Η ελληνική κοινωνία, ενδόμυχα αναζητούσε πλέον έναν άνθρωπο, ο οποίος θα μπορούσε να μιλήσει μαζί στη γλώσσα που καταλαβαίνει αυτή και όχι οι άεργοι διανοούμενοι στα υψίπεδα του Κολωνακίου, όπου ανάμεσα στο εσπρέσο και το κρουασάν, αντιδικούν για το ποιος θα σώσει καλύτερα τον κόσμο. Ο Μητσοτάκης έφερε το παράδειγμα της εφαρμοσμένης πολιτικής στη ζωή της χώρας. Το να ισχυριστεί κανείς πως δεν έχει κάνει λάθη, θα ήταν κοντόφθαλμο.