Με την μη ψήφιση της αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απώλεσε δια παντός την επαφή με το τμήμα του μεσαίου πολιτικού χώρου, που στις εκλογές του 2019, είχε απεγκλωβιστεί από το κόμμα του Αλ. Τσίπρα. Ο κόσμος αυτός δεν μπορεί πλέον να επιστρέψει, διότι δεν εμφορείται από τις εμμονές και τις πνευματικές αγκυλώσεις της ηγετικής ομάδας του σκληρού αριστερόστροφου μορφώματος απέναντι στα εθνικά θέματα.

Οι Τούρκοι στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν πως η ελληνογαλλική συμφωνία και το ελληνικό πρόγραμμα στρατιωτικών εξοπλισμών τείνουν να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Αυτό δεν το βλέπει ο τέως πρωθυπουργός; Δεν επιθυμεί να ανατραπεί η εις βάρος μας υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων; Για τον ΣΥΡΙΖΑ το σημερινό του «ΟΧΙ» είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού χαρακίρι. Αποκόπτεται από το κοινό που του είναι απαραίτητο για να ξανακυβερνήσει. Αυτό το «ΟΧΙ» θα το βρίσκει συνεχώς μπροστά του.

Ο αυτοχειριασμός του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται. Με μια ομιλία του Τσίπρα χωρίς πολιτικό ειρμό, φάνηκε πως δεν υπήρχε κάποιο γεωστρατηγικό σκεπτικό στην άρνησή του. Είπε όχι απλώς για να πει όχι, χωρίς να κατανοεί ότι έτσι απομειώνεται στην εμπιστοσύνη του λαού. Απώλεσε χθες τη δυνατότητα να συμπεριφερθεί ως δύναμη εθνικής ευθύνης, να ανακτήσει τη λαϊκή εμπιστοσύνη και να εγγράψει υποθήκες για επαναφορά στην εξουσία.

Η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία είναι ένα στρατηγικό άλμα σε μία δύσκολη συγκυρία. Η τουρκική στάση δεν μπορεί να αφήνει περιθώρια διαφορετικών ερμηνειών. Η απειλή είναι πραγματική και είναι εδώ. Και η χώρα μετά από χρόνια δισταγμών και αδράνειας επιτέλους αντικρύζει την πραγματικότητα. Η ανισορροπία ισχύος τρέφει τον αναθεωρητισμό της άλλης πλευράς.

Προσπαθούμε να καταλάβουμε πού ακριβώς βρίσκεται η «ένσταση» του Αλέξη Τσίπρα στην ελληνογαλλική συμφωνία και αδυνατούμε να κατανοήσουμε προς τι οι αντιδράσεις και πώς θα αλλάξει την συμφωνία αν τυχόν επιστρέψει στην εξουσία. Τις ίδιες απορίες, φανταζόμαστε, έχει ο κάθε Έλληνας! Δεν θέλει ο Αλέξης Τσίπρας την ρήτρα στρατιωτικής υποστήριξης από τη Γαλλία σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης; Εκτός κι αν επιστρέφει σε θεωρίες του τύπου «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του»…

Εγκάλεσε ο κ. Τσίπρας την κυβέρνηση ότι προωθεί τις αγορές «χωρίς συντεταγμένη θεσμική προτεραιότητα». Είναι μήπως η θεσμική προτεραιότητα η «έντιμη λύση με την Τουρκία» που  απομακρύνεται, όπως είπε, με την ελληνογαλλική συμφωνία και τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων; Λίγη σαφήνεια παραπάνω θα ήταν χρήσιμη ώστε να καταλαβαίνει και ο «μέσος πολίτης» αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στο δόγμα να τα βρούμε την Τουρκία, να μην είμαστε μονοχοφάηδες και να το ρισκάρουμε.

Το θέμα των τουρκικών προκλήσεων πρόκειται να θέσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη Σύνοδο Κορυφής των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 20 Οκτωβρίου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, λίγες μέρες μετά την υπογραφή της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας, θα συναντηθούν και πάλι, ενισχύοντας τον άξονα Αθήνας-Παρισιού.

