Σε μια πόλη 3.500.000 κατοίκων δεν είναι κατόρθωμα να συγκεντρωθούν 30-35.000 διαδηλωτές. Αναφέρομαι στη χθεσινή πορεία στην Αθήνα στην οποία συμμετείχε σύμπασα η Αριστερά, με τις διάφορες συλλογικότητές της και τις οργανώσεις των μεταναστών, που βρήκαν και αυτοί την ευκαιρία να παρελάσουν με τα αιτήματά τους. Αν λάβουμε υπ' όψη το γεγονός πως βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο -αυτό μαρτυρούσαν τα αμιγώς αντικυβερνητικά συνθήματα- ο όγκος της πορείας ήταν αναμενόμενος.

Πριν από λίγες ημέρες ο Αλ. Τσίπρας θυμήθηκε τη μεσαία τάξη. Με ύφος απολογητικό παραδέχτηκε πως η κυβέρνησή του την υπερφορολόγησε, αλλά συμπλήρωσε πως «δεν ήταν επιλογή μας, αλλά εξαναγκασμός». Τι ήθελε να πει; Πως οι δανειστές υποχρέωσαν την κυβέρνηση του να υπερφορολογήσει τη μεσαία τάξη. Όμως, όλοι γνωρίζουμε πλέον πως τους δανειστές τους ενδιέφερε μόνον η επίτευξη των στόχων. Το πώς θα γινόταν αυτό αφορούσε τις επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων. Γιατί δεν το έπραξε;

Μιλώντας χθες στη Βουλή, ο κ. Αλέξης Τσίπρας στοίχισε το κόμμα του στην Προοδευτική και Δημοκρατική παράταξη που επιδεικνύει «μια ενιαία πατριωτική στάση» στα θέματα εξοπλισμών, άμυνας και συμμαχιών της χώρας, βάζοντας τον εαυτό του στην ίδια πολιτική γενεαλογία με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την Ακροδεξιά δεν ήταν αποτέλεσμα της συγκυρίας που δημιούργησε η κάλπη. Στην πραγματικότητα είχε αποφασιστεί πολύ νωρίτερα.

Υπάρχει κουλτούρα συνεργατικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα; Η απάντηση είναι πως όχι! Αν υπήρχε θα το είχαμε ήδη διαπιστώσει. Θα υπήρχε συναίνεση στα μεγάλα θέματα. Άλλωστε, η μεγαλύτερη «απογοήτευση» για την ελληνική κοινή γνώμη ήταν οι οικουμενικές κυβερνήσεις. Θα πει κάποιος ότι «λειτούργησε» η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ναι! Επειδή επρόκειτο για το ίδιο πράγμα! Εδώ μιλάμε για συνεργασίες τύπου «μεγάλου συνασπισμού», όπως συνέβη στη Γερμανία.

Έβαλαν μαύρες πλερέζες και μοιρολογούν, γιατί η Ελλάδα, λέει, έστειλε όπλα στην Ουκρανία. Η υποκρισία περισσεύει! Αλήθεια! Τι θα έλεγαν αν οι Ουκρανοί υποδέχονταν με λουλούδια και όχι με μολότοφ τους «αδελφούς Ρώσους», όπως αρχικά πίστευαν ότι θα συμβεί; Θα έλεγαν ότι οι λαοί έδωσαν ένα «μάθημα» στο ΝΑΤΟ και θα ζήταγαν να φύγουν οι Αμερικανοί από την Αλεξανδρούπολη. Είναι πολλά τα λεφτά που έχει επενδύσει ο πουτινισμός και στην Ελλάδα…

Βολική, για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν λέει να «βάλει μυαλό», η απόπειρα να μπουν στο ίδιο κάδρο η ιστορία Φουρθιώτη με τη σκευωρία Novartis. Η κοινή γνώμη δεν πρέπει να παρασυρθεί και να βρεθεί να σχολιάζει αντιστικτικά ή κατ' αντιπαράθεση ή στο ίδιο context αυτές τις δύο πολύ διαφορετικές υποθέσεις. Για την ιστορία Φουρθιώτη, ξέρουμε ότι κάποιοι υπουργοί και κομματικοί αξιωματούχοι επέδειξαν πολύ κακή κρίση στην επιλογή των συνομιλητών τους. Η υπόθεση Novartis όμως είναι ένα εντελώς άλλης τάξης ζήτημα. Πρόκειται για μια σκευωρία.

Το μεταναστευτικό - προσφυγικό πρόβλημα ήρθε για να μείνει. Όποιος πιστεύει πως μπορεί ένα κράτος της ΕΕ να απελάσει 200.000 ανθρώπους είναι είτε δημαγωγός είτε ζει στον κόσμο του. Εκείνο που γίνεται και γίνεται με επιτυχία, είναι ο σημαντικός περιορισμός των αφίξεων νέων μεταναστών - προσφύγων, χάρη στα μέτρα που λαμβάνει η παρούσα κυβέρνηση στον Έβρο και στο Αιγαίο. Συνεπώς το πρόβλημα εντοπίζεται σε αυτούς που βρίσκονται ήδη στην πατρίδα μας. Τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους;

Θα περίμενε κανείς ότι η ολοκλήρωση του κύκλου της Μεταπολίτευσης όπως τη σήμανε η τετραετής διακυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μας είχε απαλλάξει από τη λαϊκή δοξασία ότι η αριστερά είναι ο πολιτικός χώρος που χαρακτηρίζεται από κάποιο ανώτερο ηθικό κώδικα, τον οποίο οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να διαθέτουμε μόνο και μόνο γιατί δεν είμαστε αριστεροί. Η θεωρία του «αριστερού Ανθρώπου που στέκεται ορθός» (sic) απέναντι στους «μνημονιακούς υπανθρώπους» συνετρίβη.

Η εργαζόμενη σεφ που επωνύμως έχει καταγγείλει την σεξουαλική παρενόχληση που βίωνε στα χέρια του τότε πρέσβη της Βενεζουέλας στην Αθήνα, χθες μιλώντας στο Mega ανέφερε ότι πολιτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από την ίδια και τις υπόλοιπες γυναίκες θύματα του τέως πρέσβη να μην μιλήσουν για όσα υπέστησαν. Παραμένει λοιπόν το ερώτημα σχετικά με το πολιτικό πρόσωπο που έθεσε το «συμφέρον της αριστεράς» πάνω από τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις.

Διαβάζοντας την ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης μου ήρθε αυθόρμητα η αντίδραση «καλά σας κάνει. Τον αφήσατε να σας ζητά και τα ρέστα». Όντως, είναι εξοργιστικό το θράσος και η επιθετικότητα αυτών των ανθρώπων. Ποντάρουν στην κοντή μνήμη των πολιτών και στο γεγονός πως η κυβέρνηση έδωσε άφεση αμαρτιών για μια σειρά από σκάνδαλα του ΣΥΡΙΖΑ.