Σε εκτενή ανάλυση στην ιστοσελίδα της Αυγής αναπτύσσονται κάποια μετεκλογικά σενάρια. Οι αναφορές στο ενδεχόμενο συνεργασίας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ ή της συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με το κόμμα Βελόπουλου, συνοδεύονται από τις έννοιες της αποστασίας, της συναλλαγής, των εκβιασμών και της συμμαχίας των ακροδεξιών.
Δηλαδή θα υπάρξει ένα πολιτικό άρωμα βρώμας και δυσωδίας, αν στις εκλογές με την απλή αναλογική κυριαρχήσει η Νέα Δημοκρατία. Αντιθέτως τα άνθη ανθίζουν και όλα μοιάζουν ρόδινα μπροστά στο ενδεχόμενο της κατάκτησης της πρώτης θέσης από τον Σύριζα. Σύμφωνα με την Αυγή, το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει ότι αν τορπιλίσει την προοπτική συνεργασίας αμέσως μετά τις πρώτες εκλογές, στις δεύτερες εκλογές θα ρευστοποιηθεί πλήρως. Αυτό όμως «δεν σημαίνει πως ο ορατός κίνδυνος εξαφάνισης είναι ικανός να κάμψει τις αντιστάσεις της αντισύριζα ομάδας μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που σίγουρα θα κινηθεί για να υπονομεύσει τη συνεργασία». Επομένως ο στόχος του Σύριζα είναι να καμφθεί αυτή η αντίσταση εντός του ΠΑΣΟΚ.
Η ανάλυση εκτιμά πως ο Σύριζα έχει ένα πολύ σοβαρό πλεονέκτημα. Ότι η στρατηγική του για κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας είναι μια λύση εξαιρετικά ώριμη και αποδεκτή από τον κόσμο απέναντι στη σημερινή, ολοκληρωτικά χρεοκοπημένη πολιτική της Ν.Δ. Και προτείνει τον απεγκλωβισμό από τις αντιπαραθέσεις ταυτοτικού χαρακτήρα με το ΠΑΣΟΚ, όπως είναι για παράδειγμα η συνεργασία με τον Καμμένο, η διεκδίκηση της πολιτικής κληρονομιάς του Ανδρέα Παπανδρέου και άλλες. Εκτιμά δε πως ο Σύριζα πρέπει να ασκήσει όσο το δυνατόν ισχυρότερη πίεση στο ΠΑΣΟΚ σε προγραμματικά θέματα και να μεταφέρει, όσο είναι δυνατόν, τα διλήμματα των συνεργασιών στο εσωτερικό του μικρότερου κόμματος.
Αφήνει πίσω του ο Σύριζα τις προσωπικές επιθέσεις στο Νίκο Ανδρουλάκη, τις θεωρίες περί εκβιασμών και την κατά μέτωπο αντιπαράθεση και εστιάζει στην ανάγκη διατύπωσης «ενός κοινού προγράμματος για τις τράπεζες, την ενέργεια», της «ηθικοποίησης της πολιτικής» και του κοινωνικού κράτους, που θα διαμορφώσει τους πόλους και θα χαράξει τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τη Νέα Δημοκρατία και θα αναδείξει τα προβλήματα της «πολιτικής Μητσοτάκη».
Στόχος του Σύριζα πρέπει να είναι σύμφωνα με την ανάλυση της Αυγής η ζύμωση στον κόσμο σχετικά με την προοπτική μιας προοδευτικής εναλλακτικής λύσης. Κι αυτό είναι που καθιστά την απλή αναλογική ικανή «να δώσει στρατηγικές κυβερνητικές λύσεις και όχι μόνο ασταθή αποτελέσματα κομματικών παζαρεμάτων».
Άραγε βρισκόμαστε μπροστά σε μια ριζική αλλαγή στην τακτική του Σύριζα; Από εκεί που ήθελε να σύρει σαν όμηρο το Νίκο Ανδρουλάκη στα πόδια του Αλέξη Τσίπρα, τώρα επιθυμεί να προτείνει κοινό πρόγραμμα; Από εκεί που επέρριπτε μομφή περί εκβιασμών και εκβιαζόμενων, τώρα ζητά χάραξη διαχωριστικών γραμμών και διαμόρφωση πόλων με άξονα τις κοινές πολιτικές περί τραπεζών, ενέργειας και πολιτικής ηθικής; Έχει άραγε το ΠΑΣΟΚ πολιτικές θέσεις που θα οδηγήσουν στην κρατικοποίηση των τραπεζών και της ΔΕΗ; Θα αρμολογήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης μαζί με τον Παύλο Πολάκη «τα κενά της εξουσίας»; Θα μας επιβάλει με το καλό ή το άγριο τη Δημοκρατία, παρέα με τον πρώην πασόκο και νυν αρχισυριζαίο Χρήστο Σπίρτζη; Έχει άραγε το ΠΑΣΟΚ ταυτόσημες ή έστω κοντινές με τον Σύριζα θέσεις, στο θέμα των αμυντικών συμφωνιών, των εξοπλιστικών προγραμμάτων, της ευρωπαϊκής στάσης απέναντι στην Ουκρανία και γενικότερα της ευρωπαϊκής προοπτικής;
Τι είδε ξαφνικά ο Σύριζα στον ύπνο του και μιλάει για στρατηγικές κυβερνητικές λύσεις με το ΠΑΣΟΚ, από εκεί που θεωρούσε το Νίκο Ανδρουλάκη έναν εκβιαζόμενο πολιτικό στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη; Θεωρεί ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα θελήσει να παίξει το ρόλο του «χρήσιμου» Πάνου Καμμένου, στον οποίο είχε προσφερθεί το υπουργείο Άμυνας για να μην τον έχει στα πόδια του ο Αλέξης Τσίπρας; Φυσικά και όχι!
Εκείνο που επιθυμεί ο Σύριζα είναι να πιέσει το ΠΑΣΟΚ να αναλάβει δεσμεύσεις και να προβεί σε εξαγγελίες που θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά στο οποιοδήποτε ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία.
