«Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής, που έχω μαζί μου από το 1952, έσκυψα στον λάκκο και άρχισα να σκάβω με πείσμα και αγωνία το χώμα κάτω από το κλειδί της καμάρας». «Ολόγυρα ήταν μαζεμένοι οι συνεργάτες μου. Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν βέβαιος. Η πέτρα του δυτικού τοίχου ήταν στη θέση της, απείραχτη, στέρια. Είναι ασύλητος! Είναι κλειστός! Ήμουν ευτυχισμένος βαθιά», σημείωνε ο Μανόλης Ανδρόνικος στο «Χρονικό της Βεργίνας».

Αντικείμενο της στήλης είναι ιστορίες από την αρχαιότητα, μικρά ή μεγάλα γεγονότα, ευρήματα, μύθοι. Ωστόσο, σήμερα θα κάνουμε μια εξαίρεση και θα ασχοληθούμε με ένα σύγχρονο και πολύ επίκαιρο θέμα, το Μακεδονικό.