Φέτος, το και το Ίδρυμα Fluxum/Flux Laboratory ταξιδεύουν στην Αθήνα ταυτοχρόνως με την Documenta 14, για να υλοποιήσουν ένα χορογραφικό σχέδιο, υπό τη διεύθυνση του Αντώνη Φωνιαδάκη.
Σε συνεργασία με 6 χορευτές της ελληνικής σκηνής, οι καλλιτέχνες in-residence αμφισβητούν την έννοια της κοινότητας ως κατάσταση σε δεδομένο τόπο και χρόνο και δεν την προσεγγίζουν ως θεωρητικό θέμα προς ανάπτυξη ή επεξήγηση.
Η φιλοδοξία είναι να εφεύρουν κατά τη διάρκεια της εμπειρίας της συλλογικής δημιουργίας ένα πλασματικό "εμείς" ως τρόπο απόδρασης από τις εκχωρημένες ταυτότητες.
Ως μέρος του πειραματισμού, οι καλλιτέχνες και χορευτές θα καθορίσουν από κοινού τη μορφή που θα πάρει η παρουσίαση, κάπου ανάμεσα στην έκθεση τέχνης και την περφόρμανς.
Αυτό το σύγχρονο πειραματικό έργο θα παρουσιαστεί σε ένα ιστορικό κτίριο που βρίσκεται στην οδό Ακαδημίας 23. Έτσι, το κοινό μπορεί να περιπλανηθεί στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του κτιρίου, του οποίου η αρχιτεκτονική αποτελεί κομμάτι της παράστασης.
Επιμελητής Χορογράφων: Αντώνης Φωνιαδάκης
Επιμελητής: Fabien Danesi
Λίγα λόγια για τους καλλιτέχνες in-residence
Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός
Ο Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι μέλος του Arbit City Group και είναι ο ιδρυτής της μάρκας Serapis (που συνδυάζει τέχνη και μόδα). Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2007-2012) και στο Central Saint Martins College of Art and Design στο Λονδίνο (MA Performance Design and Practice, 2010-2011). Έχει συνεργαστεί με τη γκαλερί Can Christina Androulidaki Gallery το 2015 και έχει συμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, όπως «The Equilibrists» στο Μουσείο Μπενάκη το 2016 στην Αθήνα, «Filter Bubble» στο LUMA/Westbau στη Ζυρίχη το 2015, σε συνεργασία με το «89plus», μια πρωτοβουλία των Hans Ulrich Obrist και Simon Castets, όπως και στο «A fresh; A new generation of Greek Artist» το 2013, στο Μουσείο Σύγρονης Τέχνης.
Lola Gonzalez
Γεννήθηκε το 1988 στην πόλη Angouleme της Γαλλίας και ζει ανάμεσα στο Παρίσι και τη Βρετάνη. Στα γραπτά ή στις παραγωγές της - ακόμα και στην επιλογή της να συνεργαστεί με τους φίλους της- τα βίντεο ή οι περφόρμανς της Lola Gonzalez, χαρακτηρίζονται από αυθεντικότητα, αυθορμητισμό και ρευστότητα. Με έναρξη το άτομο και αποδέκτες το σύνολο, τα έργα της μας προσκαλούν να αναλογιστούμε τη δύναμη της συλλογικότητας αλλά και τα όρια αυτής. Αποφοίτησε το 2012 από τη Σχολή Καλών Τεχνών της Lyon και έχει έκτοτε εκθέσει σε πολυάριθμα γαλλικά και ξένα ιδρύματα. Εκπροσωπείται από την Galerie Marcelle Alix, με έδρα το Παρίσι.
