Ευρωπαϊκή διάσταση αποκτά το ζήτημα των προσλήψεων βοηθητικού προσωπικού στα νοσοκομεία, καθώς το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας απέστειλε στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τρία προδικαστικά ερωτήματα για το ζήτημα της συμβατότητας των συμβάσεων σε σχέση με το ενωσιακό δίκαιο.
Ειδικότερα, τρία προδικαστικά ερωτήματα για το ζήτημα της συμβατότητας των συμβάσεων στους τομείς καθαριότητας, εστίασης (διανομής γευμάτων, κλπ) και φύλαξης (security) στα νοσοκομεία της χώρας με ατομικές συμβάσεις εργασίας, σε σχέση με το ενωσιακό δίκαιο, απέστειλε στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Όπως είναι γνωστό, το περασμένο έτος, το ΣτΕ είχε μπλοκάρει τους διαγωνισμούς για την πρόσληψη καθαριστριών με ατομικές συμβάσεις εργασίας, στα νοσοκομεία και τα εποπτευόμενα από το υπουργείο Υγείας νομικά πρόσωπα, που πραγματοποιήθηκαν ή είχαν δρομολογηθεί να πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο του άρθρου 97 του νόμου 4368/2016 και τη σχετική εγκύκλιο του υπουργού Υγείας, Ανδρέα Ξανθού. Όμως, μετά την έκδοση των αποφάσεων του ΣτΕ, άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο.
Έτσι, εισήχθησαν στο Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ δύο υποθέσεις προκειμένου να κριθούν με την διαδικασία της πιλοτικής δίκης (νόμος 3900/2010) και υπό το φως του νέου νομοθετικού πλαισίου του νόμου 4430/2016.
Ειδικότερα, με δύο αιτήσεις ακύρωσης προσβάλλεται η έγκριση έκδοσης προκηρύξεων για: α) την πρόσληψη προσωπικού (59 τραπεζοκόμων-σερβιτόρων, 8 βοηθών μαγείρων και 6 λαντζιέρηδων) με σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (24 μηνών), κατ' εφαρμογή του άρθρου 63 του ν. 4430/2016 για τις ανάγκες εστίασης και σίτισης του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και β) την σύναψη 35 ατομικών συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (24 μηνών) για τις ανάγκες καθαριότητας των εσωτερικών χωρών και του περιβάλλοντα χώρου του Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Κηφισιάς «Οι Άγιοι Ανάργυροι».
Κατά δεύτερον, προσβάλλεται η έγκριση σύναψης 35 ατομικών συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για τις ανάγκες καθαριότητας των εσωτερικών χώρων και του περιβάλλοντος χώρου του Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Κηφισιάς «Οι Άγιοι Ανάργυροι».
Επίσης, παρεμβάσεις έχουν ασκήσει στο ΣτΕ, 7 εταιρείες παροχής υπηρεσιών καθαριότητας, ασφαλείας, κλπ.
Στο Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ τέθηκε το νέο νομοθετικό πλαίσιο για το ζήτημα των προσλήψεων προσωπικού στους τομείς καθαριότητας, εστίασης, κλπ, στα νοσοκομεία της χώρας με ατομικές συμβάσεις εργασίας, υπό το φως του Συντάγματος και της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας με την υπ' αριθμ. 1305/2017 απόφασή τους με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Αικατερίνη Συγγούνα και εισηγητή τον πάρεδρο Ιωάννη Παπαγιάννη, επιφυλάχθηκαν να εκδώσουν οριστική απόφαση, καθώς απέστειλαν τρία προδικαστικά ερωτήματα στο ΔΕΕ για μείζονος ενδιαφέροντος, όπως τα χαρακτηρίζουν, νομικά ζητήματα.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας θα επανέλθουν για οριστική απόφαση αφού πρώτα εκδοθεί η απόφαση του ΔΕΕ επί των τριών ερωτημάτων που τους έθεσαν.
Το ΣτΕ πριν καταλήξει στην αποστολή προδικαστικών ερωτημάτων προς το ΔΕΕ, ασχολήθηκε, μεταξύ των άλλων, με τη συμβατότητα του νόμου 4430/2016 με το ευρωπαϊκό δίκαιο και έθεσαν του ερώτημα, αν οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους τομείς της καθαριότητας, της σίτισης/εστίασης, της φύλαξης, κλπ που μπορεί να συναφθούν, είναι δυνατόν να θεωρηθούν ότι εμπίπτουν την έννοια της «απασχόλησης», που προβλέπεται ως επιτρεπόμενη παρέκκλιση από την οδηγία 2014/24/ΕΕ για τις δημόσιες προμήθειες.
