Περισσότερες από… τετρακόσιες μηνύσεις έχει συνολικά υποβάλει την τελευταία πενταετία ο Παναγιώτης Δημητράς, εκ των οποίων περισσότερες από τις μισές έχουν ήδη μπει στο αρχείο, όπως αναφέρει ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ.Τσιάρας, απαντώντας στη σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει ο βουλευτής Χρ. Μπουτσικάκης.

Μπορεί ο Δημητράς να έχει έφεση στη βιοτεχνία μηνύσεων, με τελευταίο θύμα του τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, ωστόσο υπάρχει το νομικό βήμα που του το επιτρέπει, και αυτό είναι ο αντιρατσιστικός νόμος. Ο οποίος καταρτίσθηκε με συγκεκριμένο σκεπτικό αλλά έχει καταλήξει στο να μην τιμωρούνται πράξεις αλλά ιδέες.

Ζούμε στους καιρούς των φανατικών. Δεν είναι πολλοί, εκπροσωπούν τους εαυτούς τους και τους κύκλους τους, δηλαδή την ολιγιστότητά τους. Όμως δίνουν τον τόνο, έχοντας ακροβολιστεί στα κέντρα αποφάσεων, στα media, στα think tank επηρεασμού κοινής γνώμης, τα οποία υδρεύονται με άφθονη - και αθέατη - χρηματοδότηση. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Η πολιτική κορεκτίλα, όπως αποκαλούμε περιπαικτικά, την πολιτική ορθότητα, έχει καταστεί ένα πολύτιμο εργαλείο και σε όσους προσπαθούν να αναθεωρήσουν την Ιστορία μας και να αποδομήσουν μύθους με τους οποίους διαπαιδαγωγήθηκαν γενιές Ελλήνων. Έτσι, είναι πολιτικά ορθό να αποδειχθεί πως δεν υπήρξε κρυφό σχολειό. Ή πως ο Π.Π.Γερμανός δεν ύψωσε το λάβαρο της Επανάστασης την 25η Μαρτίου 1821. Ή, ακόμα πως δεν υπήρξε Ζάλογγο.

Από την ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου το 2014 έως σήμερα αναδείχθηκε ένας «ήρωας», ο οποίος δίκην «Γενικού Εισαγγελέα» ξεκίνησε να καταθέτει μηνύσεις κατά πάντων, επικαλούμενος τις διατάξεις του νόμου. Ο κύριος αυτός είναι εκπρόσωπος του ανύπαρκτου πλέον διεθνώς, Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι του οποίου όλες οι μηνύσεις άλλοτε καταλήγουν σε αθώωση των μηνυόμενων και άλλοτε στο αρχείο. <b>Γράφει ο Ανδρέας Ζαμπούκας. </b>