Taloi Havini
Γεννημένη το 1981 στην Arawa, στην αυτόνομη περιοχή Bougainville της Παπούα – Νέας Γουινέας, η Taloi Havini μετανάστευσε το 1990 με την οικογένειά της στην Αυστραλία. Η δουλειά της έχει επιρροές από τις πολύπλευρες σπουδές της στην Κεραμική και στη φωτογραφία, καθώς και στην Τέχνη και την Πολιτική. Ανατρέχει σε ένα μεγάλο και ποικίλο φάσμα προσεγγίσεων, ώστε να θέσει υπό αμφισβήτηση τη μετάδοση συστημάτων γνώσεων και να στηρίξει τη διαφύλαξη των τοπικών ταυτοτήτων και ιδιαιτεροτήτων διαχρονικά και ανά γεωγραφική περιοχή. Ζει και εργάζεται ανάμεσα στη Μελβούρνη, το Σίδνεϊ, το Bougainville καιτην Μπούκα στην Παπούα – Νέα Γουινέα.
Έργα της υπάρχουν σε πολλές ιδιωτικές και μη συλλογές, όπως στην Queensland Art Gallery, Gallery of Modern Art, Εθνική Πινακοθήκη της Βικτόρια, Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας. Έχει παρουσιάσει το έργο της στην Αυστραλία, το Χονγκ-Κονγκ, τη Γιογκιακάρτα της Ινδονησίας, τις Φιλιππίνες, την Ιαπωνία και τη Νέα Ζηλανδία.
Yu Ji
Απόφοιτος της Shanghai Fine Art College (Master στο τμήμα Γλυπτικής το 2011), η Yu Ji ζει και εργάζεται στη Σαγκάη. Έχει εκθέσει έργα της σε ατομικές εκθέσεις όπως η "Black Mountain" (Beijing Commune Art Gallery, Πεκίνο, 2016) και η «Dairy of Sulfur Mining – Pataauw" (Mind Set art center, Ταϊπέι, 2016). Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις: «Why not Ask Again?- Maneuvers, Disputations & stories" στην 11η Biennale της Σαγκάης (Power Station of Art Museum, Σαγκάη, 2016), «The Eighth Climate (What Does Art Do?» στην 11η Biennale στο Gwangju (Gwangju, Seoul, 2016), “Mountain Sites: Views of Laoshan" (SIFANG Art Museum, Nanjing, 2016), " Myth/ History II: Shanghai Galaxy" (YUZM, Σαγκάη, 2015) και το "Inside China: Το εσωτερικό του Γίγαντα" (Palais de Tokyo, Παρίσι, 2014, και Χονγκ Κονγκ, 2015). Έχει συν-ιδρύσει το «am Art Space» το 2008, ένα από τα λίγα artist-run spaces μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα στη Σαγκάη.
Thomas Teurlai
Γεννήθηκε στην περιφέρεια του Παρισιού και μετέπειτα στο Βέλγιο, για να ασχοληθεί με τον ακοντισμό. Γλύτωσε ως εκ θαύματος από ένα ατύχημα στην Οστάνδη και αποφάσισε να γραφτεί στην Καλών Τεχνών στις πόλεις Nantes, Nice και τέλος στη Lyon. Εγκαταστάθηκε στη Μασσαλία και γνώρισε μια περίοδο επαγγελματικής αβεβαιότητας. Ως καλλιτέχνη, τον εκπροσωπεί η γκαλερί Loevenbruck, με έδρα το Παρίσι. Το 2017, συν-ίδρυσε το χώρο «Le Wonder/Liebert», ένα artist-run space στo Bagnolet, στο Παρίσι.
Wataru Tominaga
Καλλιτέχνης και designer, ο Wataru Tominaga έζησε στο Ελσίνκι, το Τόκιο και το Λονδίνο. Είναι απόφοιτος του Central Saint Martins College of Art and Design και του Chelsea College of Arts από το 2016 (MA Fine Art, 2016). Την ίδια χρονιά, έλαβε το βραβείο «Premiere Vision» στο 31ο φεστιβάλ μόδας και φωτογραφίας της Villa Noailles που διοργανώνεται στην πόλη Hyeres, στη Γαλλία.