Ο Αλέξης Τσίπρας, κλείνοντας την δευτερολογία του και αφού επιχείρησε να δώσει έμφαση στην υπόθεση του Κ. Μπογδάνου και στο αφήγημα του περί «ακροδεξιάς» επανέλαβε ότι η συμφωνία με τη Γαλλία είναι κακή προσθέτοντας έναν ακόμη λόγο, ότι «μας απομακρύνει από μια προοπτική έντιμης λύσης και αποκλιμάκωσης με την Τουρκία». Δήλωσε όμως πως θα την αλλάξει ως προς το σκέλος του... Σαχέλ.

Τη δυνατότητα που υπάρχει να καταγγελθεί η συμφωνία με τη Γαλλία επεσήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλώντας τον Αλέξη Τσίπρα να αποσαφηνίσει αν θα πράξει κάτι τέτοιο «με ένα νόμο και ένα άρθρο» όπως είπε χαρακτηριστικά για να προσθέσει ότι γνώμονάς του και αγωνία του είναι να θωρακίσει τη χώρα. Αποτρέψαμε εισβολή από τον Εβρο, αλλάζουμε δόγμα, δεν μένουμε στα λόγια, τόνισε ο πρωθυπουργός.

Η συμφωνία για την εγκαθίδρυση στρατηγικής εταιρικής σχέσης ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία για συνεργασία στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας είναι ιστορικής σημασίας και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας μας σε τρία ξεχωριστά αλλά αλληλένδετα επίπεδα.

Με τις ψήφους της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και της Ελληνικής Λύσης πέρασε από την Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής η συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας, η οποία θα έρθει προς κύρωση στην Ολομέλεια την ερχόμενη Πέμπτη.

Αν σε κάτι διακρίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πολιτικό θράσος του. Δεν είναι μόνο η διαρκής αλλαγή θέσεών του. Αυτό που προκαλεί είναι κυρίως ο τρόπος που γίνεται. Με την ίδια φυσικότητα και τον ίδιο φανατισμό που υποστηρίζουν μια θέση, με την ίδια φυσικότητα και φανατισμό υποστηρίζουν την αντίθετή της. Αρκεί αυτό να τους εξυπηρετεί. Στην παλαιοκομμουνιστική ορολογία αυτό αποκαλείται οπορτουνισμός ή πολιτική χωρίς αρχές.

«Η συμφωνία ενισχύει την αμυντική ασπίδα της χώρας και την γεωστρατηγική της θέση» και αποτελεί την ενίσχυση των διαχρονικών στενών σχέσεων με την Γαλλία και είναι ένα βήμα προς την ολοκλήρωση της ενωμένης Ευρώπης στην άμυνα και την ασφάλεια», τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας στη Βουλή.

Την υπερψήφιση της συμφωνίας Ελλάδας – Γαλλίας προανήγγειλε ο Ανδρέας Λοβέρδος ο οποίος ως εισηγητής για το ΚΙΝΑΛ στη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, δήλωσε πως η σύναψή της αποτελεί ένα «ισχυρό όπλο για τη χώρα».

Αν κουράζεστε να βρείτε κάποιον βαθύ λόγο για τον οποίο ο Τσίπρας προτίθεται να καταψηφίσει το Αμυντικό Σύμφωνο με τη Γαλλία, κακώς. Υπάρχει ο απλοϊκός λόγος: το γνωστό, αντιδραστικό, «όχι σε όλα». Υπάρχει και ο ιδεολογικός, που στον «χώρο» από τον οποίο δεν πρόκειται ποτέ να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι πιο σημαντικός και από το συμφέρον του κράτους και από το καλό του έθνους ακόμη και από την κοινή λογική: ο σεκταρισμός!

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, ανέδειξε την εμμονή της ηγεσίας της Κουμουνδούρου σε μια ακραία αντιπολιτευτική τακτική με γνώμονα αφενός την κάλυψη της αδυναμίας παραγωγής προτάσεων και ύπαρξης σχεδίου, αφετέρου την αγωνία να διατηρήσει τις εσωκομματικές ισορροπίες μεταξύ των τάσεων που βρίσκονται σε μια οιονεί συγκρουσιακή κατάσταση.

