Μπορεί η εθνική μας γκρίνια να γίνει χαμόγελο;
Πολιτικής και οικονομικής φύσεως κακουχίες, αμφίσημες «συγκατοικήσεις» με λαούς κατακτητές ή συμμάχους, μας έχουν αφήσει ένα σωρό κουσούρια. Η απαισιοδοξία των σημερινών νέων για το μέλλον είναι πολύ δυνατός δείκτης για το πώς αισθάνεται συλλογικά ένας λαός. Μπορεί η κυβέρνηση να φτιάξει ένα ολοκληρωμένο αφήγημα ελπίδας για την εθνική μας αυτοπραγμάτωση; Συλλογικό, υπέροχο και ελπιδοφόρο;<b> Γράφει η Γεωργία Δρακάκη. </b>