Όταν οι άνθρωποι ζουν σε κοινωνίες που οι μηχανισμοί της δικαιοσύνης λειτουργούν και το δίκαιο αποδίδεται, τότε μπορούν να βλέπουν το παρελθόν τους ως πηγή έμπνευσης και όχι ως πρόσχημα διχασμού, δεν αισθάνονται αδικημένοι και ως εκ τούτου δεν τοποθετούν τους εαυτούς τους στο περιθώριο της κοινωνίας. Χωρίς τη δικαιοσύνη κάθε πολιτικό όραμα, κάθε προγραμματική διακήρυξη είναι κενή νοήματος.

Όσοι νομίζουν πως η θάλασσα και η ξηρά δεν έχουν σύνορα και μπορούμε τα αμέσως επόμενα χρόνια να αγκαλιάσουμε όλο τον κόσμο είναι αφελείς και ανόητοι. Θα γίνει κάποτε, αλλά στο αρκετά μακρινό μέλλον. Αν γίνει τώρα και βίαια, δεν θα φέρει ελευθερία, αλλά ρατσιστικό χάος. <b>Γράφει ο Αντώνης Δαρζέντας. </b>