Τι συμβαίνει στις περιπτώσεις που λόγω μακροχρόνιας και ανίατης ασθένειας η καθημερινότητα του ασθενή εξαντλείται σε μια σειρά από εξαιρετικά επώδυνες διαδικασίες με μοναδικό σκοπό την επιβίωση, χωρίς την δυνατότητα να διασφαλιστεί η ποιότητα ζωής και η ψυχική ηρεμία του; Είναι η απουσία υγείας επαρκής λόγος ώστε να μην θεωρείται επιθυμητή η συνέχιση της ζωής; <b> Γράφει η Εύα Στάμου. </b>