Η μακροοικονομία δεν είναι ένα παιδικό παιχνίδι – αλλά μπορεί να αποτελέσει θέμα της παιδικής λογοτεχνίας. Σίγουρα δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, η πρώτη εισαγωγή στο θέμα της διανεμητικής δικαιοσύνης ήταν η σταυροφορία του Ρομπέν των Δασών εναντίον του Σερίφη του Νότιγχαμ. Άλλα βιβλία, επίσης, περιέχουν πληθώρα οικονομικών αναφορών, όπως τα επιχειρηματικά κατορθώματα του Τόμ Σώγιερ ή η περιφρόνηση της Πίπης της Φακιδομύτης για τα χαρτονομίσματα (σε αντίθεση με τα χρυσά νομίσματα που για κάποιον ανεξήγητο λόγο απέκτησε από τον πατέρα της).

Δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο για έναν πολιτικό από το να εντοπίσει κάτι που φαντάζει στη συνείδηση των ψηφοφόρων ως κακό και να προτείνει την παρέμβαση του κράτους προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη. Τα παραδείγματα χιλιάδες! Πάντοτε οι κρατικές παρεμβάσεις συνεπάγονται με δευτερογενείς συνέπειες, που συχνά είναι απρόθετες και απρόβλεπτες, που ενδεχομένως να είναι και χειρότερες από την αδικία που επιχειρεί να διορθώσει ο εκάστοτε πολιτικός.