Ο φίλος Σ.Α (ασφαλιστικός διαμεσολαβητής στο επάγγελμα) μας γράφει, κύριε Πρόεδρε, για τους νέους, για το τι θα ψηφίσουν και για τι ενδιαφέρονται. Ας το διαβάσουμε μαζί…
Η επιστολή
Αναρωτιέστε και δικαίως τι θα ψηφίσουν οι νέοι, τι πιστεύουν οι νέοι, αν ενδιαφέρονται οι νέοι. Θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να σας πω μια πολύ μικρή ιστορία και θα σας βοηθήσω να καταλάβετε και εσείς τι ισχύει με τους νέους. Προ μηνών λοιπόν, ήρθε στο γραφείο μου (ασφαλιστικός διαμεσολαβητής ο γράφων), ένας τεχνικός μια εταιρείας τηλεπικοινωνιών να μου αποκαταστήσει μια βλάβη στο δίκτυο. Αφού πρόσφερε τις υπηρεσίες του ο ευγενικότατος νεαρός, ανοίξαμε συζήτηση για την εργασία του. Πόσα χρόνια δουλεύει στην συγκεκριμένη εταιρεία, αν είναι ευχαριστημένος και φυσικά τι μισθό παίρνει. Οι απαντήσεις που πήρα, με προβλημάτισαν ιδιαίτερα. Ένας τεχνικός τηλεπικοινωνιών, με προϋπηρεσία μεγαλύτερη των 10 ετών σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας, αμείβεται με περίπου 800-900 ευρώ το μήνα ανάλογα με πόσα έκτακτα Σάββατα θα εργασθεί. Όντας παντρεμένος ο συγκεκριμένος, μένει στο ενοίκιο (400ευρώ το μήνα) με την σύζυγό του η οποία αμείβεται για 4ωρη εργασία περίπου με 400 ευρώ και στην οικογένεια υπάρχει και ένα παιδί. Έφτασα λοιπόν στο σημείο και αφού η συζήτηση μας είχε επεκταθεί, να του κάνω το πολύ απλό, αλλά βασικό ερώτημα, «τον μήνα τον βγάζεις;». Η απάντηση του; Επί λέξη, «είσαι καλά ρε φίλε; Αν δεν βοηθούσαν οι γονείς μας από την σύνταξη που παίρνουν, πως θα τον βγάζαμε τον μήνα; Στερούνται αυτοί για να στηρίξουν εμάς»
Αναρωτιέμαι λοιπόν και λέω. Ένας νεαρός γονιός, υπάλληλος χρόνια ολόκληρα σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας, παλεύει με την σύζυγό του να βγάλει τον μήνα. Πόσο νορμάλ μπορεί να είναι αυτό το 2022; Να ήταν και ο μόνος; Όχι. Για να μην σας πω για μια άλλη περίπτωση, δασκάλα διορισμένη στην Αθήνα (από την Θεσσαλονίκη), χήρα 40 ετών, με ένα παιδί να αμείβεται με 900 ευρώ (άντε βγάλε τον μήνα αν μπορείς).
Που θέλω να καταλήξω; Αν δεν λυθεί αυτή η εξίσωση, ΄πως θα βγάζω τον μήνα εύκολα και αγόγγυστα΄, δεν θα ασχολείται κανείς νέος ή μη, σοβαρά με τις εκλογές, δεν θα παίρνει κανείς σοβαρά τα κόμματα. Το ξέρετε καλύτερα από εμένα που σας γράφω, η οικονομία είναι αυτή που ενδιαφέρει πρώτα απ’ όλα και μετά όλα τα άλλα. Τον βγάζω τον μήνα; Περισσεύει κανένα ευρώ για κάτι εκτός των υποχρεώσεων ή πάλι θα είμαι «μέσα»; Μπορώ μέσα σε αυτή την ακρίβεια να κάνω οικογένεια; Μπορώ να νοικιάσω ένα αξιοπρεπές σπίτι; Μπορώ να πάω στο super market; Μια εκδρομή ίσως; Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν νέους και μεγαλύτερους. Αυτά τα θεμέλια ερωτήματα. Αυτά λοιπόν πρέπει να απαντηθούν, αυτή είναι η εξίσωση που πρέπει να λύνει η κάθε κυβέρνηση.
Σ.Α
Υπεύθυνος για την αντιγραφή:
Ο φιλελεύθερος