SOUND ARTIST : PEREZ
Από το 2013, ο PEREZ έχει καθιερωθεί ανάμεσα στα νέα ονόματα της γαλλικής σκηνής, αρχικά χάρη στις διθυραμβικές κριτικές για τα EPs και τις συναυλίες του, όπου επιβεβαίωσε την κλίση του προς την ηλεκτρονική ποπ, με μια αναφορά στην κληρονομιά του γαλλικού τραγουδιού.
Στη δισκοθήκη του, θα βρει κανείς από δίσκους του Christophe ή του Alain Bashung μέχρι και των Pulp ή των Suicide, καθώς και παραγωγές από labels όπωςη DFA ή η Kompakt. Ο PEREZ γράφει και συνθέτει τραγούδια στο πληκτρολόγιό του, τα οποία, στη συνέχεια, παράγει μόνος του ή σε συνεργασία με τον συν-παραγωγό του Jean-Louis Pierot (Daho, Bashung), ή τον Pierrick Devin (Cassius, Fortune) που είχαν συνεργαστεί στο προηγούμενο συγκρότημά του, τους Adam Kesher.
Με το ένα πόδι στην ποπ, και το άλλο στο electro, ο PEREZ επέλεξε να μην επιλέγει. Αυτό φαίνεται ήδη από τον τίτλο του πρώτου του άλμπουμ, Saltos (Absolute Management/ Barclay, 2015), αποκαλυπτικό για τις ακροβατικές του ικανότητες, όπως η ασύστολη μείξη γαλλικών και αγγλόφωνων επιρροών, παρελθόντος και παρόντος, mainstream και indie, με έναν τρόπο τόσο μοναδικό, που τα οικειοποιείται όλα, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κομμάτι "Une Autre Fois" (μιξαρισμένο από τον Philippe ZDA, που τον συνεπήρε η μοναδικότητα του κομματιού).
Την άνοιξη του 2017 θα κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ του, ηχογραφημένο στο Βερολίνο, σεσυνεργασία με τον παραγωγό Strip Steve. Σε αυτό, ο PEREZ συνεχίζει να αναπτύσσει την ιδιαίτερη αλχημεία του, συνδυάζοντας αφηγηματικά τραγούδια, την κλίση του για το φανταστικό και τον ηλεκτρικό ήχο των nightclubs.
Ο PEREZ όμως, δεν εκφράζεται μόνο μέσα από τις συνθέσεις του: ολοκληρώνοντας την παραμονή του ως artist in residence στο Palais de Tokyo το 2014, δημιούργησε μια ηχητική εγκατάσταση στον εκθεσιακό χώρο της Villa Noailles στην Hyeres ("L''Hote") και το 2016 την ηχητική δημιουργία "Chambre sonore" για τη μόνιμη συλλογή του Εθνογραφικού Μουσείου της Γενεύης. Παράλληλα, δημιουργεί τη μουσική για τις σκηνογραφίες του σύγχρονου καλλιτέχνη Saadane Afif και επιμελείται συστηματικά την ηχητική επένδυση για τα καλλιτεχνικά δρώμενα του Palais de Tokyo. Το 2016, υποστήριξε της DRAC Ile de France για τη σύνθεση ενός άλμπουμ για τη συλλογή του Fonds Regional d''Art Contemporain (FRAC) (τοπικός φορέας έργων τέχνης της Γαλλίας).
Λίγα λόγια για τον επιμελητή χορογράφων
Αντώνης Φωνιαδάκης
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιεράπετρα τη ςΚρήτης. Ξεκίνησε την εκπαίδευσή του με τη Νίκη Παπαδάκη. Από το 1990 έωςτο 1992 φοίτησε στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ) και πριν την αποφοίτησή του έλαβε την υποτροφία Μαρία Κάλλας, για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Σχολή Ρούντρα-Μπεζάρ της Λωζάννης έως το 1994.