«Μάταιες προσπάθειες» που «θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο την αποφασιστικότητά μας να προστατεύσουμε τόσο τα δικά μας δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα της ΤΔΒΚ στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο», χαρακτηρίζει το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών την αμυντική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας, κατηγορώντας τη χώρα μας ότι «αντί να συνεργαστεί, εξοπλίζεται και προσπαθεί να αποξενώσει την Τουρκία» και πως ακολουθεί μια προβληματική πολιτική που θα «απειλήσει την περιφερειακή ειρήνη».

«Η συμφωνία με τη Γαλλία αποτελεί σημαντική εθνική παρακαταθήκη, καθώς δίνει στη χώρα μας τη δυνατότητα να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο όχι μόνο στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στη συζήτηση για την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.

«Η διατύπωση του άρθρου 2 της συμφωνίας έχει να κάνει με τη βούληση της μιας ή της άλλης πλευράς να συνδράμει με στρατιωτικά μέσα την άλλη, εάν διαπιστωθεί από κοινού ότι συντρέχει ένοπλη επίθεση στην εδαφική επικράτεια της μιας ή της άλλης. Επομένως, είναι η πλέον απτή απόδειξη ότι αυτή η σχέση απογειώνεται σε ένταση», τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος.

Σε τέσσερις μήνες  από σήμερα η Γαλλία αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το πρώτο εξάμηνο του 2022. Βασικός στόχος της γαλλικής προεδρίας, όπως αναμένεται να εκφραστεί και στις επίσημες τοποθετήσεις που θα καταγραφούν στις αρχές του χρόνου, θα είναι η δημιουργία μιας νέας δομής ευρωπαϊκής αμυντικής δομής που θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με το ΝΑΤΟ.

Στον ΣΥΡΙΖΑ ξεφεύγει η μεγάλη εικόνα. Στην ανακοίνωσή του για την αμυντική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας διερωτάται για τα Rafale και τα F-16 και συναινεί μόνο για τις φρεγάτες, για να δικαιώσει εαυτόν επειδή επί θητείας του είχε κάνει κάποιες ανιχνευτικές νύξεις στον Μακρόν. Η αναδιαμόρφωση της ανατολικής Μεσογείου, επ' ωφελεία της ακεραιότητάς μας, είναι έξω από το ραντάρ του.

Η συμφωνία για αμφίδρομη αμυντική συνδρομή μεταξύ των δύο χωρών αποτελεί την ουσία της σχέσης που οικοδομείται με τη Γαλλία αλλά κυρίως τη δυνατότητα που πλέον δίνεται να πατήσει σε ακόμη πιο γερές βάσεις η πρωτοβουλία του Εμ. Μακρόν. Δηλαδή η στόχευση για στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης και ενδυνάμωσή της στη Μεσόγειο, χωρίς να παραγνωρίζεται η δυναμική στις σχέσεις με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Στην Ελλάδα το ζήτημα της αποτροπής ποτέ δεν ήταν επιχειρησιακό. Ανέκαθεν ήταν πολιτικό. Καλοί είναι οι εξοπλισμοί, αλλά για να συνθέσουν το δόγμα της αποτροπής από μόνοι τους δεν αρκούν. Χρειάζεται και μια αποφασισμένη πολιτική ηγεσία που, αν ο μη γένοιτο, οι συνθήκες το απαιτήσουν, θα ανάψει το πράσινο φως για τη συνδυασμένη χρήση αυτών των σύγχρονων οπλικών συστημάτων, από μια ικανή στρατιωτική ηγεσία. Αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει πως έχει την αίσθηση των κόκκινων γραμμών.

Η στρατηγική αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδας και Γαλλίας με τις φρεγάτες και τις κορβέτες που θα ενταχθούν στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και την υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας έχει πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης. Η υποδοχή που επιφύλαξαν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης για τη ναυτική ενίσχυση της Ελλάδας δείχνει το πρώτο προφανές αποτέλεσμα των ελληνογαλλικών συμφωνιών.