Αν ως κοινωνία αρχίσουμε να εκτιμούμε την έννοια της πολιτικής παρακαταθήκης και οι πρώην πρωθυπουργοί και πολιτικοί πρώτης γραμμής αρχίσουν να αποτιμούν διαφορετικά τον πολιτικό χρόνο, ίσως τότε να παράγουμε καλύτερη πολιτική γενικώς. Μέχρι τότε θα πρέπει να συμβιβαστούμε με πολιτικούς που παράγουν μόνο παραπολιτικά.

Έξι πρωθυπουργοί, προερχόμενοι από τις τρεις ισχυρότερες ευρωπαϊκές πολιτικές οικογένειες, συναντήθηκαν το βράδυ της Παρασκευής στις Βρυξέλλες για συνομιλίες με σκοπό να προχωρήσουν οι ασυνήθιστα τεταμένες διαπραγματεύσεις για να οριστούν τα πρόσωπα που θα αναλάβουν τα κορυφαία αξιώματα της ΕΕ, με τους συμμετέχοντες να χαρακτηρίζουν «εποικοδομητική» τη συζήτηση.\r\n\r\n

Από το «Κανένα σπίτι στα χέρια Τραπεζίτη» περάσαμε, μέσω Ιθάκης, στο «Τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί έγιναν τραπεζίτες». Από ιστορική άποψη, έχει ενδιαφέρον να αναλύσουμε την δήλωση αυτή περαιτέρω. <b> Γράφει ο Κώστας Μήλας. </b>

Tα στοιχεία των ερευνών κοινής γνώμης είναι τόσο καταστροφικά για την κυβέρνηση, ώστε η αγωνιώδης και μάταια προσπάθεια ανατροπής τους έχει καταντήσει μονομανία, ώστε να έχει απόλυτη προτεραιότητα ό,τι άλλο και να συμβαίνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατακρημνιστεί πέρα από οποιαδήποτε αμφιβολία. <b> Γράφει η Μαριάννα Σκυλακάκη. </b>