Ως χορευτής έχει συνεργαστεί με το Μπαλέτο Μπεζάρ Λωζάννης (1994/6), υπό τη διεύθυνση του Μωρίς Μπεζάρ, το Μπαλέτο της Όπερας της Λυών (1996-2002), υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Λούκου, το Saburo Teshigawara / Karas Co. (2004), υπό τη διεύθυνση του Σαμπούρο Τεσιγκαουάρα, καθώς και με τη δική του ομάδα χορού Apotosoma.
Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του με τις ομάδες αυτές, ως χορευτής ερμήνευσε χορογραφίες των Μαγκύ Μαρέν, Γίρζι Κύλιαν, Ουίλλιαμ Φόρσαϊθ, Ντομινίκ Μπουαβέν, Νάτσο Ντουάτο, Ματς Εκ, Μωρίς Μπεζάρ, Οχάντ Ναχαρίν, Φρεντερίκ Φλαμάντ, Μπιλ T. Τζόουνς, Ερβέ Ρομπ, Τέρο Σααρίνεν, Λιονέλ Χος, Γιοάχιμ Σλόμερ, Τζων Τζασπέρση, Σαμπούρο Τεσιγκαουάρα.
Ως χορογράφος έχει συνεργαστεί με τους εξής οργανισμούς: Βασιλικό Μπαλέτο Νέας Ζηλανδίας, Ομάδα Χορού Σύδνεϋ, Aterballetto (ΕθνικόΊδρυμα Χορού, Ρέτζο Εμίλια Ιταλίας), Μπαλέτο Λουκέρνης, Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο-Μπαλέτο Λωρραίνης, Ομάδα Χορού Μάρθας Γκράχαμ, Σύγχρονο Μπαλέτο Cedar Lake, Μπαλέτο Γενεύης, Μπαλέτο Όπερας Λυών, Τζαζ Μπαλέτα Μοντρεάλ, Μπαλέτο Βέρνης, Μπαλέτο Εθνικής Όπερας στο Ρήνο, Maggio Danza, Εθνική Ομάδα Χορού Ουαλλίας, Dansgroep Άμστερνταμ, Σύγχρονο Χοροθέατρο Κωνσταντινούπολης, Ανδρική Ένωση Cia Βραζιλίας, Μπαλέτο του Δημοτικού Θεάτρου Σάο Πάολο, Ομάδα Χορού Ελσίνκι Φινλανδίας, Μπαλέτο Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Ομάδα Χορού Μπενζαμέν Μιλπιέ (ΗΠΑ), Μπαλέτο Ουάσινγκτον, Μπαλέτο Μπεζάρ Λωζάννης, Ballet Junior Γενεύης, Hellenic Dance Company, Aνώτατο Εθνικό Ωδείο Μουσικής και Χορού Λυών, Διεθνή Ακαδημία Χορού Κοπεγχάγης.
Έχει χορογραφήσει παραγωγές όπερας όπως Κάστωρ και Πολυδεύκης τουΖαν-Φιλίπ Ραμώ (Θέατρο Ηλυσίων Πεδίων, Παρίσι), Οι Βορεάδες τουΖαν-Φιλίπ Ραμώ (Εθνική Όπερα στο Ρήνο) και Το τραγούδι του δέρματος του Κλάουντιο Αμπροζίνι (GRAME, Εθνικό Κέντρο Μουσικής Δημιουργίας Λυών). Το 2014 συνεργάστηκε ως κινησιολόγος με τον Ντάρεν Αρονόφσκι στην ταινία του, Νώε.
Έλαβε το βραβείο Danza and Danza ως Kαλύτερος χορογράφος του 2012 στην Ιταλία για τη χορογραφία Οι γάμοι στο Maggio Danza (Μουσικός Φλωρεντινός Μάης).
