Ο Κωστής Παλαμάς στον ολυμπιακό ύμνο έγραφε κάνοντας  επίκληση: «αρχαίο πνεύμα αθάνατο αγνέ πατέρα/ του Ωραίου του Μεγάλου και τ' Αληθινού». Όπου όμως συναγωνισμός και διαγωνισμός, εμφιλοχωρεί και ο «διαγκωνισμός». Έτσι και στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, και ζαβολιές γίνονταν, κυρίως με τη μορφή δωροδοκιών, και ντοπάρισμα αθλητών υπήρχε. Με τα μέσα εκείνης της εποχής, πάντοτε. Και τιμωρίες έπεφταν, αλλά δεν έβαζαν όλοι μυαλό.

Στάδιο, πένταθλο, ακόντιο, πάλη, πυγμαχία, παγκράτιο και ιππικοί αγώνες ήταν τα αγωνίσματα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Οι αγώνες κράτησαν πάνω από χίλια χρόνια, αλλά δεν προστέθηκαν πολλά αγωνίσματα, έτσι δεν διαρκούσαν τόσο χρόνο όσο οι σημερινοί.

Την Παρασκευή θα ξεκινήσουν στο Τόκιο οι πιο παράξενοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Χωρίς θεατές, δηλαδή χωρίς χειροκροτήματα και επευφημίες, χωρίς ενθάρρυνση προς τους αθλητές. Με την ευκαιρία αυτή ας δούμε την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας, που ξεκίνησαν τοπικά από την Ήλιδα στον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας και έγιναν σύντομα οι πιο φημισμένοι ανά το πανελλήνιο και όχι μόνο.