Με το που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός την ημερομηνία των εκλογών στα τηλεοπτικά δελτία, οπτικοποιήθηκε ο χρόνος που θα χάσει η χώρα, στην μακράς διάρκειας εκλογική διαδικασία, η οποία θα αρχίσει από τις 21 Μαΐου και θα τελειώσει λογικά στις αρχές Ιουλίου. Εκτός και εάν χρειαστεί και μια τρίτη εκλογική αναμέτρηση, την οποία κάθε έλλογο ον απεύχεται.
Οι κυκλωμένες με στυλό και χαμένες μέρες στο ημερολόγιο, είναι το καλύτερο παράδειγμα για να συνειδητοποιηθεί - σε μια πιο ευρεία και όχι τόσο εξοικειωμένη με τα πολιτικά πράγματα, μερίδα της κοινωνίας - η πρώτη «ζημιά» της απλής αναλογικής. Την οποία ενθουσιωδώς ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε σε μια δημόσια παρουσία του ότι εμπνεύστηκε!
Προφανώς άλλο πράγμα ήθελε να πει, όπως άλλο πράγμα κατάλαβε ότι έγραψαν για εκείνον στο γαλλικό περιοδικό Point για το οποίο πανηγύρισε. Στην πρώτη κάλπη της απλής αναλογικής θα κριθεί και το ποιος θα κυβερνήσει και το πως θα κυβερνηθεί η χώρα, παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός μεταθέτει το δεύτερο διακύβευμα στη δεύτερη κάλπη. Μια ισχυρή και αδιαμφισβήτητη πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας, ένα ποσοστό «αποδοκιμασίας» του ΣΥΡΙΖΑ και μια «τιμωρία» του ΠΑΣΟΚ για το παίγνιο με τον «ΚΑΝΕΝΑ», είναι αυτά που θα επιβάλουν από τη νύχτα της 21ης Μαΐου το ποιος θα κυβερνήσει και πως θα κυβερνηθεί η χώρα.
Δεν υπάρχει άλλο πιο καθαρό μήνυμα για να εκπέμψει η Νέα Δημοκρατία απέναντι στη θολούρα και τις διακηρύξεις περί προοδευτικών και προγραμματικών συγκλίσεων, στα οποία συγκλίνουν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, το βράδυ της 21ης Μαΐου θα αγωνιούν για τα αποτελέσματα αλλήλων, αλλά και ενός ακόμη: του Γιάνη Βαρουφάκη.
Προσβλέποντας ίσως στην είσοδο του στη Βουλή με ένα τέτοιο ποσοστό, που θα τους δώσει τη δυνατότητα να συγκροτήσουν μια κυβερνητική συμμαχία με «προγραμματικό» στόχο την… κάθαρση και υπέρτατο σκοπό να τελειώσουν πολιτικά τον Κ. Μητσοτάκη, σύροντάς τον σε ένα ειδικό δικαστήριο για την υπόθεση των υποκλοπών. Δεν το υπονόησε απλώς αλλά το είπε ευθέως ο Νίκος Ανδρουλάκης χθες στη συνέντευξη στον Σκάι, το εννόησε σαφώς ο Αλέξης Τσίπρας στην τελευταία δημόσια τοποθέτηση του.
Υπογείως εργάζεται πολύς κόσμος για να καταστεί εφικτή αυτή η… προοδευτική κυβέρνηση με τον ανομολόγητο και τόσο ευγενή σκοπό της. Πιστεύουν - και ίσως όχι άδικα - ότι Τσίπρας, Ανδρουλάκης, Βαρουφάκης είναι αρκούντως πρόθυμοι και ικανοί να υπερβούν τα όρια τους: να συνεργαστούν για το κακό του κοινού εχθρού τους. Για να σταματήσουν και οι «νεωτερισμοί» και τα σχέδια εκσυγχρονισμού και εθνικής ενδυνάμωσης της χώρας και χειραφέτησης της κοινωνίας από το λαϊκισμό.
Η πρώτη κάλπη είναι καθαρά η μητέρα των μαχών.