Παράλληλα με την πορεία του ως χορευτής και χορογράφος, παραδίδει σεμινάρια διδάσκονταςτην προσωπική του τεχνική. Τα σεμινάρια έχουν πραγματοποιηθεί σε φορείς και χώρους όπως: Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, Στούντιο χορού DAN.C.CE και Baile de Barrio στην Αθήνα, DOCK11 στο Βερολίνο, Εθνικό Κέντρο Χορού και Ανώτατο Εθνικό Ωδείο Μουσικής και Χορού Λυών, Dansgroep Άμστερνταμ, Στούντιο Χέννυ Γύριενς Άμστερνταμ, Kuopio Dance Festival, Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο Λωρραίνης, Στούντιο Χορού Μάρθας Γκράχαμ, Κέντρο Χορού Μπρόντγουαιη.
Το 2003 δημιούργησε τη δική του ομάδα χορού Apotosoma στη Λυών. Παραγωγές της έχουν παρουσιαστεί σεΓαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, Αγγλία και Αμερική. Έως σήμερα η ομάδα έχει παρουσιάσει επτά παραγωγές: Sensitive Screens Skins Intervals, USE, Rite of Spring, All Things Are Quite Silent, Romeo and Juliet, Wisteria Maiden, Priority.
Από το Σεπτέμβριο του 2016 ο Αντώνης Φωνιαδάκης αναλαμβάνει καθήκοντα Διευθυντή του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Λίγα λόγια για τους χορογράφους
Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Βοηθός Χορογράφου
Η Μαρκέλλα Μανωλιάδη αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης το 2002. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια χορού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με τους David Zambrano, Julien Hamilton, Trisha Brown, Steve Paxton, Wim Vandekeybus κ.α.
Από το 2000, συνεργάζεται με τις εξής ομάδες χορού: Λάθος Κίνηση του Κωνσταντίνου Μίχου, Quasistellar της Αποστολίας Παπαδαμάκη, Amorphy της Τζένης Αργυρίου, Landscape της Ιωάννας Πάραλη, με την Πέρσα Σταματοπούλου, την Αγγελική Στελλάτου, με περιοδείες σε όλη την Ευρώπη.
Από το 2008 συνεργάζεται με την ομάδα χορού Oktana του Κωνσταντίνου Ρήγου και Apostoma του Αντώνη Φωνιαδάκη.
Ως βοηθός χορογράφου, δούλεψε για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2004, στη Λυρική σκηνή και στην παιδική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Διδάσκει στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, και στην Ανώτερη επαγγελματική σχολή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Μέσα από τη συμμετοχή της στην ομάδα Λάθος Κίνηση, διδάσκει και συνεργάζεται με χορευτές με αναπηρίες.
Επίσης, διδάσκει Contact Improvisation και Release Technique στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Από το Σεπτέμβρη του 2016, η Μαρκέλλα Μανωλιάδη δουλεύει στην Εθνική Λυρική Σκηνή ως βοηθός Χορογράφου και βοηθός διευθυντή.
Άρης Παπαδόπουλος
Ο Άρης Παπαδόπουλος σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή Αθηνών-ΕΜΠ (2009) και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, Αθήνα (2012). Έχει χορέψει για τις ομάδες Ελεύθερη Πτώση (2012), Κι Όμως Κινείται (2013-14), την Oμάδα σύγχρονου χορού της Πέρσας Σταματοπούλου (2015), το Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ - Κωνσταντίνος Ρήγος (2012-2017), Apotosoma dance co. - ΑντώνηςΦωνιαδάκης (2015) και τον David Dorfman (2016). Είναι σταθερός συνεργάτης της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση (2013-2017) για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Dancing To Connect για εφήβους, ενώ συμμετέχει ως οδηγητής εργαστηρίων χορού στο πιλοτικό πρόγραμμα Ανοικτά Σχολεία του Δήμου Αθηνών. Το 2016 συνεργάστηκε με τον εικαστικό ΣτέφανοΤσιβόπουλο για τις performances One Too Many και Project Syntagma, βασισμένες σε αρχειακό υλικό φωτογραφιών, ενώ συνεργάστηκε με το Flux Laboratory/Fluxum Foundation για την performance Lagune (ΕΜΣΤ, Αθήνα). Το 2017 ξεκίνησε τη συνεργασία του με τη διεπιστημονική ομάδα Arbonauts για τη νέα τους παραγωγή Between the Dog and the Wolf πουθα παρουσιαστεί στο Λονδίνο το 2018. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις κατασκευές χώρων, την έννοια του τοπίου και του site-specific ως πεδία δράσης του κινούμενου σώματος, ενώ πειραματίζεται με τη δική του χορογραφική δουλειά.
