Sam Durant, End White Supremacy (2008)
Το Πάρκο Γλυπτικής και Μουσείο deCordova στο Λίνκολν της Μασαχουσέτης, έδωσε το ετήσιο Βραβείο Rappaport στον Sam Durant, τον καλλιτέχνη με έδρα το Λος Άντζελες, του οποίου το πολιτικό έργο έχει αγγίξει το κοινό σε γκαλερί, μουσεία και φουάρ τέχνης. Έργο του καλλιτέχνη είχαμε δει και στην Αθήνα πριν τέσσερα χρόνια, στην 4η Μπιενάλε της Αθήνας "ΑΓΟΡΑ": έναν καθρέφτη καλυμμένο με αντιεξουσιαστικά συνθήματα σε σπρέι και ραγισμένο σε διάφορα σημεία από πεταμένες πέτρες -μια αναφορά στις πορείες διαμαρτυρίας, η οποία έβαζε και το θεατή να αναλογιστεί τη θέση που παίρνει σε αυτήν την κατάσταση, μέσα από την αντανάκλασή του στον καθρέφτη. Στο πλαίσιο του βραβείου, το οποίο αναγνωρίζει έναν καλλιτέχνη που έχει σχέση με τη Νέα Αγγλία, ο Durant, -ο οποίος μεγάλωσε στην περιοχή South Shore κοντά στη Βοστώνη-, θα λάβει 25.000 δολάρια.
Τα ακτιβιστικής λογικής πρότζεκτς του Durant συχνά θίγουν φυλετικές και οικονομικές ανισότητες, με μια αμεσότητα που είναι σπάνια ανάμεσα στους σύγχρονους καλλιτέχνες. Στο έργο του έχει αντλήσει έμπνευση από το κίνημα για τα πολιτικά δικαιωμάτων μέχρι την ιστορία του μοντερνισμού, και σε πολλές περιπτώσεις έχει αναφερθεί στην υπεροχή των λευκών.
Πρόσφατα, έργο του καλλιτέχνη έγινε αντικείμενο έντονων διαμαρτυριών στη Μιννεάπολη: το Scaffold, το οποίο είχε δημιουργηθεί το 2012 στο πλαίσιο της Documenta 13, είναι μία παιδική χαρά που ουσιαστικά μοιάζει με τις κρεμάλες που χρησιμοποιούνταν στις ΗΠΑ από το 1859 έως το 2006 για εκτελέσεις. Με αυτό, ο Durant ήθελε να κάνει μνεία στους 38 Ινδιάνους της Ντακότα που κρεμάστηκαν το 1862, 80 μίλια νότια της Μιννεάπολης, στη μεγαλύτερη μαζική εκτέλεση στην αμερικανική ιστορία. Όταν εκτέθηκε, όμως, στον ανακανισμένο κήπο γλυπτικής του Walker Art Center, απόγονοι της φυλής θεώρησαν ότι οι σκάλες που έχουν προστεθεί στην κρεμάλα για να μπορέσει ο κόσμος να διαδράσει με το έργο και τα παιδιά να παίξουν, μειώνουν τη σοβαρότητα του γεγονότος και αποτελούν ακόμη μία πράξη καταπάτησης της ιστορίας των προγόνων τους. Σε μια πολιτεία που μόλις πριν δύο χρόνια αποφάσισε να αλλάξει τα βιβλία της ιστορίας στα σχολεία, έτσι ώστε να είναι πιο δίκαιη απέναντι στους Ινδιάνους της Ντακότα και τη βία που έχουν υποστεί, δεν είναι απορίας άξιο ότι οι ιθαγενείς αντέδρασαν κατ'' αυτόν τον τρόπο. Γι'' αυτό, ο καλλιτέχνης ζήτησε συγνώμη για οποιαδήποτε παρεξήγηση και ταραχή προκάλεσε, ενώ το μουσείο αποφάσισε, ύστερα από συνεννόηση με τη φυλή, το έργο να αποσυναρμολογηθεί και να καούν τα μέρη του σε έναν κοντινό ιερό τόπο ως φόρο τιμής. Έστω κι έτσι, βέβαια, κατάφερε να ρίξει φως σε μία σκοτεινή σελίδα της αμερικανικής ιστορίας.
Για κάτι τέτοια, η ανακοίνωση του Βραβείου Rappaport για την επιλογή του Durant έδωσε έμφαση στους τρόπους με τους οποίους ο καλλιτέχνης στο έργο του συνδέει το παρελθόν με το παρόν, χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα και διαφορετικά κομμάτια της ιστορίας.
Σε μια δήλωση, ο John Ravenal, εκτελεστικός διευθυντής του Μουσείου deCordova, είπε: «Ο [Durant] έχει μια εντυπωσιακή λίστα διεθνών και ατομικών εκθέσεων και ένα σημαντικό ιστορικό αναφορών από ακαδημαϊκούς και κριτικούς. Η προσεκτική και έγκαιρη εξερεύνησή του της κοινωνικής δικαιοσύνης και των πολιτικών δικαιωμάτων ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τη δέσμευση του Ιδρύματος Rappaport για μια καλύτερη κοινωνία, υποστηρίζοντας την ηγετικότητα στη δημόσια πολιτική, την ιατρική και τις τέχνες».
Πηγή: artnews.com
