«Δεν έχουμε κανένα πολεμικό πεδίο στα πανεπιστήμια με την έννοια της έξαρση της βίας» τονίζει ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Λευτέρης Οικονόμου, σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις στους χώρους των πανεπιστημίων, όμως ξεκαθάρισε πως «πρέπει να στείλουμε όλοι μαζί ένα ξεκάθαρο μήνυμα, πανεπιστημιακή κοινότητα, πολιτικά κόμματα, φοιτητικοί σύλλογοι ότι δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεκτή αυτή η βία περιθωριακών ομάδων μέσα στα πανεπιστήμια».

Σπιτονοικοκύρης που απουσιάζει/αδρανεί. Έτσι είχα χαρακτηρίσει την ελληνική πολιτεία, παλαιότερα. Ένα κράτος που είχε σιωπηρά εκχωρήσει την εξουσία του σε κάθε λογής περιθώριο. Που φοβόταν να αντιδράσει απέναντι σε παρανόμους και ακραίους ακτιβιστές που με προκλητικό και βίαιο τρόπο αμφισβητούσαν την κρατική εξουσία σε κάθε τομέα της κοινωνικό-πολιτικής ζωής. Αυτό έληξε στις εκλογές του 2019.

Ποιος εξουσιοδότησε τους κουκουλοφόρους να επιβάλουν «δικαιοσύνη» κατά προσωπική τους βούληση; Με ποιο ηθικό, νομικό, πολιτειακό δικαίωμα υποδύονται τους βιτζιλάντες της άγριας Δύσης και παίρνουν τον «νόμο στα χέρια τους»; Οι χύδην θιασώτες των λαϊκών δικαστηρίων στα σόσιαλ μήντια, που νομίζουν ότι ο ξυλοδαρμός είναι ένα είδος λαϊκής δικαιοσύνης.

Ο ξυλοδαρμός του καθηγητή στο αμφιθέατρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου την ώρα που δίδασκε μπροστά στα μάτια των φοιτητών επιβεβαιώνει την άνεση με την οποία δρουν ανενόχλητοι επί σειρά ετών οι γνωστοί- άγνωστοι στους χώρους των ΑΕΙ. Είναι απόρροια της ασυδοσίας και της ευρέως διαδεδομένης αντίληψης που έχει καλλιεργηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες ότι στα πανεπιστήμια μπορεί να μπει όποιος θέλει και να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς επιπτώσεις.

Σοκάρομαι όταν βλέπω γονείς να ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διασκέδαση των παιδιών τους, παρά για το επίπεδο σπουδών τους και τον κίνδυνο που διατρέχουν στους εκπαιδευτικούς χώρους. Πού είναι αυτή η σιωπηλή πλειοψηφία που ζητά καλύτερα ΑΕΙ; Πού είναι όταν υπάρχουν περιστατικά βίας για να παρέμβει σε διοικήσεις και πολιτεία, αναζητώντας ευθύνες; Τα ερωτήματα προέρχονται από τον πανεπιστημιακό Αχιλλέα Γραβάνη, που μιλά στο Liberal για τις ευθύνες, την ολιγωρία και πως η εξοικείωση με τη βία τραυματίζει στο μυαλό των νέων την ίδια την Δημοκρατία. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>