Αναρωτιέται κανείς, βλέποντας την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να επιδίδεται σε κάθε λογής θεσμικό ακτιβισμό και σόου, εάν υπάρχουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στελέχη που να αντιλαμβάνονται ότι το ρεσάλτο δεν είναι ο ενδεδειγμένος δρόμος επιστροφής στη διακυβέρνηση της χώρας.
Συνέβη άπαξ, αλλά η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται και όταν αυτό συμβαίνει εξελίσσεται σε φάρσα και τραγέλαφο. Στη μακρόχρονη παρουσία του στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ – στις 10 Φεβρουαρίου συμπληρώνει 15 χρόνια στην προεδρία - ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι τελικά ούτε στρίβει ούτε μπορεί να «ξεμάθει» ό,τι διδάχθηκε στην ΚΝΕ και ό,τι του υπαγόρευσαν οι καθοδηγητές και μέντορές του.
Ο τακτικισμός και ο καιροσκοπισμός υπαγόρευσαν τις όποιες πρόσκαιρες προσαρμογές. Διαπιστώνοντας πως η ανακατάληψης της εξουσίας δεν θα συμβεί, σύμφωνα με την επιθυμία και τους όρους του, αποσύρεται από το πεδίο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας: Το κοινοβούλιο.
Κονιορτοποιώντας το ίδιο του το επιχείρημα πως υπερασπίζεται τη θεσμική ευταξία και τη δημοκρατική τάξη. Αμφισβήτησε τη θεμέλια αρχή της πλειοψηφίας, αφού προηγουμένως ανοήτως ανέμεναν στην Κουμουνδούρου ότι βουλευτές της γαλάζιας πλειοψηφίας θα επιδοκίμαζαν δια της ψήφου ή της απουσίας, την πρόταση δυσπιστίας που υπέβαλλε. Η μάχη αυτή χάθηκε. Χάθηκαν και τα προσχήματα όταν τρολ και φιλικές πένες στο ΣΥΡΙΖΑ λοιδόρησαν ακόμη και τα τοτέμ του αντι- μητσοτακισμού τους: τον Κώστα Καραμανλή και την Ολγα Κεφαλογιάννη.
Η «πορεία προς τον λαό» που εξήγγειλε επισήμως χθες είναι κάτι λιγότερο από καρικατούρα και μια από τις πολλές απόπειρες «υφαρπαγής» της ιστορίας της Δημοκρατικής παράταξης και δημιουργίας ανύπαρκτων ταυτίσεων με τις ηγετικές φυσιογνωμίες των Παπανδρέου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνη αυτή του η πορεία. Χωρίς το κοινοβουλευτικό κοστούμι θα διευκολυνθεί στη σπορά της διχόνοιας, των θεωριών συνωμοσίας, της αμφιβολίας, του μηδενισμού, της κατεδάφισης της εμπιστοσύνης στους θεσμούς, στη διασπορά fakenews.
Οι ψήφοι των ψεκασμένων και των εχθρών της δημοκρατίας χρειάζονται τον τροχονόμο τους, για να οδηγηθούν στη σωστή κατεύθυνση, τη σωστή στιγμή. Εις το όνομα του λαού, της δημοκρατίας και των θεσμών, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να αναλάβει αυτό το δύσκολο έργο. Θα δούμε τους βοηθούς και παραστάτες του.
Για να επανέλθω όμως στο αρχικό μου ερώτημα. Υπάρχουν όντως στον κομματικό οργανισμό, νέα και λίγο παλιότερα στελέχη τα οποία βλέπουν το αδιέξοδο της ηγεσίας και ψάχνουν τον άλλο τρόπο, τον προγραμματικό, για να απευθυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία.
Προσφάτως διοργανώθηκε ένα συνέδριο με τίτλο «Αναζητώντας τον Άλλο Δρόμο Στρατηγικές Ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας» με τη συμμετοχή του Ομίλου ΜΕΤΑΒΑΣΗ για τη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη, του Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ ( Γιάννη Δραγασάκη) , και το Eteron – Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή (του Γαβριήλ Σακελλαρίδη).
Στα περισσότερα σημεία ο δικός τους «Άλλος Δρόμος» τέμνεται με αυτόν που ακολουθείται από την κυβέρνηση και αποκλίνει απ΄αυτόν που εξακολουθεί να δείχνει η Κουμουνδούρου.
