Της Βικτόρια Στάπλεϊ-Μπράουν
Το τελευταίο σπίτι που έζησε ο Πάμπλο Πικάσο, στο Μουζέν της Γαλλίας, κοντά στις Κάννες, πωλήθηκε στο χρηματιστή, κάτοικο των Βερμούδων και του Λονδίνου, Ράγιο Γουίθανεϊτζ (Rayo Withanage), έναντι άγνωστου ποσού. Ο καλλιτέχνης έζησε εκεί με την δεύτερη γυναίκα του, την Ζακλίν Ροκ (Jacqueline Roque), και την κόρη της από τον πρώτο της γάμο, Κάθριν Χάτιν Μπλέι (Catherine Hutin-Blay), από το 1961 μέχρι το θάνατό του το 1973. Η πώληση, η οποία ανακοινώθηκε πρώτα από τη Wall Street Journal, οριστικοποιήθηκε στα τέλη του 2016. Η έκταση πουλήθηκε από τον Ολλανδό επενδυτή ακίνητης περιουσίας Τομ Μέσκοπς (Tom Moeskops) και την BMB Alliance, ως μέρος του μετασχηματισμού του BMB Group.
Το κυρίως σπίτι της έκτασης, στο οποίο ο Μέσκοπς έχει δώσει το παρατσούκλι “L'Antre du Minotaure” (Το Άντρο του Μινώταυρου), είναι ένα κτίριο του 18ου αιώνα, το οποίο ανακαινίστηκε πρόσφατα από τον αρχιτέκτονα Άξελ Βερβόουρντ (Axel Vervoordt). Σύμφωνα με το μεσιτικό γραφείο Michael Zingraf, σύμφωνα με το γαλλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο (AFP), το μόνο δωμάτιο μέσα στο σπίτι που βρίσκεται στην ίδια κατάσταση όπως ήταν κατά την “περίοδο Πικάσο” είναι το εργαστήριο, όπου υπάρχουν ακόμη λεκέδες μπογιάς. Η περιουσία, η οποία βρίσκεται δίπλα στο παρεκκλήσι του 16ου αιώνα Notre-Dame-de-Vie, περιλαμβάνει ελαιώνες 500 ετών και ένα συγκεκριμένο τύπο τριαντάφυλλων, καλλιεργημένων από τον Πικάσο, τα οποία φυτρώνουν μόνο εκεί, σύμφωνα με μια δημοσίευση στην Business Wire, εκ μέρους της εμπορικής τράπεζας και του συνδικάτου άμεσων aεπενδύσεων Scepter Partners, της οποίας ο Γουίθανεϊτζ είναι ο ιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος.
Η περιουσία “θα χρησιμοποιηθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς από τοπικά ιδρύματα και την προώθηση των τεχνών μέσω εκδηλώσεων, εκ των οποίων τα έσοδα θα δωρίζονται σε σκοπούς στήριξης πρωτοβουλιών βιώσιμης ανάπτυξης με έδρα το Μονακό”, σύμφωνα με το δελτίο τύπου.
Το σπίτι συνδέεται και με έναν άλλο “καλλιτέχνη” του 20ου αιώνα: το Γουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος έκανε συχνά τις καλοκαιρινές διακοπές του και ζωγράφιζε εκεί, όταν το σπίτι άνηκε στην οικογένεια Γκίνες (Guinness).
Απόδοση: Χρόνης Μούγιος
