Με τις απαγορεύσεις να μην εφαρμόζονται και τα μέτρα περιορισμού να οδηγούνται σε απαξία μέσα από τη στάση μιας μερίδας των πολιτών που όμως δύναται να λειτουργήσουν ως ξενιστές μιας ανεξέλεγκτης διασποράς το ερώτημα που τίθεται αφορά πλέον στο μοντέλο που έχει επιλεγεί και εισηγείται η επιτροπή των λοιμωξιολόγων.
Η παραδοξότητα που εμφανίζεται σε μια σειρά προτάσεων οδηγεί στην αντίθετη πορεία και παρά το γεγονός πως οι ειδικοί οφείλουν να εκτιμούν τα στοιχεία που διαθέτουν ανά πάσα στιγμή η κοινωνία δείχνει να μη διαθέτει αντοχές και να μην επιδιώκει να κατανοήσει την αναγκαιότητα αλλαγών της τελευταίας στιγμή. Η κόπωση κάνει την εμφάνισή της και οδηγεί σε νέα δεδομένα.
Η κυβέρνηση οφείλει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις προτάσεις των ειδικών. Έχει κληθεί να διαχειρισθεί μια πρωτόγνωρη σε παγκόσμια επίπεδο κατάσταση για την οποία όπως όλοι αναφέρουν δεν υπάρχει κανένα «εγχειρίδιο» αντιμετώπισης. Τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα και εφαρμόζονται τουλάχιστον στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν να μην έχουν τα θεμιτά αποτελέσματα, αν και υπολογίζεται πως αυτό που απαιτείται για το επόμενο διάστημα μέχρι και την περίοδο μετά το Πάσχα είναι να αποφευχθεί η περαιτέρω πίεση στο σύστημα Δημόσιας υγείας.
Μόνο που αποφάσεις όπως αυτές που αφορούν στο λιανεμπόριο που ελήφθησαν την Παρασκευή για 3 περιφέρειες της χώρας ή άλλες που συνδέονται για παράδειγμα με την απαγόρευση του ψαρέματος (είχε προηγηθεί και αυτή του κυνηγιού έως την λήξη της περιόδου που πέρασε) οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα. Πολύ δε περισσότερο όταν παρατηρείται και μια τάση της αντιπολίτευσης και ειδικά της αξιωματικής να επενδύει στην κόπωση και την αντίδραση των πολιτών με στόχο την μετατροπή της σε οργή και αγανάκτηση.
Διότι αλλιώς καθίσταται αδύνατον να εξηγηθούν οι λόγοι για τους οποίους παρατηρείται μια διαρκής υπονόμευση με ταυτόχρονη υποδαύλιση κινητοποιήσεων και άλλων εκδηλώσεων συγχρωτισμού που είτε αφορούν την «ανάγκη» των νέων να βρεθούν σε πάρκα και πλατείες είτε ακόμη και τις καταλήψεις που εξελίσσονται όπως αυτή η νέα στο φυσικό του ΑΠΘ, σε ολονύχτιο πάρτι εκατοντάδων «προσκεκλημένων» των καταληψιών...
Ουδείς αμφιβάλλει ότι το έργο της Επιτροπής είναι δύσκολο καθώς και ότι προχώρησε σε επώδυνες εισηγήσεις. Ωστόσο υπάρχουν εύλογες απορίες αναφορικά με τις εισηγήσεις, όπως και με τα πρόσφατα μέτρα. Τα παράδοξα και οι αντιφάσεις δεν λείπουν, κάτι που εντείνει τη σύγχυση και τη δυσαρέσκεια. Και δεν είναι τυχαίο ότι πλέον οι συνεδριάσεις της επιτροπής που μετρά πάνω από 30 ειδικούς καθίστανται πολύωρες λόγω αντιθέσεων ως προς τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ή και να αρθούν.
Και ναι μεν ομόφωνες αποφάσεις είναι αδύνατο να ληφθούν ειδικά σε πολυμελή όργανα όπως αυτό όμως το αποτέλεσμα των εισηγήσεων δείχνει να απέχει από την εξελικτική πορεία της πανδημίας και την ανάγκη διαχείρισής της με βάσει και τα νέα όπως που έχουν μπει στο οπλοστάσιο του κράτους. Δηλαδή τα εμβόλια και τα τεστ, που από την εβδομάδα αυτή δύναται να λάβουν μαζικότερη μορφή και άρα πιο άμεση παρακολούθηση μέσα από τη χρήση της λεγόμενης ιχνηλάτησης και απομόνωσης των περιστατικών.
Την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση έχοντας στα χέρια της εισηγήσεις που αναφέρουν πως αυτό που προέχει στην παρούσα φάση είναι η ισοπέδωση της επιδημιολογικής καμπύλης της πανδημίας και η έναρξη μιας έστω και μικρής καθοδικής πορείας, βρίσκεται στο δίλημμα που δεν συνδέεται με την επιλογή της υγείας ή της οικονομίας, αλλά της διατήρησης μιας κοινωνικής συνοχής προκειμένου να καταστεί εφικτή η έξοδος στο ξέφωτο και η αλλαγή σελίδας.
Η απαξία των μέτρων όπως τείνει να διαμορφωθεί ως φαινόμενο προβληματίζει. Το άνοιγμα μιας βαλβίδας αποσυμπίεσης αποτέλεσε ένα πρώτο μέτρο και μια δύσκολη απόφαση εν μέσω της έξαρσης. Η εμπιστοσύνη στην ατομική ευθύνη αποτελεί επίσης μια δύσκολη εξίσωση όπως φάνηκε και από τα περιστατικά στη Θεσσαλονίκη την Πάτρα και την Αττική το Σάββατο το βράδυ. Διαπιστώνει όμως ότι η συνέχιση των περιορισμών τείνει να λάβει ανάλογη πορεία με τις αναφορές που γίνονται και από στελέχη και από ειδικούς αλλά και απά τα ΜΜΕ στις «δύο επόμενες δύσκολες εβδομάδες» που διαρκούν πλέον αρκετούς μήνες.
