Η ψύχραιμη ανάλυση του ζητήματος των οίκων ανοχής μπορεί να θίγει τις «ευαισθησίες» μιας εντελώς ετερόκλητης ως προς τις αντιλήψεις της ομάδας, αλλά για ένα κράτος δικαίου είναι πάνω απ\\' όλα ζήτημα ατομικής ελευθερίας. Είναι δυνατόν σε μια ανοιχτή κοινωνία οι παράλογες αξιώσεις ενός νόμου να συνεχίζονται και ένα -στα λόγια- αναγνωρισμένο επάγγελμα να μην μπορεί να ασκηθεί νομίμως; <b> Γράφει ο Τάσος Ι. Αβραντίνης. </b>