Γιατί στην Ελλάδα σχεδόν ποτέ και σε καμία περίπτωση και για κανένα πόστο, δεν υπάρχει κάποιος νεότερος για να αντικαταστήσει τον παλαιότερο όταν αυτός αποχωρεί από τη θέση του για τον οποιονδήποτε λόγο; Δεν υπάρχουν άξια νέα στελέχη, άξιοι επιστήμονες;  Φυσικά και υπάρχουν πολλοί επαρκείς, καταρτισμένοι και σχετικά έμπειροι Έλληνες, νεότερης γενιάς που μπορούν να υπηρετήσουν και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία σε διάφορες θέσεις. Μόνο που κανείς δεν τους δίνει την παραμικρή ευκαιρία.

Τα αιτήματα για καλύτερες συνθήκες εργασίας, για ένα περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις που προσφέρει κίνητρα σε νέους επαγγελματίες, για την ψηφιοποίηση βασικών υποδομών της χώρας μας, για την ενίσχυση του δημόσιου Συστήματος Υγείας πρέπει να συμπορεύονται με αιτήματα για ίση και δίκαιη αντιμετώπιση απέναντι σε μειονότητες, για τη δημιουργία ενός πλαισίου άμβλυνσης των ανισοτήτων ανάμεσα στα φύλα και την εφαρμογή πολιτικών φιλικών προς το φυσικό μας περιβάλλον.

Έχοντας εισπράξει τη διάψευση δύο ψευδαισθήσεων, της πλαστής ευημερίας και της τιμωρίας του συστήματος από τα άκρα, η γενιά των 17-39 απομακρύνθηκε από τις ακραίες προσεγγίσεις. Μορφωμένη, φιλελεύθερη, ανεκτική, με ελληνική συνείδηση, ευρωπαϊκή ταυτότητα , ψηφιακή αυτοπεποίθηση και κοινωνική συναίσθηση η νέα γενιά (σίγουρα η πλειοψηφία) δεν περιμένει από τα αντάρτικα στα βουνά και στις νότες να προσδιοριστεί και να προσδιορίσει το μέλλον της.