή την δύσκολη φάση. Η «επίθεση», πάντως, είναι ολομέτωπη και δεν αφορά μόνο το προσφυγικό. Στο τραπέζι ασφαλιστικό και χρέος… Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.

H αγροτική πολιτική επηρεάζει και συμμετέχει στο σχεδιασμό όλων των υπόλοιπων βασικών πολιτικών μας. Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης.

Δημοσιεύουμε σήμερα στο Liberal.gr ένα προφητικό άρθρο που γράφτηκε πριν από 13 χρόνια. Ο εκδότης της ετήσιας οικονομικής επισκόπησης «Τάσεις» (που δεν υπάρχει πια) ζήτησε από τους Μιράντα Ξαφά, Γιώργο Μπήτρο και Τάσο Αβραντίνη να γράψουν για την 21η έκδοση του 2004 την άποψη τους για το μεγάλο θέμα του ασφαλιστικού που τα δύο προηγούμενα χρόνια είχε αποτελέσει αντικείμενο σφοδρότατης αντιπαράθεσης μεταξύ από τη μια πλευρά της τότε κυβέρνησης Σημίτη και του υπουργού του κ. Τάσου Γιαννίτση και από την άλλη των συνδικάτων και των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Είναι γνωστός ως ένας «αδίστακτος κερδοσκόπος». Κέρδισε 1 δισεκατομμύριο δολάρια ποντάροντας στο γκρέμισμα της βρετανικής ισοτιμίας. Τώρα έχει βάλει άλλο ένα στοίχημα, βασιζόμενος στο νέο τοπίο στον χώρο των επενδύσεων μετά το καλοκαίρι του 2015. Είναι παρακινδυνευμένο στοίχημα, ή θα το κερδίσει;

Όταν η κυβέρνηση δυσκολεύεται να πείσει μεγάλες ομάδες της κοινωνίας για τις πολιτικές της, επικαλείται έναν συνήθη ύποπτο. Τα περίφημα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Και εννοεί, κυρίως, τα κανάλια. Ο ρόλος τους έχει δαιμονοποιηθεί και σε αρκετές περιπτώσεις όχι άδικα. Πολλά από αυτά έχουν ξεφύγει εδώ και χρόνια από τον ρόλο που αντικειμενικά έπρεπε να παίζουν.

Εις βάρος της Ελλάδας μεθοδεύεται «τιμωρία» που θα έκανε τον Χαμουραμπί να μοιάζει με κορασίδα. Ένας από τους νόμους του όριζε ότι αν κάποιος έχει χρέος και δεν μπορεί να το πληρώσει, του δίνεται η δυνατότητα να πουλήσει τον ίδιο, τη γυναίκα του και τα παιδιά του σαν σκλάβους για εργασία και να αποκτήσουν την ελευθερία τους μετά από τρία χρόνια.

Το σκηνικό των «πολιτικά εφικτών λύσεων» είναι έτοιμο. Ένας τραπεζίτης ή ένας δικαστής θα κληθούν να διαχειριστούν μία αντικειμενικά δύσκολη κατάσταση. Φανταστείτε μία Ελλάδα με κλειστά σύνορα, ανέτοιμη να διαχειριστεί το μεταναστευτικό και το διπλό νόμισμα. Ζούμε σε ένα σύγχρονο πειραματικό εργαστήριο που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να ανατιναχτεί. Σαν το Κούγκι. Και για τους λάθος λόγους…

Eξακολουθώ και δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να τα βάψω μαύρα επειδή θα χάσουν χρήματα οι Τεξανοί και η παρέα του Πούτιν. Εκείνο που καταλαβαίνω μια χαρά είναι ότι τις πιθανές ζημίες που θα υποστεί το τραπεζικό σύστημα από τις... ατυχείς επενδύσεις των μεγιστάνων της ενέργειας θα τις πληρώσουμε εμείς. Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.

Παράλληλα με τον δικό μας αγώνα, αυτές τις ήμερες αναπτύσσεται σε όλη την χώρα ένα φαινομενικά διαφορετικό αλλά κατά βάση ίδιο με το δικό μας κίνημα, το επονομαζόμενο κίνημα της γραβάτας. Τα αιτήματα είναι σε μεγάλο βαθμό κοινά. Γράφει ο Τ. Λιολιόπουλος.