Ο κ. Ρουβάς μεταξύ άλλων δήλωσε το αυτονόητο. Πως δεν θα δικάσει τον κ. Δ. Λιγνάδη. Ο όχλος της Αριστεράς έσπευσε να τον λιντσάρει. Ουσιαστικά τιμωρείται από τον όχλο της Αριστεράς γιατί δεν είναι αριστερός και γιατί στις κρίσιμες μέρες του 2015 στάθηκε απέναντι τους. Αν ήταν δικός τους θα του αναγνώριζαν το ηθικό δικαίωμα να συμπαραστέκεται σε έναν καλλιτέχνη στις δύσκολες ώρες που περνά και στον οποίον οφείλει πολλά. Για την Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, σημασία δεν έχει το αδίκημα, αλλά ποιος το διαπράττει.

Έχει δίκιο ο Δήμαρχος Αθηναίων, Κωστής Μπακογιάννης: «Οι διαμαρτυρίες για τον στολισμό της Αθήνας και το κόστος της Πρωτοχρονιάτικης γιορτής είναι κάτι σαν τα κάλαντα. Έθιμο των ημερών». Ειδικότερα φέτος, στην... ευλαβική τήρηση του εθίμου συνέβαλε και η επιλογή του καλλιτέχνη. Βλέπετε, ο κ. Σάκης Ρουβάς, δεν είναι μόνο ότι δεν υπηρετεί την υποκουλτούρα της μιζέριας και της χαρμολύπης, δεν είναι μόνο ότι είναι εξαιρετικά δημοφιλής, ιδιαίτερα στα νεανικά κοινά.