Παράλληλα, τίθεται ζήτημα διασφάλισης των οικονομικών συμφερόντων των αρμοδίων υπουργείων, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η αποδοτικότερη δυνατή χρήση των δημοσίων πόρων.
Αναλυτικότερα, τα τρία ερωτήματα που στάλθηκαν στο ΔΕΕ είναι:
1) Κατά την έννοια του άρθρου 10 περ. ζ΄ της οδηγίας 2014/24, αρκεί για το χαρακτηρισμό μιας σύμβασης ως «σύμβασης απασχόλησης» ότι αποτελεί σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή πρέπει η σύμβαση αυτή να συνοδεύεται από ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (πχ ως προς το είδος της εργασίας, τις συνθήκες σύναψης, τα προσόντα των υποψηφίων, τα στοιχεία της διαδικασίας επιλογής τους), ώστε η επιλογή κάθε εργαζομένου να είναι αποτέλεσμα εξατομικευμένης κρίσης και υποκειμενικής εκτίμησης της προσωπικότητάς του από τον εργοδότη; Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου οι οποίες καταρτίζονται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, όπως ο χρόνος ανεργίας του υποψηφίου, η προηγούμενη εμπειρία ή ο αριθμός των ανήλικων τέκνων, κατόπιν ενός τυπικού ελέγχου δικαιολογητικών και μιας προκαθορισμένης μοριοδότησης των ως άνω κριτηρίων, όπως οι συμβάσεις του άρθρου 63 του ν. 4430/2016, μπορούν να θεωρηθούν ως «συμβάσεις απασχόλησης» κατά την έννοια του άρθρου 10 περ. ζ΄ της οδηγίας 2014/24;
2) Κατά την έννοια των διατάξεων της οδηγίας 2014/24 (άρθρα 1 παρ. 4, 18 παρ. 1 και 2, 19 παρ. 1, 32 και 57, σε συνδυασμό με την 5η αιτιολογική σκέψη), της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρα 49 και 56) και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (άρθρα 16 και 52), καθώς και των αρχών της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και της αναλογικότητας, η προσφυγή των δημοσίων αρχών σε άλλα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων απασχόλησης, κατ'' αποκλεισμό των δημοσίων συμβάσεων, προκειμένου να εκπληρώνουν οι ίδιες υποχρεώσεις δημοσίου συμφέροντος, είναι επιτρεπτή και υπό ποιές, ενδεχομένως, προϋποθέσεις, όταν η προσφυγή αυτή δεν έχει χαρακτήρα πάγιας οργάνωσης της δημόσιας υπηρεσίας, αλλά - όπως στην περίπτωση του άρθρου 63 του ν. 4430/2016 - γίνεται για ορισμένη χρονική περίοδο και για να αντιμετωπισθούν έκτακτες περιστάσεις, καθώς και για λόγους που ανάγονται στην αποτελεσματικότητα του ανταγωνισμού ή τη νομιμότητα της λειτουργίας των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην αγορά δημοσίων συμβάσεων; Λόγοι με το περιεχόμενο αυτό, καθώς και περιστάσεις όπως η αδυναμία απρόσκοπτης εκτέλεσης δημόσιας σύμβασης ή η επίτευξη μείζονος δημοσιονομικού οφέλους έναντι μιας δημόσιας σύμβασης, μπορούν να θεωρηθούν ως επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος, που δικαιολογούν τη λήψη ενός μέτρου που οδηγεί σε έναν σοβαρό σε έκταση και διάρκεια περιορισμό της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων;
3) Κατά την έννοια του άρθρου 1 της οδηγίας 89/665, όπως ισχύει, εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της η δικαστική προστασία κατά απόφασης δημόσιας αρχής, όπως οι προσβαλλόμενες στην κύρια δίκη, για την ανάθεση σύμβασης που φέρεται ως μη εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2014/24 (π.χ. ως «σύμβαση απασχόλησης»), όταν την προσφυγή ασκεί οικονομικός φορέας που θα είχε έννομο συμφέρον να του ανατεθεί όμοια δημόσια σύμβαση και ισχυρίζεται ότι παρανόμως δεν εφαρμόσθηκε η οδηγία 2014/24 υπό την αντίληψη ότι ήταν επιτρεπτή η μη εφαρμογή της;
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφία: Sooc
