Τα προβλήματα που προκύπτουν από τις κυβερνήσεις απλής αναλογικής δείχνει η κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στην Πορτογαλία, με το Politico να αναφέρει σε άρθρο του με τίτλο «Η “εξέγερση” της άκρας αριστεράς για τον προϋπολογισμό ωθεί την κυβέρνηση της Πορτογαλίας στο χείλος του γκρεμού». «Η Πορτογαλία κινδυνεύει με πρόωρες εκλογές μετά το ρήγμα στον κυβερνητικό συνασπισμό για τον Προϋπολογισμό» αναφέρει το Euronews, θυμίζοντας ότι οι επόμενες εκλογές είναι κανονικά προγραμματισμένες για το 2023.

Όταν υπάρχει ισχυρή κυβέρνηση τα παράκεντρα εξουσίας αδυνατίζουν. Όταν η κυβέρνηση είναι ανίσχυρη, τότε η εξουσία παραδίδεται στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι τελευταίες εξελίξεις είναι ένα ξαναζεσταμένο φαγητό. Από τον «μεγάλο συνασπισμό» του 2015 έχουμε «έκπτωση» στην «προοδευτική διακυβέρνηση». Η παρουσία Μητσοτάκη δεν επέτρεψε οικουμενικότητες. Έτσι επιστρέφουμε στον σκληρό… πυρήνα, εκεί απ' όπου όλα ξεκίνησαν. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς αφελώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση το 2015 χωρίς την υποστήριξη του… πυρήνα…

Αυτό πια και αν είναι για γέλια. Ξέρετε τι πιστεύουν στην Κουμουνδούρου; Ότι ένα από τα πιθανά σενάρια του κοντινού μας μέλλοντος, είναι να γίνουν οι εκλογές με την απλή αναλογική και πριν ο Μητσοτάκης οδηγήσει τη χώρα σε δεύτερες να τον ρίξουν οι …δικοί του με εσωτερικό πραξικόπημα. Ποιοι δικοί του ακριβώς; Ξέρω γω, το αφήνουν αδιευκρίνιστο, καθότι «το τοπίο είναι ακόμα ρευστό και υπό διαμόρφωση» όπως λένε.

Η άδολη απλή αναλογική δεν είναι ούτε άδολη ούτε απλή υπόθεση. Σε ότι αφορά την ελληνική πραγματικότητα πρόκειται για μία δόλια πράξη που στόχο έχει να καταστήσει την πολιτική σκηνή όμηρο των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι κυβερνήσεις θα συμφωνούνται στο εξής στα γραφεία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το κόστος δημιουργίας μιας «σημαίας ευκαιρίας» για τις εκλογές είναι αστείο μπρος στο πιθανό όφελος των ολιγαρχών. Όποιος αγαπάει τη χώρα πρέπει να «σκοτώσει» άμεσα την απλή αναλογική.

Με δεδομένο ότι η Ελλάδα επί της προηγούμενης κυβέρνησης ζήλεψε τα αναλογικά συστήματα χωρών όπως το Ισραήλ, η Ολλανδία και η Γερμανία, χωρίς όμως τη δική τους θεσμικοπολιτική ισχύ και συναινετική παράδοση, συνάγεται ένα, φοβούμαστε καθολικό, συμπέρασμα: ότι η απλή αναλογική ισούται με απλή ακυβερνησία.

Η απλή αναλογική «γαργαλάει» τα αφτιά παλαιών πολιτικών που θα ήθελαν να δουν τον εαυτό τους και πάλι σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η απλή και δήθεν «άδολη» αναλογική ήταν η μεγαλύτερη πράξη δολιοφθοράς του Αλέξη Τσίπρα. Αν το πολιτικό σύστημα θα πέσει στην παγίδα, θα εξαρτηθεί από την απήχηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με έναν ισχυρό Κυριάκο η τύχη των μοναχικών προβάτων είναι μία και μοναδική: Τα τρώει ο κακός ο λύκος.

Όταν όλα αυτά θα έχουν τελειώσει, όταν η πανδημία θα μοιάζει με κακό όνειρο, θα συνειδητοποιήσουμε πόσο τυχερή στάθηκε η Ελλάδα που πέρασε τον εφιάλτη με μια αυτοδύναμη κυβέρνηση, χάρη στην οποία η μεγαλύτερη παγκόσμια κρίση είχε για την πατρίδα μας τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Τα σημάδια από τις άλλες χώρες είναι εδώ. Με πρώτη την κυβερνητική κρίση στην Ιταλία…