Θέλει πράγματι ο Κοτζιάς να καταρρίψει ένα τουρκικό drone;

Πλησιάζουν οι εκλογές και ολοένα και περισσότεροι συντελεστές της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, επιθυμούν να επιστρέψουν στο κόμμα του Σύριζα και στα ψηφοδέλτια του. Έτσι και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, έριξε γέφυρες επανόδου στο Σύριζα, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι στο δικό του περίεργο πολιτικό ακροατήριο.

Ο δρόμος της επιστροφής, περνάει μέσα από την υπενθύμιση της σημασίας της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία χαρακτηρίζει «άγκυρα σταθερότητας», αλλά και μέσα από την εκθείαση του Αλέξη Τσίπρα, για τον οποίο αναφέρει ότι είναι «συνειδητός φορέας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής».

Ο δρόμος της επιστροφής πρέπει υποχρεωτικά να περάσει και μέσα από τη αποδόμηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έτσι σε παρέμβαση του, στο ραδιοφωνικό κομματικό σταθμό Κόκκινο, δεν θα μπορούσε παρά να τονίσει ότι ο πρωθυπουργός της χώρας ενδιαφέρεται πιο πολύ για «deals και μπίζνες», παρά για τα εθνικά συμφέροντα, ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με την τοξική προπαγάνδα της Κουμουνδούρου.

Ο δρόμος της επιστροφής περνάει αναγκαστικά και μέσα από την απόρριψη της παρούσας εθνικής στρατηγικής και των χειρισμών των αμυντικών θεμάτων, καθώς και των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Η πολιτική απέναντι στην Τουρκία χαρακτηρίζεται σαν «κούφια επικοινωνιακή εμμονή προς εντυπωσιασμό, που προσφέρει βραχυπρόθεσμα οφέλη στη κυβέρνηση, αλλά βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα.» Παράλληλα καταλογίζει στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση, υποχωρητικότητα.

Και κάπου εδώ τελειώνει η επίδοση των πολιτικών διαπιστευτηρίων της επιστροφής στα πατρώα εδάφη της Κουμουνδούρου και αρχίζει το ξεδίπλωμα της προσωπικής ατζέντας, που κορυφώνεται με την πρόταση «να ρίξουμε ένα drone που υπερίπταται ελληνικού εδάφους, αφού πρώτα θα έχουμε ενημερώσει τους συμμάχους μας». Μια πρόταση γεμάτη λεβεντιά, μαγκιά και φρόνημα.

Ωστόσο τα πράγματα είναι πoλύ πιο σύνθετα. Η αντιμετώπιση των drones περνάει μέσα από τέσσερα επίπεδα. Το πρώτο αφορά την ανίχνευση τους, το δεύτερο την αναγνώριση τους, το τρίτο την εξουδετέρωση τους μέσω ψηφιακής παρέμβασης στη λειτουργία τους και το τέταρτο είναι η κατάρριψη, η οποία γίνεται με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, η άμυνα του Ισραήλ χρησιμοποιεί τεχνολογίες laser ή πυραύλους αέρος - αέρος. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως τα UAV drones είναι μικρά σε μέγεθος και αργά στην κίνηση τους, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολα ανιχνεύσιμα από τα ραντάρ, που αναζητούν κινήσεις από αεροσκάφη μεγάλου μεγέθους που κινούνται με υψηλές ταχύτητες.

Μπορεί ο Νίκος Κοτζιάς να θέλει να καταρρίψει τα τουρκικά drones με το κυνηγετικό του όπλο και να εκτιμά πως με αυτό τον τρόπο θα υπάρξει λύση όλων των προβλημάτων. Όμως η ελληνική κυβέρνηση έχει ένα διαφορετικό προγραμματισμό. Ήδη από τον Ιούνιο του 2022, ο αρχηγός ΓΓΕΘΑ είχε επισκεφθεί το Ισραήλ και είχε γνωρίσει από κοντά τις δυνατότητες των αμυντικών συστημάτων Iron Dome, Arrow 3, Shorad και David’s Sling. 

Τον Ιούλιο του 2022, το Αμερικανικό περιοδικό Forbes είχε αναφερθεί στο ενδιαφέρον της Ελλάδας για τη δημιουργία μιας ομπρέλας κατά των εχθρικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών UAV, που θα λειτουργεί σαν το ισραηλινό Drone Dome, που είναι κατασκευασμένο από την Rafael Advanced Defense Systems. Το σύστημα αυτό έχει τη δυνατότητα να εξουδετερώνει drones, παρεμβαίνοντας στα συστήματα επικοινωνίας με τους χειριστές τους και στα GPS τους. Για τα πλήρως αυτόνομα drones που δεν έχουν χειριστή, το Drone Dome χρησιμοποιεί ένα laser το οποίο έχει δυνατότητα κατάρριψης τους.

Τέλος τον Αύγουστο του 2022, η Ελλάδα ενσωμάτωσε στην άμυνα της, το ισραηλινό αμυντικό τεχνολογικό σύστημα C-UAS. To C-UAS έχει τη δυνατότητα να «τυφλώσει», να αποπροσανατολίσει και να διαταράξει τις πτήσεις των drones. 

Από τις προηγούμενες παραγράφους, καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα διαθέτει τρόπους αντιμετώπισης των Τουρκικών drones. Και μάλιστα τα αμυντικά συστήματα της χώρας έχουν τη δυνατότητα ταυτόχρονης αποτροπής ολόκληρου σμήνους από UAV.

Σε εκείνο που δεν απαντά ο Νίκος Κοτζιάς, είναι το τι θα πρέπει να συμβεί μετά την κατάρριψη του πρώτου Τουρκικού drone; Και γιατί να μην καταρριφθεί κι ένα Τουρκικό F-16 μαζί, που θα είναι πιο εντυπωσιακό; Διότι είναι όμορφες και πλουμιστές οι πολιτικές λεβεντιές και ζεμπεκιές. Όμως πιο σημαντικές και χρήσιμες, είναι οι ψύχραιμες και ουσιαστικές κινήσεις.