Παρατηρούμε προσπάθειες μεγάλων αλλαγών στο εσωτερικό του Σύριζα. Οι υποψήφιοι αρχηγοί, επιχειρούν να επαναπροσδιορίσουν τις συντεταγμένες του κόμματος τους και το ιδεολογικό τους αποτύπωμα στον πολιτικό γεωγραφικό χάρτη. Και ταυτόχρονα όλοι ανεξαιρέτως δείχνουν πως επιθυμούν να αποκοπούν από την τοξική εικόνα, που κυριαρχούσε επί αρχηγίας Αλέξη Τσίπρα.
Η Έφη Αχτσιόγλου επιθυμεί να μετατρέψει τον Σύριζα σε πόλο έλξης όλων των εκτός Νέας Δημοκρατίας πολιτών. Ο Νίκος Παππάς μιλάει για ένα κόμμα που θα καλύπτει ολόκληρο τον χώρο αριστερά του Κέντρου. Και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δηλώνει πως θέλει να δομήσει ένα κόμμα με καθαρή αριστερή ιδεολογία. Και οι τρεις αυτές πρωτοβουλίες, έχουν σαν βασική προϋπόθεση την απομάκρυνση από την τοξικότητα, την εχθροπάθεια και τη μηδενιστική πολιτική που ακολουθούσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Τουλάχιστον στα λόγια και οι τρεις υποψήφιοι εμφανίζονται μετριοπαθείς, ήπιοι και ανοικτοί. Και από ό,τι φαίνεται, με αυτό το προφίλ θα πορευτούν τουλάχιστον μέχρι τις εσωκομματικές τους εκλογές, αφού εμφανίζονται αμυδρές ενστάσεις στο εσωτερικό του Σύριζα, από τα απομεινάρια της τακτικής των μονίμως «αγριεμένων» πρωτοπαλίκαρων του Αλέξη Τσίπρα. Ο μεν Δημήτρης Τζανακόπουλος είναι παντελώς εξαφανισμένος, ο δε Παύλος Πολάκης προέβη σε προσωπική επίθεση κατά της Έφης Αχτσιόγλου, που αναπαράχθηκε έντονα στο χώρο των social media, αλλά δεν αποτέλεσε σημείο αναφοράς εντός του κομματικού μηχανισμού.
Αν λοιπόν θεωρήσουμε πως οι υποψήφιοι αρχηγοί του Σύριζα επιχειρούν να προβούν σε μια κανονικοποίηση του προφίλ του κόμματος τους, δεν είμαστε σίγουροι ότι η προσπάθεια αυτή θα περάσει και στην στρατηγική και τακτική που ακολουθούν στα social media συγκεκριμένοι λογαριασμοί που στήριζαν την πολιτική του Σύριζα. Λογαριασμοί που «εκτελούσαν» ειδικές αποστολές κατά πολιτικών προσώπων και των οικογενειών τους, που αναπαρήγαγαν κάθε μορφής fake news και που μόλυναν συνειδητά την «γκλομπόσφαιρα» των ψηφιακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αυτά που ονομάζουμε «τρολ»
Τι είναι τα τρολ; Τα τρολ ήταν σύμφωνα με τη Νορβηγική μυθολογία τρομακτικά όντα που πολλές φορές ήταν ανθρωποφάγα. Τα τρολ ήταν κατά βάση νυκτόβια όντα και απέφευγαν τον ήλιο, αφού το φως είχε την ιδιότητα να τα πετρώνει. Ήταν κάτι σαν τους δικούς μας καλικάντζαρους.
Οι Αγγλοσάξονες, πάλι θεωρούν πως το τρολ, ετυμολογικά προέρχεται από το “trolling” που είναι ο τρόπος που αλιεύονται οι τόνοι και οι ξιφίες. Και ο τρόπος αυτός είναι το «σύρσιμο» του δολώματος που ενθουσιάζει και εξαγριώνει ταυτόχρονα τα μεγάλα ψάρια.
