Ο πολιτικός κόσμος αποχαιρετά τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, ο οποίος έχασε σήμερα τη ζωή του σε ηλικία 73 ετών, μετά από νοσηλεία στο νοσοκομείο.
Αλ. Τσίπρας: Από το Θίασο μέχρι τη Βουλιαγμένη μας συντρόφευσε πράγματι στα «καλύτερά μας χρόνια»
"Ο Λουκιανός μας άφησε, αλλά το έργο του θα μας συντροφεύει για πάντα. Σαν αγιόκλημα και γιασεμί τις καλοκαιρινές νύχτες με φεγγάρι", αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας σε δήλωση του για τον θάνατο του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Ο πρωθυπουργός, επεσήμανε ότι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης υπήρξε "σε όλη του τη ζωή ονειροπόλος και μαχητής. Πάντα πρωτοπόρος στην τέχνη και στους αγώνες". "Από το Θίασο μέχρι τη Βουλιαγμένη μας συντρόφευσε πράγματι στα «καλύτερά μας χρόνια»", συμπλήρωσε.
"Στην Άννα, στις δυο του κόρες, στην εγγονή του, σε όλους τους δικούς του ανθρώπους, εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια", καταλήγει στην δήλωσή του ο πρωθυπουργός.
Λυδία Κονιόρδου: Ο Λουκιανός ήταν ένα σημείο αναφοράς στην πολιτιστική μας ζωή
«Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ήταν ένας τραγουδοποιός με όλη τη σημασία της λέξης. Ένας ταλαντούχος συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής, με κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες που αποτυπώνονταν στα τραγούδια του, στις συνεργασίες του και στους τρόπους που διάλεγε για να συναντήσει το κοινό του», αναφέρει, σε ανακοίνωσή της, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λυδία Κονιόρδου.
«Ποιος δεν θυμάται τα "Μικροαστικά" του ''73, τα "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας" του ''75, το "Κι εσύ χτενίζεσαι" με το Ελεύθερο Θέατρο, τα δέκα χρόνια με την Ελεύθερη σκηνή, την παρουσία του στο Θεσσαλικό Θέατρο της αγαπημένης του Άννας Βαγενά, τη συνεργασία του με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον Παντελή Βούλγαρη, ή τον Βασίλη Αλεξάκη, αλλά και το θρυλικό πάρτι στη Βουλιαγμένη το 1983 που κατέβασε 70.000 κόσμο στην παραλία ή και το πρώτο ελληνικό λαϊκό μιούζικαλ που έστησε στο θέατρο Λυκαβηττού το 1993 με το "Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά"», σημειώνει η υπουργός Πολιτισμού.
«Ο Λουκιανός κοίταζε κατάματα το παρόν από τότε, μέσα στη δικτατορία, που συνεργαζόταν με τον Γιάννη Νεγρεπόντη και τον Μποστ, μέχρι τον Ιούλιο του 2015, που σχολίαζε τη στάση των Ευρωπαίων πολιτικών απέναντι στην Ελλάδα αλλά και την προπαγάνδα των κυρίαρχων ΜΜΕ. Ο Λουκιανός ήταν όμως και η νοσταλγία. Η νοσταλγία για άλλες αξίες και για την ουσία των πραγμάτων, και μέσα από αυτήν (μέσα από τα παλιά Σινεμά, τα 50ς, τον Μικρό Ήρωα) έκανε παράλληλα και την κριτική του στην κοινωνία της κατανάλωσης. Ήταν συνειδητά ο "φτωχός και μόνος καουμπόη" του ελληνικού τραγουδιού, που δεν θέλησε να γίνει -και δεν έγινε- κομμάτι του συστήματος και κράτησε αποστάσεις από τη βιομηχανία του τραγουδιού», τονίζει η κ. Κονιόρδου.
