Καμιά φορά ο άνθρωπος μπαίνει από μόνος του σε καθοδικό σπιράλ, εγκλωβίζεται εκεί μέσα και ενώ κατεβαίνει διαρκώς προς τον βυθό στροβιλισμένος, νομίζει ότι αρμενίζει χαλαρά στην ακύμαντη επιφάνεια της θάλασσας. Τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο τον γνωρίζω σαν συνάδελφο που κινηθήκαμε σε κοινό επαγγελματικό και εργασιακό χώρο. Και για αυτό απορώ, πως πατημασιά την πατημασιά κατέληξε σε κείνα τα βάθη. Τι διάβολο; Του έλειπαν ψήφοι και αποφάσισε ότι στην άκρο-ακροδεξιά έχει περισσευούμενους;