Υπάρχει όμως και μια επιστημονική έρευνα των Καναδών Erin Buckels, Paul Trapnell και Delroy Paulhus, οι οποίοι επικοινωνώντας με 1200 γνωστά τρολ
των ψηφιακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη Βόρειο Αμερική, βρήκαν υψηλή και ισχυρή συσχέτιση της δράσης και της συμπεριφοράς των τρολ του facebook και του twitter, με τον σαδισμό, την ψυχοπάθεια και τον μακιαβελισμό. Το περιοδικό Τime στις 13 Φεβρουαρίου του 2014 σε άρθρο με τίτλο «Internet Trolls Are Actually Sadists, Study Finds», είχε προχωρήσει ακόμα περισσότερο την έρευνα αυτή, εξηγώντας πως τα τρολ αντλούν ευχαρίστηση με το να προκαλούν κακό στους άλλους, πως αρέσκονται στο να εξαπατούν, πως δεν έχουν αισθήματα και πως χαρακτηρίζονται από αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας.
Τα γνωστά τρολ που συνταυτίζονται με τις θέσεις του Σύριζα ήδη από το 2012 είναι αυτά, που σήκωσαν το βάρος της διάχυσης της τοξικότητας, των fake news, των πάσης φύσεων κινημάτων αντίδρασης αλλά και της στοχοποίησης πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλων προσώπων, καθώς και των οικογενειών τους. Και είναι αυτά που σήμερα «παίρνουν το αίμα τους πίσω», καθώς καταμετρούν στις αναρτήσεις τους, τους νεκρούς από τις πυρκαγιές. Είναι οι ίδιοι λογαριασμοί που καθύβριζαν τη μνήμη των νέων ανθρώπων που χάθηκαν στη Μαρφίν, που υμνούσαν τους «νεκρούς» της ΕΡΤ, που αναζητούσαν νεκρούς σε κάθε εξέγερση, διαδήλωση και πορεία, με κάθε αιτία και με κάθε αφορμή.
Τα τρολ αυτά, συνεχίζουν το έργο τους. Το πνεύμα της αλλαγής στην στάση και στην εκφορά του λόγου, το πνεύμα της μετριοπάθειας και της διαλλακτικότητας και το πνεύμα της ριζικής αλλαγής των υποψηφίων αρχηγών του Σύριζα, δεν έχει αγγίξει αυτούς τους λογαριασμούς.
Μπορεί οι υποψήφιοι αρχηγοί του Σύριζα να θέλουν να καταγράψουν μια νέα πολιτική πρόταση την οποία να προσπαθήσουν να περάσουν στην κοινωνία. Να θέλουν να δημιουργήσουν ένα επιτελείο που να μπορεί να αναλύσει τις αλλαγές που γίνονται στην κοινωνία και τις ανάγκες της. Να θέλουν να εντάξουν μέσα στο κόμμα τους τις δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, τις δυνάμεις της παραγωγής, της επιστήμης, της νεολαίας και της διανόησης. Να θέλουν να δημιουργήσουν «έναν Σύριζα που να αρέσει».
Ωστόσο τα τρολ που έχουν ταυτιστεί με τον επίσημο Σύριζα, όλα αυτά τα χρόνια, έχουν αυτονομηθεί πλήρως. Συνεχίζουν την τακτική που τους κατέστρεψε εκλογικά. Συνεχίζουν να αποτελούν τον ψηφιακό οχετό των social media. Και δεν είμαστε σίγουροι ότι οι αγαθές προθέσεις που εκφράζονται από τους τρεις υποψηφίους για το αξίωμα του αρχηγού του Σύριζα, θα καταφέρουν να ελέγξουν αυτόν τον μηχανισμό. Διότι μπορεί να υποχωρήσουν μπροστά στην ισχύ της υπερβολικής τοξικότητας, που η προηγούμενη ηγεσία του Σύριζα, είχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον.