«"Μιλούσε" -και ήταν αγαπητός- στο ροκ κοινό, αλλά και στους πιστούς του αυθεντικού λαϊκού τραγουδιού. Ήταν, όμως, και ο ατμοσφαιρικός συνθέτης του "Μedia Luz" και του "Θίασου". Ο λάτρης των μουσικών χρωμάτων, της Νέας Ορλεάνης, του "δρόμου", της περιπλάνησης. Και στα τραγούδια του μπορούσαν να συγκατοικούν ο Φελίνι και ο Μπόγκαρτ, ο Σαββόπουλος και ο Τσιτσάνης, ο Βέγγος και ο Σεφέρης, οι παιδικοί ήρωες και οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Ο Λουκιανός ήταν ένα σημείο αναφοράς στην πολιτιστική μας ζωή που ένωνε διαφορετικές "φυλές", τάσεις, ηλικίες. Καταγόταν από αριστερή οικογένεια και ο γιατρός πατέρας του το είχε πληρώσει ακριβά. Το 2014, σε μια συνέντευξή του δήλωνε: "Εγώ έχω συναισθηματική σχέση με τρία πράγματα στη ζωή μου: Τον Ολυμπιακό, παρ'' όλο που γεννήθηκα σε γειτονιά Παναθηναϊκών, τη τζαζ, παρ'' όλο που δεν είμαι βαθύς γνώστης και την Αριστερά". Θα ήθελα να εκφράσω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στη γυναίκα του, Άννα Βαγενά, στις κόρες του, Γιασεμή και Μαρία και στους οικείους του», καταλήγει η υπουργός Πολιτισμού.
Κ. Μητσοτάκης: Καλό παράδεισο Λουκιανέ
Με ανάρτησή του στο facebook ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, αποχαιρετά τον τραγουδοποιό αναφέροντας:
«Σαν καλλιτέχνης σημάδεψε με τα τραγούδια του μια ολόκληρη εποχή.
Σαν άνθρωπος θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας για τη ζεστασιά, το χαμόγελο και το μοναδικό του χιούμορ.
Καλό παράδεισο Λουκιανέ».
Στ. Θεοδωράκης: Ο Λουκιανός χαμογελούσε όταν ο ήλιος έδυε
«Ο Λουκιανός χαμογελούσε όταν ο ήλιος έδυε. Έτσι θέλω να τον φαντάζομαι και αυτό το τελευταίο ξημέρωμα. Ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ με την κιθάρα του για όπλο. Να μας κλείνει το μάτι», αναφέρει ο Σταύρος Θεοδωράκης σε ανάρτησή του στο faceboook σχολιάζοντας τον θάνατου του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Η ανάρτηση του επικεφαλής του Ποταμιού έχει ως εξής:
Ο Λουκιανός ήταν ο τραγουδιστής μιας νέας χαράς. Και μιας νέας πατρίδας. Σλίπινγκ μπαγκ, αμφισβήτηση, καρπούζι, θάλασσα, ήλιος, χειραφέτηση, χρώματα… Όλα, βουτηγμένα στους στίχους και τις μουσικές του. Οι μοναχικοί καουμπόηδες των πόλεων γίναμε ξαφνικά εραστές της χώρας μας. Ένας πατριωτισμός γήινος, λιτός, χωρίς φιοριτούρες.Η Βουλιαγμένη και οι Λυκαβηττοί του ήταν τα δικά μας Γούντστοκ. Ήθελε πάντα να κάνει ένα πάρτι... Με τον Φελίνι, τους Μπητλς, τον Σαρλό, τον Καντίνσκι, τον Μπόρχες, τον Σινάτρα, ένα μπουκάλι ρούμι, τον Σεγκόβια, τον Πικάσο, τον Ντίσνεϊ, τον Μπρελ, τον Πρίσλει, τον Μπόγκαρτ, τον Βάιλ, τον Μπρεχτ, τον Σαββόπουλο, τον Λέστερ, τον Τζέρεμι, τον Τριφό, τον Τζιν Κέλι, τον Σκοτ Τζόπλιν, τον Ζορό, τον Μακλάρεν, τον Σάτσμο, τον Μπένι Γκούντμαν, τον Ρομπέν των Δασών, τον Σεφέρη, τον Ρώτα, τον Μικέλη, τον Ντασέν, τον Ντίλινγκερ, τον Βέγγο, τον Γκέρσουιν, τον Μπραμς, τον Άμποτ και τον Κοστέλο, τον Τσιτσάνη, τον Μπαχ κι άλλο ένα μπουκάλι ρούμι.