Ιωάννα Τουμπακάρη
Η Ιωάννα Τουμπακάρη αποφοίτησε με άριστα από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης το 2001. Συνέχισε τις σπουδές της στην Αγγλία στο London Contemporary Dance School απ'' όπου απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στο σύγχρονο χορό.
Στην Αθήνα, συμμετείχε στις παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου: Τιτανικός, του ΚωνσταντίνουΡήγου και Βάτραχοι, του Γιάννη Κακλέα.
Χόρεψε στο Χοροθέατρο του Κ.Θ.Β.Ε (Mystify και Ρωμαίος και Ιουλιέτα) σε χορογραφίες του Αντώνη Φωνιαδάκη και συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού του Δήμου Αθηναίων, στο Φεστιβάλ Αθηνών (με τη θεατρική Ομάδα Nova Melancholia) και στοΦεστιβάλ Δημητρίων με την Οκτάνα του Κωνσταντίνου Ρήγου.
Ως χορεύτρια, έχει συνεργαστεί με τον Αντώνη Φωνιαδάκη, με τον Κωνσταντίνο Ρήγο, τηνΈφη Μπίρμπα (Res Ratio Network), τη Mαρκέλα Μανωλιάδη (Fluxum Foundation/Flux Laboratory), τον Κώστα Τσιούκα, την Αποστολία Παπαδαμάκη, το Χάρη Κούσιο, την Άρτεμις Λαμπίρη, την Carol Brown, την ομάδα YELP, Πρόσχημα, ΖΗΤΑ, Landscape, Solipsism, Μετ'Εμποδίων, 58+3 και τη Μαριλένα Πετρίδου σε παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2005 συμμετείχε στο 3ο Ασιατικό-Ευρωπαϊκό Συμπόσιο Χορού που έλαβε χώρα στο Τόκυο εκπροσωπώντας την Ελλάδα.
Κατέχει μαύρη ζώνη, πτυχίο προπονητή Γουσού Κουνγκ-Φου από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, καθώς και χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κινέζικης πάλης (Ιταλία 2016).
Στυλιανός Τσάτσος
Ο Στυλιανός Τσάτσος είναι περφόρμερ και εικαστικός. Σπούδασε στην Αγγλία, στο Dartington College of Arts (Devised Theatre/Site Specific) και αποφοίτησε με άριστα. Συνέχισε τις σπουδές του και αποφοίτησε το 2012 από το Falmouth University of Arts (πρώτο βραβείο, Bachelor of arts in Theatre Performance with Choreographic Practices) και το 2015 από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης.
Απότο 2016, ο Στυλιανός Τσάτσος είναι ενεργό μέλος της ομάδας Sasha Waltz & Guest. Έλαβε μέρος στο έργο Figure Humaine στα εγκαίνια της Elbphilharmonie Hamburg το 2017 και δούλεψε ως φωτογράφος σε έργα της Sasha Waltz (Korper, Sacre, Romeo & Juliet, L''apres-midi d''un faune).
Το 2016, εκτέλεσε σόλο του Gabriel Galindez Cruz στο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού των Καναρίων Νήσων.
