Ένας νέος αναγνώστης γεννιέται σε ένα σπίτι που αγαπά το διάβασμα και σέβεται τα βιβλία, αλλά το μέλλον της σχέσης αυτού του νέου αναγνώστη με τα βιβλία καθορίζεται (αναπτύσσεται, δυναμώνει, αμβλύνεται, ή και χάνεται) στο σχολείο, όταν δηλαδή το παιδί μεγαλώνει. Τι μπορεί λοιπόν να κάνει από πριν ένας νέος γονιός για να αναπτύξει στο παιδί του τη φιλαναγνωσία;

Ανάμεσα στα άλλα, ο Δεκέμβριος είναι μήνας υποσχέσεων, αναστοχασμού, επανεκκινήσεων — αλλά και δώρων. Γι’ αυτό και η στήλη προτρέπει σήμερα τους αναγνώστες της να κάνουν ακόμη ένα δώρο, ανάμεσα σε όλα τα άλλα που έχουν προγραμματίσει, κάτι που θα τα συνθέτει όλα αυτά. Ένα πολύ συγκεκριμένο δώρο, σε έναν πολύ συγκεκριμένο άνθρωπο. Που δεν τον ξέρουν σήμερα.

Μία συζήτηση με δύο νεαρές μητέρες για το βιβλίο και για το πώς μεγαλώνει, πώς «δημιουργείται», ένας νέος αναγνώστης. Η Βίκη Ελευθεριάδου και η Λένα Τσιούρδα, μητέρες δύο αγοριών που έχουν ακριβώς την ίδια ηλικία, μιλούν για το πώς διαβάζουν μαζί με τα παιδιά τους από την πρώτη κιόλας ημέρα της ζωής τους.\r\n\r\n

Τρόποι για να γίνει ο καθένας από εμάς καλύτερος αναγνώστης βιβλίων. Συμβουλές που αποδεδειγμένα βοηθούν οποιονδήποτε θέλει αλλά (νομίζει ότι) δεν μπορεί να αφιερώσει λίγο από τον υπερπολύτιμο χρόνο του στο διάβασμα. Ένας εύχρηστος μίνι οδηγός με απλά «τιπ» για μία ζωή που, με επίσης πολύ απλό τρόπο, μπορεί να γίνει πολύ πιο πλούσια.

Τρόποι για να γίνει ο καθένας από εμάς καλύτερος αναγνώστης βιβλίων. Συμβουλές που αποδεδειγμένα βοηθούν οποιονδήποτε θέλει αλλά (νομίζει ότι) δεν μπορεί να αφιερώσει λίγο από τον υπερπολύτιμο χρόνο του στο διάβασμα. Ένας εύχρηστος μίνι οδηγός με απλά «τιπ» για μία ζωή που, με επίσης πολύ απλό τρόπο, μπορεί να γίνει πολύ πιο πλούσια.\r\n\r\n

Δεν συλλέγουμε και δεν αγαπάμε μόνο τα βιβλία που έχουμε διαβάσει, αλλά οποιοδήποτε βιβλίο πέσει στα χέρια μας, οποιοδήποτε βιβλίο μάς χαρίσουν, οποιοδήποτε βιβλίο έτυχε να βρούμε ένοχα ριγμένο σε έναν κάδο ανακύκλωσης —σαν ζωντανό κουτάβι που το πέταξαν στα σκουπίδια—, οποιοδήποτε βιβλίο αγοράσουμε για οποιονδήποτε λόγο. Τα αδιάβαστα βιβλία, λένε αυτοί που ξέρουν, είναι έτσι κι αλλιώς πιο σημαντικά από τα διαβασμένα.\r\n

Ένα παιχνίδι με τις λέξεις: «διαβάζω» σήμαινε παλιά «περνώ» — δεν σήμαινε δηλαδή επ’ ουδενί «διαβάζω λέξεις» ή «διαβάζω ένα βιβλίο» ή «διαβάζω το μάθημά μου», ή ένα σάιτ. Πώς λοιπόν κατέληξε να σημαίνει αυτό που σημαίνει σήμερα; Πώς έγινε και άλλαξε τελείως η έννοια της λέξης; Και τι ρόλο έπαιξαν οι κηδείες σε αυτό;