Ο γόρδιος αυτός δεσμός δεν λύνεται με το να κοπεί. Χρίζει παρεμβάσεων και ενός σχεδιασμού με όλα τα ρίσκα που αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει όταν πρόκειται για έναν άγνωστο εχθρό με τον οποίο σημειωτέον βρίσκεται σε πόλεμο όλη η ανθρωπότητα. Αν κάποιος στρέψει το βλέμμα του στην Ευρώπη θα διαπιστώσει πως και εκεί τα μέτρα που εφαρμόζονται ταλανίζουν πολίτες και πολιτικούς ενώ η κοινωνική κόπωση λαμβάνει εξίσου διαστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση όμως απαιτούνται λύσεις ίσως και ανασχεδιασμοί ειδικά όσο τα παράδοξα και οι αντιφάσεις καταγράφονται οδηγώντας σε ορισμένες περιπτώσεις και στο αντίθετο αποτέλεσμα όπως οι εικόνες συνωστισμού σε εξωτερικούς χώρους και συγχρωτισμού σε εσωτερικούς που θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Για παράδειγμα:
Λιανεμπόριο
Το λιανεμπόριο παρέμενε κλειστό για μήνες. Τα τελευταία 24ωρα υπάρχει έντονη αντίδραση των εμπόρων στη Θεσσαλονίκη, την Αχαϊα και την Κοζάνη, αφού τα καταστήματά τους θα παραμείνουν κλειστά λόγω του επιδημιολογικού φορτίου. Ωστόσο, μια εύλογη ερώτηση είναι γιατί οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες να μην μπορούν να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους, με υποχρεωτική τη χρήση μάσκας στα μαγαζιά και με περιορισμό πελατών/ανά τετραγωνικών έτσι κι αλλιώς, όταν οι πλατείες είναι κατάμεστες από κόσμο ειδικά τα Σαββατοκύριακα;
Διαδημοτικές μόνο το Σαββατοκύριακο
Το σκεπτικό της Επιτροπής για τις διαδημοτικές μετακινήσεις το Σαββατοκύριακο, για άσκηση κι αναψυχή, ήταν η ψυχολογική αποσυμπίεση του κόσμου. Τα Σαββατοκύριακα, όμως, όπως άλλωστε και αυτό, οι διαδημοτικές μετακινήσεις προκαλούν συνωστισμούς σε παραλίες, βουνά, πάρκα. Το ερώτημα είναι αν οι διαδημοτικές μετακινήσεις και τις καθημερινές θα προκαλούσε αποσυμφόρηση τα Σαββατοκύριακα, με διαμοιρασμό και τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας, άρα και μικρότερο συνωστισμό. Ο «εγκλωβισμός» στους δήμους προκαλεί και συνωστισμούς στα ίδια μέρη συναθροίσεων (πλατείες, πάρκα κ.α.)
Ψάρεμα
Αλήθεια, ποιον μπορεί να ενοχλεί το… ψάρεμα; Ένα χόμπι που είναι παραδοσιακά… μοναξιάς, κυρίως όταν γίνεται από την στεριά. Ωστόσο, το να επιτρέπεται το ψάρεμα μόνο σε όσους ερασιτέχνες ψαράδες διαμένουν σε παραθαλάσσιες περιοχές, αποστερεί το δικαίωμα σε όλο τον υπόλοιπο πληθυσμό να κάνει κάτι που, αυτονόητα, δεν προκαλεί συνωστισμό.
Νυχτερινή απαγόρευση
Η μέρα μεγάλωσε πλέον και οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν πως η απαγόρευση κυκλοφορίας είτε δεν τηρείται (βλ. κορονοπάρτι, πορείες), είτε δεν τιμωρείται, είτε «προκαλεί» συναθροίσεις στα σπίτια, με συνέπεια να νοσούν ολόκληρες οικογένειες. Το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας είτε από τις 6 μ.μ., είτε από τις 9 μ.μ. δεν έχει επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ωστόσο μια εισήγηση των εμπειρογνωμώνων για απαγόρευση μετά π.χ. τη 1 π.μ. μοιάζει μάλλον απίθανη σ’ αυτό το τάιμινγκ.
Το… κομμωτήριο και οι δυο κωδικοί
Γιατί να επιτρέπεται ένας πολίτης να επισκεφθεί άλλον δήμο για να κουρευτεί ή για να περιποιηθεί τα νύχια του κι όχι για να ψωνίσει π.χ. ένα ρούχο ή παπούτσια; Μάλιστα, όταν το πιθανότερο είναι να έρθει σε μικρότερη απόσταση από τον υπάλληλο του καταστήματος, συγκριτικά με τον κομμωτή ή την κομμώτρια;
Τα ψώνια με δυο κωδικούς
Παράλληλα, επιτρέπονται τα ψώνια σε άλλους δήμους με την χρήση του 13032 αλλά δεν επιτρέπονται τα ψώνια σε σούπερ μάρκετ σε άλλο δήμο με τον κωδικό 2 στο 13033. Αν, δηλαδή, θέλει κάποιος με μια έξοδο να ψωνίσει σε σούπερ μάρκετ κι ένα κατάστημα λιανικής, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσει και τους δυο κωδικούς, διαφορετικά κινδυνεύει με πρόστιμο, εφόσον επισκεφθεί σούπερ μάρκετ άλλου δήμου.
