Στην Ελλάδα αγαπάμε τα καθαρόαιμα τετράποδα και τα αυθεντικά τοπικά προϊόντα. Ταυτόχρονα θαυμάζουμε τις καθαρές ιδεολογίες και ακολουθούμε όσους σε πείσμα των καιρών, παραμένουν δεσμευμένοι σε στερεότυπα, μη προσαρμοζόμενοι στα νέα δεδομένα. Παράλληλα αντιστεκόμαστε απέναντι σε οτιδήποτε μπορεί να απειλήσει την απόλυτη αλήθεια που κουβαλάμε μέσα μας.
Έτσι το μέτρο της επιδότησης με 10% των αγορών σε τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για ένα εξάμηνο που εξήγγειλε η κυβέρνηση, ήρθε να διαταράξει ακριβώς αυτήν την ιδεολογική καθαρότητα και την απόλυτη αλήθεια με την οποία νομίζουμε πως πορευόμαστε στη ζωή μας.
Η απειλή πως μπορεί να μην έχουμε δίκιο και πως η κυβέρνηση χαλάει την κοσμοθεωρία που έχουμε στο μυαλό μας, οδήγησε πολλούς στο συμπέρασμα πως δεν έχουμε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση, αλλά αντιθέτως μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης μας πρόδωσε, υιοθετώντας σοσιαλιστικές πολιτικές.
Όμως ο ιδεολογικός δογματισμός δεν είναι καλός σύμβουλος, αφού δεν μας επιτρέπει να δούμε τα προβλήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Διότι η οικονομική ελευθερία, ο καπιταλισμός και η δημοκρατία δεν μπορούν να μακροημερεύσουν αν υπάρχει ανέχεια, εκτεταμένη δυσαρέσκεια, οικονομική ανασφάλεια και αγωνία, καθώς και φόβος για το μέλλον.
Εδώ και ένα χρόνο, έχουν πέσει δυο βόμβες στα ελληνικά νοικοκυριά. Δυο βόμβες που έχουν έναν εξωγενή εκτοξευτήρα που ακούει στο όνομα ρωσική εισβολή στη Ουκρανία. Η μια βόμβα είναι οι αυξήσεις στις τιμές της ενέργειας και η δεύτερη είναι το γενικευμένο κύμα ακρίβειας που δεν οφείλεται μόνο στο αυξημένο ενεργειακό κόστος, αλλά και στη διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας και τα απόνερα από τη διατροφική κρίση.
Η κυβέρνηση ασφαλώς και δεν μπορούσε να μην παρέμβει σε αυτό το επαπειλούμενο κοινωνικό χάος. Και ενίσχυσε τα νοικοκυριά εκεί ακριβώς που πονούν και εκεί που ανατράπηκε πλήρως η οικονομική καθημερινότητα των πολιτών. Έτσι υιοθέτησε δυο προσωρινά μέτρα.
Το ένα που είναι η επιδότηση των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος στηρίζεται και στα υψηλά έσοδα των ενεργειακών εταιρειών λόγω της αύξησης της τιμής του φυσικού αερίου. Και το δεύτερο το λεγόμενο και “food pass”, ουδόλως επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, διότι στηρίζεται καθ’ ολοκληρία στη φορολόγηση των αυξημένων κερδών των διυλιστηρίων. Τα αυξημένα κέρδη των εταιρειών διύλισης, οφείλονται στις υψηλές τιμές του πετρελαίου και μόνο.
Επομένως έχουμε να κάνουμε με δυο προσωρινά μέτρα που στηρίζουν τα νοικοκυριά δίχως να αυξάνουν τον πληθωρισμό και δίχως να οδηγούν στη δημιουργία νέων ελλειμάτων. Είναι δυο εντελώς διακριτές και ελεγχόμενες παρεμβάσεις, βραχύβιας διάρκειας που θα αποσυρθούν μόλις τα πράγματα αρχίσουν να επανακτούν την προηγούμενη ισορροπία τους.
Οι «ελεγχόμενες παρεμβάσεις» σίγουρα προκαλούν ηλεκτροσόκ σε όσους κυκλοφορούν με το «φιλελευθερόμετρο» στο χέρι και μας βαθμολογούν για τον τρόπο που ανταποκρινόμαστε στα ιερά και όσια του φιλελευθερισμού. Σε όσους ειρωνεύονταν το καλάθι του νοικοκυριού, το οποίο τελικά λειτούργησε προς όφελος των καταναλωτών. Σε όσους ήταν αντίθετοι στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις από την πιθανή κατάρρευση τους. Και σε όσους βάζουν την ιδεολογία και ιδεοληψία πάνω από την πραγματικότητα.
Σε διαφορετικό μήκος κύματος, που ωστόσο καταλήγει στην ίδια απόρριψη του μέτρου της κυβέρνησης κινείται και η αντιπολίτευση, που ομιλεί περί εξαγοράς ψήφων. Δηλαδή η αριστερά επιμένει πως η μείωση των οικονομικών επιβαρύνσεων στους πολίτες γίνεται για ψηφοθηρικούς λόγους.
Άραγε για ψηφοθηρικούς λόγους πραγματοποιήθηκαν όλες οι σημαντικές οικονομικές αλλαγές από το 2019 μέχρι σήμερα και όχι για λόγους οικονομικής πραγματικότητας;
Η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που οδήγησαν σε αύξηση των μισθών, η μείωση του ΦΠΑ σε προϊόντα εστίασης, η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, η μείωση της φορολογίας κερδών και μερισμάτων και όλες οι φορολογικές ελαφρύνεις που έχουν υιοθετηθεί είναι πολιτικές, με στόχο την αλίευση ψήφων; Αποτελούν εκδήλωση φιλελεύθερων πολιτικών; Ή μήπως συνιστούν σοσιαλιστική στροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη;
Τίποτα από τα παραπάνω. Αποτελούν βήματα μιας ρεαλιστικής και συγκροτημένης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, που ακολουθεί η κυβέρνηση. Μιας πολιτικής που σύμφωνα με τον Economist, έχει οδηγήσει την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ 34 χωρών, σε μια σειρά από δείκτες, όπως βλέπουμε και στον ακόλουθο πίνακα. Με πιο ενδεικτικούς τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, το επίπεδο του πληθωρισμού και τη μείωση του Δημοσίου Χρέους ως προς το ΑΕΠ.
