Μονάχα στάχτες, σκόνη, θρύψαλα, και επιγραφές από εκθέματα έμειναν μέσα στα ερείπια του Αρχαιολογικού Μουσείου της Μοσούλης. Οι μαχητές του ιρακινού στρατού που το ανακατέλαβαν δεν περίμεναν να βρουν περισσότερα. Πριν ο ISIS πάρει υπό τον έλεγχό του την πόλη, τα περισσότερα εκθέματα, όπως και τα αρχαία από τις αποθήκες του, είχαν μεταφερθεί για προστασία στη Βαγδάτη. Ετσι, τα περισσότερα από αυτά που φάνηκαν να καταστρέφονται μπροστά στις κάμερες του Ισλαμικού Κράτους, ήταν αντίγραφα.
Ωστόσο, κάποια εκλάπησαν για να πουληθούν και κάποια αυθεντικά αρχαία, όντως καταστράφηκαν με τις βαριοπούλες και τα τρυπάνια. Τι ακριβώς έχει χαθεί για πάντα και τι μεταφέρθηκε με ασφάλεια, θα διαπιστωθεί πολύ καιρό μετά. Τότε θα αποφασίσουν και οι αρμόδιοι πότε θα επισκευάσουν- και στην ουσία θα ξαναχτίσουν- το κέλυφος του Μουσείου. Προς το παρόν όμως, το ίδιο το μουσείο αποτελεί σημαντικό τοπόσημο και ήθελαν πάση θυσία να το έχουν υπό την προστασία τους.
Η αρχαία Μεσοποταμία, το λίκνο του πολιτισμού, δοκιμάστηκε σκληρά όλα αυτά τα χρόνια, από τον πόλεμο όπως και από τις καταστροφές στις οποίες προέβη το Ισλαμικό Κράτος θέλοντας να σβήσει τα ίχνη κάθε άλλου πολιτισμού εκτός από αυτόν που το ίδιο ευνοεί.
Το Μουσείο της Μοσούλης ιδρύθηκε το 1952 και ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο στο Ιράκ. Πριν από τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου (1990- 91) στέγαζε περισσότερα από 1.000 αρχαία, ανάμεσα στα οποία ήταν και αντικείμενα αμύθητης αρχαιολογικής αξίας από την ασσυριακή και ελληνιστική περίοδο.
Κατά την αμερικάνικη εισβολή στην πόλη, το 2003 είχε υποστεί ζημιές και έκλεισε. Επισκευάστηκε και επρόκειτο να ανοίξει και πάλι το 2014, οπότε κατέλαβαν την Μοσούλη οι τζιχαντιστές και ξεκίνησε η νέα περιπέτεια, με τις εκτεταμένες καταστροφές αρχαιοτήτων. Στον χώρο είχαν παραμείνει μερικά βαριά γλυπτά, τα οποία ήταν αδύνατον να μετακινηθούν και στα οποία οι τζιχαντιστές ξέσπασαν τη μανία τους το 2015. Παρότι υπήρχαν και αρκετά αντίγραφα, οι ειδικοί εκτιμούν ότι περί τα 90 πρωτότυπα έργα καταστράφηκαν. Στην παρακείμενη Πύλη της Νεργκάλ, χρησιμοποίησαν ηλεκτρικά τρυπάνια και κρουστικά εργαλεία για να αφανίσουν ένα μνημειακό ασσυριακό φτερωτό ταύρο από γρανίτη, ηλικίας 3.000 ετών.
Αγγελική Κώττη