Ο Στυλιανός Τσάτσος είναι μέλος του Staatstheater Bremen, του Bayerische Staatsoper, και ως μέλος της Hellenic dance company, το 2015 έλαβε μέρος στο Φεστιβάλ Επιδαύρου σε ρεπερτόρια του Akram Khan (Vertical Road) και του Anton Lachky (No more fairytales). Την ίδια χρονιά, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, έλαβε μέρος στο Priority, αυτοβιογραφικό έργο του Αντώνη Φωνιαδάκη. Κατά την διάρκεια των σπουδών του, επιτέλεσε ρεπερτόρια των Martha Graham, Jukstapoze, Blast Theory και Pascal Rioult. Τα τελευταία χρόνια, παρουσίασε δικές του δημιουργίες : Multiple Choice, 2016 - Kunsthalle Bremen ; Alpha Trio, 2015 - Black Box τις Εθνικής σχολής Χορού ; The Willow Tree Blues, 2012 - Performance Centre of Falmouth university ; Dream Big, 2010 - Dartington College of Arts. Ο Στυλιανός Τσάτσος ζεί μεταξύ Αθήνα και Βερολίνο.
Γιάννης Τσιγκρής
Ο Γιάννης Τσιγκρής αποφοίτησε από την Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το 2012 και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο London Contemporary Dance School του Λονδίνου, το 2014. Ως χορευτής, έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή σε παραγωγές όπερας και μπαλέτου. Στην Αγγλία, με χορογράφους όπως οι Jorge Crecis, Sasha Rubicek, Paolo Mangiola, Eleesha Drennan, Jenni Wren, Joe Moran (UK tour, 2014), και έχει χορέψει έργα του Merce Cunningham στο Barbican Gallery, στην έκθεση Dancing Around Duchamp με επιμελήτρια την Jeannie Steele (2013). Χόρεψε στην παράσταση Άνεμος (2016), σε σκηνοθεσία και χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου για το Εθνικό Θέατρο και συνεργάζεται με την ομάδα Almalibre.co.
Xορογράφησε για τη Σχολή Χορού τηςΕΛΣ (2011-12) και έχει παρουσιάσει τη δουλειά του στο 11ο Φεστιβάλ Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων (2012). Συνεργάστηκε ως resident artist με το Κέντρο Χορού Ακροποδητί στη Σύρο για τη δημιουργία ενός σόλο (2015), χορογράφησε ένα site specific έργο γιατο 7ο Arc for Dance Festival στην Αθήνα και ένα νέο σόλο για τη Σχολή Χορού της ΕΛΣ, όπου διδάσκει σύνθεση και χορογραφία από το 2015. Συμμετείχε ως χορευτής και χορογράφος στο Λαβύρινθο της Κυψέλης, ένα πειραματικό site specific project σε παραγωγή της KUNST-STOFF και του ΝΕΟΝ.
Εργάζεται στην Αθήνα ως χορευτής, χορογράφος και δάσκαλος σύγχρονου χορού και αυτοσχεδιασμού.
Aλέξανδρος Βαρδαξόγλου
Ο Aλέξανδρος Βαρδαξόγλου σπούδασε θέατρο στη Δραματική σχολή Μοντέρνοι Καιροί, χορό στην Κρατική σχολή χορού (ΚΣΟΤ) και μόλις αποφοίτησε από τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην υποκριτική από τη RADA (Royal Academy of Dramatic Art), στο Λονδίνο. Έχει συνεργαστεί ως χορευτής με τον Johannes Wieland, στη Γερμανία, τον Αντώνη Φωνιαδάκη, τους “Κι Όμως Κινείται”, την Αμάλια Μπένετ, τον Κωνσταντίνο Ρήγο, τη Λία Τσολάκη, τη Νατάσσα Μπρουζιώτη και το Χάρη Κούσιο. Στο θέατρο έχει συμμετάσχει στην παράσταση του Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς για το Φεστιβάλ Αθηνών, Λουκρητία Βοργία, και με τη Στέλλα Χριστοδουλοπούλου για την παράσταση Losing games. Έχει επίσης συνεργαστεί με τη χοροθεατρική όμαδα Default Company και το χειμώνα θα συμμετάσχει στην παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου, Άνεμος, στο Εθνικό Θέατρο. Στον κινηματογράφο έχει συνεργαστεί με το Γιώργο Ζώη στην ταινία Interruption (Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Άνδρα Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας), η οποία διαγωνίστηκε στο τμήμα Orrizonti του Φεστιβάλ Βενετίας, και στις ταινίες Η Αφροδίτη στην Αυλή και Βασίλισσα Αντιγόνη του Τηλέμαχου Αλεξίου.