Ξημερώναμε με τη βεβαιότητα ότι το πάρτι δεν θα τελειώσει ποτέ. Ότι θα το ξαναστήσουμε στην επόμενη πανσέληνο.
Πού την έκρυβε τόση δύναμη ο Λουκιανός; Που τον θυμάμαι πάντα λιγομίλητο και με χαμηλωμένο το βλέμμα.
Τα τραγούδια του μας απελευθέρωσαν. Να οφειλόταν στην αμεσότητά τους; Στη μαγεία της απλότητας των στίχων του; Στη μουσική του που αναπαραγόταν αδέξια στις παρέες μας;
Ο Λουκιανός χαμογελούσε όταν ο ήλιος έδυε. Έτσι θέλω να τον φαντάζομαι και αυτό το τελευταίο ξημέρωμα. Ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ με την κιθάρα του για όπλο. Να μας κλείνει το μάτι. Όπως τότε, στη Νέα Ορλεάνη, που πάνω στο γνωστό επικήδειο εμβατήριο, έγραψε:
«Αυτά που κάναμε εμείς τόσα χρόνια /
τα προσπαθούνε στις μέρες μας πολλοί /
αυτό που λείπει απ΄αυτά τα κωθώνια /
είναι το αίμα και τους λείπει και η ψυχή».
Στην Άννα, στην Γιασεμή, την Μαρία και τους φίλους του τα βαθιά μου συλλυπητήρια.
Συλλυπητήρια του ΚΚΕ για τον θάνατο του Λ. Κηλαηδόνη
«Η απώλεια του Λουκιανού Κηλαηδόνη αφήνει κενό στη μουσική, όπως, επίσης, στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην σύζυγό του Άννα Βαγενά, τις δύο του κόρες και σε όλους τους δικούς του ανθρώπους», αναφέρει, σε ανακοίνωσή του, το ΚΚΕ.
Β. Λεβέντης: Δυσαναπλήρωτο κενό ο πρόωρος χαμός του
Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων εκφράζει τη βαθιά του λύπη στην οικογένεια του, για τον πρόωρο θάνατο του αξιόλογου καλλιτέχνη Λουκιανού Κηλαηδόνη και τονίζει το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει, η απώλεια του στον καλλιτεχνικό χώρο.
ΑΝΕΛ: Ένας σπουδαίος τραγουδοποιός
«Ένας σπουδαίος τραγουδοποιός, από τους σημαντικότερους της γενιάς του, που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στα μουσικά πράγματα της χώρας, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, έχασε τελικά τη μάχη που έδινε για τη ζωή, την οποία τόσο υπέροχα ύμνησε με τις μουσικές και τα τραγούδια του. Ο "φτωχός και μόνος καουμπόι" που έγραψε τα "Μικροαστικά", τα οποία έγιναν σημείο αναφοράς για μία ολόκληρη γενιά σε άλλες δύσκολες εποχές, που έγραψε "τραγούδια για κακά παιδιά", που συνιστούσε "ψυχραιμία παιδιά", έκανε τη μοιραία "χαμηλή πτήση" του, προκαλώντας μας μεγάλη, ανείπωτη θλίψη». Αυτό δήλωσε η εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Μανταλένα παπαδοπούλου για την απώλεια του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
«Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης θα μείνει στη μνήμη και στις καρδιές όλων εκείνων που τον αγάπησαν και τον λάτρεψαν για τα πολύ όμορφα τραγούδια του», πρόσθεσε η κ. Παπαδοπούλου και κατέληξε: «Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στη σύζυγό του, Άννα Βαγενά και την οικογένειά του».
