Οι ιστορίες που περιγράφει ένας - τολμώ να τον χαρακτηρίσω θαρραλέο -  αναπληρωτής εκπαιδευτικός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην επιστολή παραίτησης που απέστειλε στο υπουργείο Παιδείας, αλλά και στον εισαγγελέα, δεν είναι μόνο η πραγματικότητα στα σκληρά ΕΠΑΛ.  Είναι ψηφίδες της σχολικής ζωής που βιώνουν εκπαιδευτικοί αλλά και μαθητές όλο και με μεγαλύτερη συχνότητα στα σχολεία, κυρίως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

H εισαγωγή στις μισές σχολές με βαθμολογίες κάτω του δέκα χτυπά ηχηρό καμπανάκι, σημειώνει μέσω liberal ο Κώστας Δημόπουλος, καθηγητής Εκπαιδευτικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, επισημαίνοντας ότι το σύστημα χρειάζεται επειγόντως μεταρρύθμιση, πολλώ δε μάλλον όταν η κυβέρνηση είχε συμπεριλάβει στο προεκλογικό της πρόγραμμα τέτοιου τύπου παρεμβάσεις. <b>Συνέντευξη στον Βασίλη Γεώργα</b>

Τα έχω γράψει πολλές φορές για τους καθηγητές. Κάποιοι από αυτούς με έχουν σταματήσει στον δρόμο και μου έκαναν παράπονα, άλλοι μου χουν απαντήσει διαδικτυακά. Ένας μάλιστα, μετά από παλιότερο κείμενο μου είχε βγάλει το συμπέρασμα ότι με αυτά που γράφω «δεν έχω τελειώσει ούτε το νηπιαγωγείο». Γέλασαν και τα μουστάκια που δεν έχω, αν μη τι άλλο έχω πουλήσει και 200.000 βιβλία.

Η δικαιολογία που προβάλλεται στην Ελλάδα από ένα βαθύ καθεστώς, που «μιλάει» δεκαετίες τώρα την μαρξιστική γλώσσα, είναι ότι μια υπηρεσία όπως η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι εμπόρευμα. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να εμποδίζουν κάθε προσπάθεια αλλαγών που δεν τους συμφέρει. Την ίδια στιγμή, ιδιωτική σχολή επιπέδου Μάστερ, με αρκετές εξειδικεύσεις έχει η... Ρεάλ Μαδρίτης. <b>Γράφει ο Δημήτρης Κουρέτας.</b>

Η εικόνα στη σχέση εκπαιδευτικών-γονέων, θυμίζει σύνδρομο Στοκχόλμης από το οποίο υποτίθεται ότι επιδιώκουμε να ξεφύγουμε αλλά δεν θέλουμε κιόλας. Οι Έλληνες είναι τρομερά επιφυλακτικοί απέναντι στις αλλαγές και επιπλέον επιθυμούν να ρίχνουν το φταίξιμο σε κάποιους άλλους. <b>Γράφει η Δέσποινα Λιμνιωτάκη.</b>

Τις πρωτοβουλίες του υπουργείου Παιδείας για την καινοτομία στην εκπαίδευση παρουσίασε η αρμόδια υπουργός Νίκη Κεραμέως από το βήμα του φόρουμ καινοτομίας του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου με τίτλο «Η Καινοτομία ως μοχλός ανάπτυξης: Μία ελληνογερμανική συνεργασία», που διοργανώνεται σήμερα στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.\r\n\r\n

Ένα έγκλημα, προκειμένου να έχει απτά αποτελέσματα, πρέπει να ολοκληρώνεται. Οι εγκληματίες λένε «εάν θέλεις να με αφοπλίσεις, σκότωσέ με. Μην με τραυματίζεις». Έτσι και η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα έπρεπε, πριν την έξοδο από την εξουσία, να ολοκληρώσει το έγκλημα κατά του Εκπαιδευτικού Συστήματος. Mε το πρόσφατο νομοσχέδιο ολοκληρώνεται η πλήρης κατεδάφιση του Λυκείου και της Ανωτάτης Εκπαίδευσης. <b> Γράφει ο Ιωακείμ Γρυσπολάκης.</b>

Κάτι που πολλές φορές δεν αναφέρεται στη συζήτηση περί εκπαιδευτικών συστημάτων είναι ότι στις παγκόσμιες κατατάξεις τα καλύτερα αποτελέσματα δεν τα φέρνουν οι Σκανδιναβικές χώρες, αλλά κάποιες ασιατικές.<b>Γράφει ο Γιάννης Παπαδόπουλος.</b>

Τις επιπτώσεις της κρίσης και της δημοσιονομικής προσαρμογής στην τρέχουσα και τη μελλοντική λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος διερευνά μελέτη του Ιδρύματος Βιομηχανικών και Οικονομικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), με τίτλο «Κρίση, δημογραφικές μεταβολές και επιπτώσεις στην εκπαίδευση».\r\n\r\n

Πρέπει να ανατρέψουμε την άποψη ότι η πολιτική και η μοίρα μας καθορίζονται από ανθρώπους χωρίς ιδανικά, απλώς επειδή οι άνθρωποι με ιδανικά δεν αναμιγνύονται στην πολιτική. <b> Γράφει ο Ανδρέας Χρ. Γλαβάς. </b>