Andi Xhuma
Ο Andi Xhuma σπούδασεστηνΚρατικήσχολήορχηστικήςτέχνης (Κ.Σ.Ο.Τ) στηνΑθήνα.
Ως χορευτής, έχει συνεργαστεί με διάφορους χορογράφους και ομάδες όπως: Κωνσταντίνος Ρήγος-Oktana (2009, 2012), Anton Lachky(2012), Christine Gouzelis & Paul Blackman(2012), CocoonDance company(2013),Dv8 Physical theatre (2014-15) Hannes Langolf & Ermira Goro (2017) κ.α.
Το 2015, σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους με τίτλο Normal Day κερδίζοντας συμμετοχές & βραβεία σε φεστιβάλ στην Ευρώπη, στην Αμερική και στην Αυστραλία.
Χρήστος Ξυραφάκης
Ο Χρήστος Ξυραφάκης αποφοίτησε από την ΚΣΟΤ (Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης) το 2013 και ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση παρακολούθησε το 2015 μεταπτυχιακές σπουδές στη χορογραφία στο SEAD (Salzburg Experimental Academy of Dance).
Αυτήν τη στιγμή εργάζεται ως βοηθός χορογράφου στο πλαίσιο μαθητείας πλάι στο Δημήτρη Παπαϊωάννου, για τη νέα του παραγωγή (Μάιο 2017), ενώ από τον Απρίλιο θα συνεργαστεί με την Κατερίνα Ευαγγελάτου σε παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και Επιδαύρου, για το σατυρικό δράμα Άλκηστις του Ευριπίδη. Επίσης, ο Χρήστος Ξυραφάκης είναι ενεργό μέλος της Hellenic Dance Company (2013) - σε χορογραφίες των Martha Graham, Jukstapoz Co, Pascal Rioult, και ανεξάρτητα με χορογράφους όπως ο Κωνσταντίνος Ρήγος. Στις πιο πρόσφατες εμπειρίες του συγκαταλέγονται οι συνεργασίες με τους Claudio Bernando, για την ομάδα As Palavras (Βρυξέλλες), και Olatz de Andres (Μπιλμπάο). Τέλος, ως χορευτής, το 2014 επιλέχθηκε για να παρακολουθήσει το εντατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα Ex-In πάνω στην τεχνική Flying Low & Passing through, το οποίο διηύθυνε ο David Zambrano. Παράλληλα, ως χορογράφος, έχει καταθέσει τα ακόλουθα έργα: Syn.Thesis (No-Ballet 8th International Choreography Competition Ludwigshafen, 2013), RUTAS (Arc for Dance Festival, 2014), Where am I going (New Faces New Dances Festival, Salzburg, 2015), sth personal (με την υποστήριξη του ΝΕΟΝ, Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης Δ.Δασκαλόπουλου, 2015). Τέλος, ως βοηθός χορογράφου, συμμετείχε στις δημιουργίες των Roberto Olivan και Robert Clark για το SEAD Academy of Dance (Salzburg) και την ομάδα Jukstapoz Co αντίστοιχα.