ΣΥΡΙΖΑ: Tα τραγούδια του Λουκιανού θα μας συντροφεύουν πάντοτε
"Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο «φτωχός και μόνος καουμπόι» του ελληνικού τραγουδιού, έφυγε σήμερα το πρωί αφήνοντας πίσω του μουσικές και τραγούδια που μεγάλωσαν μια ολόκληρη γενιά και συνεχίζουν να συντροφεύουν πολλές ακόμη", αναφέρει το τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, για τον θάνατο του αγαπημένου τραγουδοποιού και συνθέτη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το Τμήμα Πολιτισμού του κόμματος, συμμετέχουν στο πένθος για τον χαμό αυτού του "σπουδαίου καλλιτέχνη, του ευγενικού και τρυφερού ανθρώπου που υπήρξε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης" και εκφράζουν τα βαθιά τους συλλυπητήρια στη σύζυγό του Άννα Βαγενά, τις κόρες του και τους οικείους του.
"Ο Λουκιανός της Βουλιαγμένης, του Λυκαβηττού, των θερινών σινεμά, της Φωκίωνος Νέγρη, των κακών παιδιών, του Μικρού ήρωα, δεν είναι πια μαζί μας", αναφέρει και τονίζει πως "τα τραγούδια του όμως, θα μας συντροφεύουν πάντα στη νοσταλγία της νεότητας, στις γιορτές της συντροφικότητας".
Το Τμήμα Πολιτισμού επισημαίνει τους βασικότερους σταθμούς στην πορεία του Λουκιανού Κηλαηδόνη:
Γεννημένος το 1943 στην Κυψέλη, ο Λουκιανός εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία στις αρχές της δεκαετίας του '70 με τη μουσική και τα τραγούδια της θεατρικής παράστασης της Κωστούλας Μητροπούλου «Η πόλη μας». Από τότε θα ξεκινήσει μια καλλιτεχνική πορεία ως τραγουδοποιός, άλλοτε σε στίχους δικούς του και άλλοτε με σπουδαίους συνεργάτες (Ν. Γκάτσος, Γ. Νεγρεπόντης). Θα γράψει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο (συνεργάζεται για 10 χρόνια με το Ελεύθερο Θέατρο - Ελεύθερη Σκηνή και αργότερα με το Θεσσαλικό, γράφει μουσική για τους «Κυνηγούς» και τον «Θίασο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, για τον «Ελευθέριο Βενιζέλο» του Παντελή Βούλγαρη, για τους «Αθηναίους» του Βασίλη Αλεξάκη), ακόμη και μουσική για μια υποθετική ταινία νουάρ, το «Media luz».
Παιδί της πόλης και εκπρόσωπος μιας γενιάς που έζησε την ερωτική απελευθέρωση, που αντιστάθηκε κατά την διάρκεια της δικτατορίας και γιόρτασε τη μεταπολίτευση, ο Λουκιανός θα μένει πάντα στη μνήμη μας για τις μεγάλες συναυλίες του, με πρώτο το περίφημο «Πάρτι στη Βουλιαγμένη» του 1983, που δίκαια χαρακτηρίστηκε το «ελληνικό Γούντστοκ».
Πρωτοπόρος για την εποχή του, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης φέρνει μια εντελώς νέα αντίληψη για τις συναυλίες, εγκαταλείποντας τα γήπεδα και τις θεατρικές σκηνές για χάρη πιο φυσικών χώρων, εμπλουτίζοντάς τες με θεατρικά και εικαστικά στοιχεία, μετατρέποντάς τες σε αληθινές γιορτές του «μαζί», της ξένοιαστης, αλλά και νοσταλγικής και μελαγχολικής αστικής ζωής.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
