Στην Ισπανία, όταν εμφανίστηκαν οι PODEMOS και απειλούσαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο νέος επικεφαλής του Pedro Sanchez, αρνήθηκε τη συμμετοχή σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, συγκρούστηκε με το κομματικό κατεστημένο και με σύνθημα «εμπρός να ανακαταλάβουμε τον χώρο μας» οδήγησε τους PODEMOS στο περιθώριο, ξανάγινε κυρίαρχη δύναμη το Σοσιαλιστικό κόμμα, που ούτε σύμβολα, ούτε όνομα άλλαξε και σήμερα ο Pedro Sanchez είναι Πρωθυπουργός.
Σήμερα με ένα ΚΙΝΑΛ του 8%, όσοι αναζητούν κυβερνητικούς ρόλους και συμμαχίες, στην ουσία είναι ηττοπαθείς και αποδέχονται ότι ο ρόλος του ΚΙΝΑΛ είναι συμπληρωματικός, περιθωριακός.
Αυτός ο ρόλος και η θέση, μπορεί να γίνονται δεκτά στο ΚΙΝΑΛ, δεν γίνονται όμως δεκτά για το ΠΑΣΟΚ που πάντα ήταν και είναι έτοιμο αν οι εθνικές ανάγκες το απαιτούν, να αναλάβει τις ευθύνες του.
Με βάση τα σημερινά πραγματικά δεδομένα, κάθε συζήτηση για κυβερνητικές συμμετοχές στο ΚΙΝΑΛ ως προτεραιότητα, είναι άκαιρη. Το σύνθημα και η προτεραιότητα που πρέπει να κυριαρχήσουν σήμερα, είναι η ανακατάληψη του ιστορικού του χώρου, που τον αμφισβητεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η ανακατάληψη θα καθορίσει και τους όρους οποιασδήποτε σχέσης με κυβερνητικές προοπτικές.
Με βάση τα δεδομένα που ανέφερα, θα πρέπει να κριθεί, του ποιος πρέπει να εκλεγεί επικεφαλής στις 5 η 12 Δεκέμβρη.
Εκείνο που πραγματικά κρίνεται είναι το ποιος θα είναι επικεφαλής του χώρου, αλλά και με ποιο σχήμα θα κατέβουν στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν σε λιγότερο από δυο χρόνια.
Κρίνεται το εάν το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ θα βγει από το περιθώριο που σήμερα έχει τεθεί, θα ανασυγκροτηθεί οργανωτικά, πολιτικά και θα συνεχίσει την ιστορική του πορεία ανανεωμένο, δυνατό, ή θα τεθεί οριστικά στην άκρη και θα βάλει τίτλους τέλους, αφήνοντας μόνο αναμνήσεις και επετείους, ή θα αρχίσουν πάλι το γαϊτανάκι με συνεχείς αλλαγές τίτλων, συμβόλων (κοινώς βαφτίσια), τους περαστικούς πολιτευτές που είδαν φως και μπήκαν, τις διασπάσεις, τις ομάδες, τους αδιέξοδους πειραματισμούς για καινούριο κόμμα της Κεντροαριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας, της Σοσιαλιστικής Αριστεράς.
Κρίνεται επίσης, ποιος μπορεί να σταθεροποιήσει, να ενισχύσει τον χώρο μας και να τον ωθήσει σε πρώτη φάση στην θέση της σοβαρής δυναμικής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θέτοντας στην άκρη τον αλλοπρόσαλλο, τον συνεχώς συμπεριφερόμενο ουσιαστικά ως περιθωριακή ομάδα ΣΥΡΙΖΑ, που αφήνει σχεδόν όλο το πολιτικό γήπεδο στην Νέα Δημοκρατία.
Κρίνεται επίσης, το ποιος θα ανταποκριθεί με αποδεδειγμένες ικανότητες, ως επικεφαλής του πολιτικού χώρου της κεντροαριστεράς, αυτός που επικοινωνεί με την κοινωνία και όχι μόνο με τους μηχανισμούς, για να μη βρεθούμε σε δυο χρόνια και πάλι ηττημένοι, να μη βρεθούμε σε κρίση, αναζητώντας νέα σχήματα και νέους επικεφαλής.
Σήμερα οι δυνάμεις του ισχυρού ΠΑΣΟΚ, οι τέως ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, στις εκλογές του 2019 βρίσκονται σε διάφορα κόμματα ή και απέχουν. Κάποιοι έχουν παραμείνει στο ΚΙΝΑΛ, άλλοι προτίμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι τη Νέα Δημοκρατία και ένα μεγάλο μέρος στην έχει αποστασιοποιηθεί.
Όποιος εκλεγεί επικεφαλής, πρέπει να έχει δυνατότητες διαύλου επικοινωνίας με τις δυνάμεις που έχουν αποστασιοποιηθεί ή έχουν πάει σε άλλους χώρους.
Στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική και με απλή λογική, με την συγκρουσιακή συμπεριφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, η επαναφορά ψηφοφόρων από τους δυο αυτούς χώρους δεν είναι εύκολη για τους ίδιους, αλλά και για διαφορετικούς λόγους, σε κάθε περίπτωση, η κύρια προσπάθεια πρέπει να γίνει προς τους αποστασιοποιημένους τέως ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ,που υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο.
Με βάση αυτή τη συλλογιστική, ποιος από τους υποψήφιους μπορεί να απευθυνθεί σε αυτό το σύνολο, στους αποστασιοποιημένους, να πείσει ξανά πολίτες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία, ή έστω να στεγανοποιήσει νέες διαρροές προς αυτούς τους δυο χώρους;
Με τα κριτήρια που προανέφερα, με βάση το πολιτικό παρελθόν και παρόν των επτά υποψήφιων, το πολιτικό ερώτημα που μπαίνει είναι σαφές, «με ποιον υποψήφιο και με ποιο σχήμα οι προοπτικές είναι ευνοϊκότερες»;
Μπορεί να ανταποκριθεί ο Χάρης Καστανίδης; μπορεί να ανταποκριθεί ο Παύλος Χρηστίδης; μπορεί να ανταποκριθεί ο Γιώργος Παπανδρέου που ακόμη δεν έχουν ξεκαθαρίσει με ποιο σχήμα, με ποιο κόμμα θα κατέβουν στις επόμενες εκλογές;
Με βάση λοιπόν τα λογικά κριτήρια που έθεσα, εκτιμώ ότι τα θετικά χαρακτηριστικά τα συγκεντρώνει η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου, αυτό συνδυάζεται και με τη δέσμευσή του, ότι το εκλογικό σχήμα των ερχομένων εκλογών, θα είναι σχήμα με την παρουσία, όνομα, σύμβολα, πρόγραμμα, πολιτική, στρατηγική ΠΑΣΟΚ, καθαρή γραμμή, καθαρές κουβέντες.
*Η Βασιλική Σουλαδάκη είναι Διεθνολόγος.
